Αγαπητό Cretalive,
Άλλη μια μέρα ξεκινάει παρέα με τον κορωνοϊό... Με τον Covid-19 ή όπως αλλιώς τον λένε..Δεν έχω κρούσμα αλλά είναι σαν να το έχουμε όλοι, από την καθημερινότητα...Ειδήσεις, σόσιαλ, κτλ...
Το θέμα μας όμως, είναι ότι έχει κάνει μια ανθρωπότητα να σκέφτεται το τι μέλλει γενεσθαι, στην επόμενη ημέρα, στον επόμενο μήνα, ή καλύτερα τα επόμενα χρόνια. Σκέψεις πολλές, διαταραγμένες ψυχές και μια διαχείριση ψυχικής υγείας, μαζί με τα προβλήματα καθημερινότητας, να φαίνονται βουνό.
Άκουσα για προπαγάνδα, άκουσα για αποστολές προβλημάτων των ΗΠΑ προς την Κίνα, λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της Ασιατικής χώρας, άκουσα για παγκόσμιο κράχ στην οικονομία για διαφορά συμφέροντα, άκουσα πολλά και με ερωτήματα που πραγματικά, εμένα και τους περισσότερους από τη μεσαία τάξη και κάτω, δε μας ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει μόνο να ζήσουμε και να προσφέρουμε στον κόσμο όσο περισσότερο μπορούμε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ο κορωνοϊός, λοιπόν, ήταν ένα παγκόσμιο καμπανάκι για όλους. Για την οικονομία, για τους πολιτικούς, για την πίστη μας στις θρησκείες μας, για τους πολιτισμούς μας, για τους χαρακτήρες των ανθρώπων, για την ψυχική μας υγεία. Αυτό όμως, που δεν φάνηκε να καταλαβαίνει κανείς, είναι η διαχείριση της δύσκολης στιγμής, αυτής του θανάτου.
Σε μια πραγματικά εκατόμβη νεκρών σε πολλές χώρες του πλανήτη, έκανε και τους πιο "ισχυρούς" να πάρουν τα μέτρα τους για να μην τους βρει ο "αόρατος" θάνατος!
Νιώθω, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται κ με όλο το σεβασμό στην μνήμη των νεκρών που έχουν φύγει από αυτήν την αρρώστια, ότι έπεσαν μάσκες! Αυτές που ο καθένας έκρυβε το πραγματικό του πρόσωπο σε μια δύσκολη στιγμή για όλο τον πλανήτη.
Μπορεί να μην ήχησαν τα καμπανάκια της Αυστραλίας κι ακόμα χειρότερα του Αμαζονίου αλλά ηχούσαν, χρόνια τώρα τα καμπανάκια, το λιώσιμο των πάγων και η κλιματική αλλαγή. Αλλά αφού δεν έρχεται στο σπιτι μας τι μας νοιάζει;
Κάθε μέρα βλέπαμε και λίγοι αντιλαμβάνονταν το πραγματικό πρόβλημα. Ήρθε όμως αυτός, "ο αόρατος εχθρός" να βάλει στις θέσεις τους, από τον πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο μέχρι τον πιο φτωχό.
Μας βάζει σε μια καραντίνα πολλών ημερών να κάτσουμε να διαχειριστούμε τους εαυτούς μας κ να μας κάνει "test drive" στις ψυχές. Πολλοί δεν εισάκουσαν τις εντολές και βρέθηκαν προ εκπλήξεως.
Ειλικρινά στεναχωριέμαι για την Ιταλία, για την Ισπανία, τη Γαλλία αλλά όσο κι αν φαίνεται σκληρό, η υπεροψία και το "εγώ" μας, έφαγε τις σάρκες των λαών.
Έδειξε τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα κάθε κράτους. Σκέφτομαι λοιπόν, πως θα είναι η ζωή μας μετά από αυτό κι εύχομαι ότι θα είμαστε πιο σοφοί κ μετρημένοι.
Όχι για εμάς, αλλά για τις ζωές των παιδιών μας, για αυτά τα παιδιά που κάθε μέρα ρωτάνε για αυτόν τον επικίνδυνο ιό, που βλέπουν και μαθαίνουν ότι παππούδες τους και γιαγιάδες τους φεύγουν από αυτό και που κανείς δε μπορεί πλέον να τους πει ψέμματα.
Εύχομαι ο περιορισμός αυτός ή αλλιώς καραντίνα, να μας έκανε πιο δημιουργικούς, διαχειρίσιμους σε στιγμές κρίσης και πιο συνεσταλμένους στην ανταπόκριση δύσκολης στιγμής προς τον συνάνθρωπο μας.
Η μάχη είναι μεγάλη αλλά διαχειρίσιμη όταν υπάρχει σεβασμός προς τη φύση και την ανθρωπότητα..Στην πρώτη γραμμή, δυστυχώς, βρέθηκαν οι γιατροί και δεύτεροι ήρθαν οι "απλοί" άνθρωποι. Οι μεν για να σώσουν τους νοσούντες και οι δε να σώσουν την ανθρωπότητα! Όλοι έπεσαν στην μάχη.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο κοροωνοϊός! Ήταν ένας "καθηγητής προβλημάτων" που κατάφερε να μας δημιουργήσει μια παγκόσμια αναταραχή και να βάλει σε σκέψεις τους λαούς ότι η ζωή με το θάνατο είναι μια απόσταση απειροελάχιστη. Μας έδειξε το πραγματικό πρόβλημα της ζωής και μας "πέταξε το μπαλάκι" στο πως θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε...
Τ.Γ.
