ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Kατώτατος μισθός: Τι αλλάζει, τι παραμένει
Ο καθορισμός του κατώτατου μισθού από τον επόμενο χρόνο και έπειτα αναμένεται να γίνει με βάση το νέο θεσμικό πλαίσιο το οποίο θα περάσει η κυβέρνηση σε έως έξι μήνες από σήμερα.
Το περίγραμμα των επερχόμενων αλλαγών στο Εργασιακό με αιχμή το καθεστώς καθορισμού του κατώτατου μισθού, τον ερχόμενο Νοέμβριο, έθεσε χθες ο γενικός γραμματέας κοινωνικής ασφάλισης, Νίκος Μηλαπίδης, μιλώντας σε συνέδριο για τις εργασιακές σχέσεις.
Ο κ. Μηλαπίδης ανέφερε, όπως αναφέρουν πληροφορίες του newsit.gr, πως σύμφωνα με το γράμμα της Οδηγίας (την οποία πρέπει να ενσωματώσει η ελληνική κυβέρνηση έως τα μέσα Νοεμβρίου του 2024), η κάθε χώρα είναι ελεύθερη να επιλέξει τον αριθμό και τη βαρύτητα των κριτηρίων που θα χρησιμοποιήσει.
Έτσι ο καθορισμός του κατώτατου μισθού από τον επόμενο χρόνο και έπειτα αναμένεται να γίνει με βάση το νέο θεσμικό πλαίσιο το οποίο θα περάσει η κυβέρνηση σε έως έξι μήνες από σήμερα.
Με άλλα λόγια, αμέσως μετά το καλοκαίρι, η κυβέρνηση θα “ανοίξει” πάλι το Εργασιακό με αιχμή αυτή τη φορά το σκέλος που αφορά τα κριτήρια καθορισμού του κατώτατου μισθού.
Υπενθυμίζεται πως φέτος η κυβέρνηση αύξησε τον κατώτατο μισθό από 1ης Απριλίου κατά 6,4%, ενώ από την 1η Ιανουαρίου “ξεπάγωσε” τις “τριετίες”.
Την περίοδο 2022-2023 αύξησε τον κατώτατο μισθό κατά περίπου 20%, ενώ πέρασε σημαντικές αλλαγές όπως η ψηφιακή κάρτα εργασίας και η δυνατότητα 6ημερης εργασίας.
Ωστόσο, ανέφερε ο κ. Μηλαπίδης, θα πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνει κατ’ ελάχιστον υπόψη τα εξής τέσσερα:
Tην αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών
Tο γενικό επίπεδο των ακαθάριστων μισθών και την κατανομή τους
Tον ρυθμό αύξησης των ακαθάριστων μισθών
Tις εξελίξεις στην παραγωγικότητα της εργασίας
Πέραν από τη θέσπιση εθνικών κριτηρίων η Οδηγία προβλέπει επίσης:
• Την Προώθηση συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των μισθών
• Την Τακτική επικαιροποίηση του ύψους των κατωτάτων μισθών ώστε να διασφαλίζεται η επάρκεια τους.
• Την Ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον καθορισμό των νόμιμων κατώτατων μισθών.
• Τις Κυρώσεις για τους εργοδότες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης σε συνδυασμό με δικαίωμα σε επανόρθωση και προστασία από δυσμενή μεταχείριση για τους εργαζόμενους.
• Την Ετήσια υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή με στοιχεία για την παρακολούθηση της κάλυψης από κατώτατους μισθούς και της επάρκειας αυτών.
Τι δεν αλλάζει με την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας
Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε, τόνισε ο κος Μηλαπίδη, ότι η Οδηγία δεν αποσκοπεί δηλαδή στην εναρμόνιση του επιπέδου των κατώτατων μισθών.
Συνδέει όμως, την επάρκεια του κατώτατου Μισθού με:
- το αξιοπρεπές επίπεδό διαβίωσης,
- την αντιμετώπιση της φτώχειας στην εργασία,
- την μείωση των μισθολογικών ανισοτήτων και
- του μισθολογικού χάσματος λόγω φύλου.
Σε ενωσιακό επίπεδο η κοινωνική σύγκλιση παραμένει ζητούμενο υψηλής προτεραιοποίησης, σημείωσε ο κος Μηλαπίδης. Η ανοδική σύγκλιση που επιδιώκεται αφορά κυρίως ομάδες εργαζομένων όπως οι γυναίκες, οι νέοι, οι μονογονεικές οικογένειες, οι εργαζόμενοι χαμηλής ειδίκευσης, τα ΑΜΕΑ καθώς και οι εργαζόμενοι που πλέον απασχολούνται με σύγχρονες μορφές απασχόλησης (τηλεργασία, διασυνοριακοί εργαζόμενοι, εποχικοί) οι οποίοι είναι και πιο ευάλωτοι σε περιόδους οικονομικής κρίσης και οικονομικών διακυμάνσεων.
Σύμφωνα με την Οδηγία, ο κατώτατος μισθός θα επικαιροποιείται τουλάχιστον ανά διετία https://www.newsit.gr/oikonomia/xristika/katotatos-misthos-me-xroniki-eyeliksia-o-kathorismos-tou-apo-to-2025/4084942/ ή το αργότερο ανά τετραετία για τις χώρες που χρησιμοποιούν μηχανισμό αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής.
Τα 4 σημεία – κλειδιά
Στο σημείο αυτό, ο κος Μηλαπίδης επισήμανε τι δεν καθορίζει το γράμμα της Οδηγίας.
Η Οδηγία:
1. Δεν παρεμβαίνει στη συλλογική αυτονομία
2. Δεν προβλέπει συγκεκριμένο επίπεδο κατώτατου μισθού το οποίο πρέπει να επιτύχουν τα κράτη-μέλη.
3. Δεν υποχρεώνει κανένα κράτος να καταστήσει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθολικά εφαρμοστέες
4. Παραμένει στην αρμοδιότητα του κάθε κράτους-μέλους ο καθορισμός του κατώτατου μισθό ((σ.σ. δεν αφαιρεί τη σχετική αρμοδιότητα από το κάθε κράτος – μέλος).