Για την ταχύτερη δικαστική εκκαθάριση των δανείων που δεν εξυπηρετούνται, πιέζουν οι "θεσμοί" κυβέρνηση και τράπεζες. Το ζήτημα κρίνεται κομβικό για τη μεγιστοποίηση των ανακτήσεων και δη της αποτίμησης των εξασφαλίσεων που έχουν οι τράπεζες και οι οποίες επιδιώκεται να ενισχυθούν ενόψει των πωλήσεων NPLs που θα ενταθούν από την ερχόμενη χρονιά.
Όπως διαπιστώνεται, παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί με το νομοθετικό πλαίσιο για τη διαχείριση των "κόκκινων" δανείων, εκκρεμεί η υλοποίηση μέτρων που θα επιτάχυναν τις δικαστικές διαδικασίες και θα διευκόλυναν την ενεργητική διαχείριση, μέρους τουλάχιστον, των μη εξυπηρετούμενων δανείων που τελούν υπό καθεστώς νομικής προστασίας, ιδίως δε εκείνων που κατά τεκμήριο συνδέονται με στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Οι αργές δικαστικές διαδικασίες ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη διόγκωση του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων και οι επιπτώσεις της αργής δικαστικής "εκκαθάρισης" NPLs οδηγούν σε απομείωση της αξίας των εξασφαλίσεων των τραπεζών κατά 50% έως και 73%. Πρόκειται για εκτίμηση βάσει μελέτης της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία εκτιμά ότι η εύρυθμη λειτουργία του δικαστικού συστήματος που θα επέτρεπε ρευστοποίηση εξασφαλίσεων σε σύντομο χρόνο, θα μπορούσε να διπλασιάσει την τιμή τους. Σημειώνεται ότι το 88% των συνολικών εξασφαλίσεων των τραπεζών αφορά στοιχεία ακίνητης περιουσίας, με το 50% αυτών να αφορά αμιγώς στεγαστικά και το 34% εμπορικά και βιομηχανικά ακίνητα.
Όπως επισημαίνει η μελέτη της ΤτΕ, ο χρόνος ρευστοποίησης των εξασφαλίσεων που εξαρτάται από τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος, είναι καθοριστικός για την τιμή πώλησης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, σε συνδυασμό με τον εσωτερικό ρυθμό απόδοσης (IRR) που επιζητούν οι υποψήφιοι επενδυτές. Η αξία των εξασφαλίσεων απομειώνεται όσο αυξάνεται ο χρόνος ρευστοποίησης και ο εσωτερικός ρυθμός απόδοσης των επενδυτών.
