Συντάξεις: Αλλαγές στα πλασματικά έτη με όριο εξαγορών 5 ετών

Νέο σύστημα εξαγοράς πλασματικού χρόνου ασφάλισης προωθεί το υπουργείο Εργασίας που περιλαμβάνει την κατάργηση όλων των κατηγοριών που ισχύουν σήμερα όπως τα πλασματικά έτη στρατιωτικής θητείας, παιδιών, σπουδών, ανεργίας, κ.λπ και την αντικατάστασή τους με ένα όριο εξαγορών 5 ετών που θα έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν όλοι οι ασφαλισμένοι ακόμη και όσοι δεν έχουν πλασματικούς χρόνους για α εξαγοράσουν με το σημερινό σύστημα.

Οι 12 κατηγορίες πλασματικών χρόνων που προβλέπονται από τις διατάξεις των νόμων 2084/1992 και 3996/2011 καταργούνται και στη θέση τους οι ασφαλισμένοι θα μπορούν να ζητήσουν την αναγνώριση 5 ετών για να συμπληρώσουν τα συντάξιμα χρόνια.

Το νέο καθεστώς θα είναι απλό χωρίς γραφειοκρατία και χωρίς να απαιτείται από τους ασφαλισμένους και τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ να "ψάχνουν" για τα πιστοποιητικά σπουδών σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε διάφορες επαγγελματικές σχολές, για τα απολυτήρια του στρατού, για τις ληξιαρχικές πράξεις γέννησης τέκνων, για τα κενά διαστήματα ασφάλισης, τους χρόνους ασθένειας, ανεργίας κ.λπ.

Οι ασφαλισμένοι θα αναγνωρίζουν ως 5 έτη χωρίς προϋποθέσεις, ενώ με την ισχύουσα νομοθεσία αναγνωρίζουν έως 7 έτη εφόσον αυτά περιλαμβάνονται στη λίστα των 12 κατηγοριών πλασματικών χρόνων που ορίζει η νομοθεσία. Αν δεν ανήκουν σε καμία κατηγορία, δεν έχουν δικαίωμα εξαγοράς πλασματικού χρόνου. Σημειώνεται ότι ειδικά για το Δημόσιο ο χρόνος παιδιών είναι ξεχωριστός από τα 7 πλασματικά έτη και οι υπάλληλοι έχουν τη δυνατότητα επάνω ατα 7 πλασματικά έτη να προσθέσουν και τα πλασματικά έτη λόγω τέκνων που είναι 1 για πρώτο παιδί, 3 με δυο παιδιά και 5 έτη για τρία και άνω. 

Έτσι στο Δημόσιο τα πλασματικά έτη φτάνουν ως και 12 χρόνια. 

Με το νέο σύστημα τα 5 έτη θα ισχύουν για όλους τους ασφαλισμένους ανεξαιρέτως και η 12ετία των πλασματικών ετών στο Δημόσιο θα καταργηθεί. 

Η 5ετία θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να θεμελιωθεί δικαίωμα πλήρους σύνταξης, δηλαδή με 40 έτη ασφάλισης και όριο ηλικίας το 62ο έτος. 

Δεν θα επιτρέπεται –όπως συμβαίνει σήμερα για τους παλαιούς ασφαλισμένους- η αναδρομική αναγνώριση πλασματικού χρόνου για να κατοχυρωθεί συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις χρόνου ασφάλισης και ορίου ηλικίας που ήταν σε ισχύ ως το 2012.

Το νέο σύστημα θα ψηφιστεί εντός του καλοκαιριού, ή τον Οκτώβριο και θα ισχύσει για όσους  συνταξιοδοτηθούν από εδώ και στο εξής και δεν έχουν προβεί σε αναγνωρίσεις με το παλιό σύστημα. 

Για όσους έχουν κάνει εξαγορές και περιμένουν να πιάσουν το όριο ηλικίας για να βγουν στη σύνταξη, μελετάται να δοθεί ένα μικρό μεταβατικό διάστημα από την ψήφιση των αλλαγών ώστε όσοι είναι  κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης να συνταξιοδοτηθούν με το προγενέστερο καθεστώς.

Το κόστος εξαγορών θα μείνει ως έχει, δηλαδή ο κάθε μήνας αναγνώρισης θα εξαγοράζεται με εισφορά σύνταξης ίση με το 20% των μηνιαίων αποδοχών για τους μισθωτούς, και με το ποσό της μηνιαίας εισφοράς κλάδου σύνταξης για τους επαγγελματίες και τους αγρότες.

Πλασματικά έτη και ποσοστά αναπλήρωσης

Με το νέο σύστημα θα συνυπολογίζεται ο πλασματικός χρόνος ασφάλισης για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος (π.χ. σύνταξη με 40ετία εκ των οποίων τα 5 έτη από εξαγορές), αλλά τα έτη που θα εξαγοράζονται εξετάζεται να προσαυξάνουν το ποσοστό αναπλήρωσης με μικρότερο συντελεστή από τα πραγματικά έτη.

Για παράδειγμα, σήμερα με 40 έτη ασφάλισης εκ των οποίων  35 πραγματικά και 5 πλασματικά  το ποσοστό αναπλήρωσης διαμορφώνεται στο 50%. 

Με τα νέα πλασματικά έτη η εξαγορά της 5ετίας θα βοηθήσει τον ασφαλισμένο να συμπληρώσει 40ετία για να βγει στα 62 με πλήρη σύνταξη, αλλά το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι μικρότερο από το 50%.

Έτσι με το νέο σύστημα στην περίπτωση της 40τίας εκ των οποίων  τα 35 έτη πραγματικά και τα 5 πλασματικά το = ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι 37,31% για τη 35ετία συν 1,25% για κάθε έτος εξαγοράς, δηλαδή 6,25% για τα 5 πλασματικά έτη. Το τελικό ποσοστό που προκύπτει είναι 43,5% ενώ αν η 40ετία είναι πραγματική, χωρίς εξαγορά, το ποσοστό αναπλήρωσης είναι 50%.

Ο λόγος που εξετάζεται αυτή η αλλαγή είναι για να μπει αντικίνητρο στη "αγορά" υψηλότερης σύνταξης με όχημα την αναγνώριση πλασματικού χρόνου ασφάλισης.