E-mail εργαζομένου: Αποχώρηση εκείνου & δικαιώματα εργοδότη

Σε προηγούμενη αρθρογραφία μας, μας απασχόλησε η διαχείριση της αλληλογραφίας  επαγγελματικού e-mail εργαζομένου (:που φέρει το όνομά του), όταν αποχωρήσει από την εργασία του. Αφορμή στάθηκε, πρόσφατη,  απόφαση της Βελγικής Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Τι συμβαίνει, ωστόσο, με τα παλαιότερα e-mail του; Ποια τα δικαιώματα του εργαζομένου και ποια τα αντίστοιχα και η προστασία του Εργοδότη; Απάντηση στα ερωτήματα αυτά έδινε παλαιότερη απόφαση του Αρείου Πάγου (:1/2017 ΟλΑΠ). Δεδομένης της σημασίας της, μας είχε, απασχολήσει από  το χρόνο, ακόμα, της έκδοσής της. 

Η σχέση των δύο, συγκεκριμένων, αποφάσεων προκύπτει, ήδη, συμπληρωματική. Θα επιχειρήσουμε λοιπόν τη σκιαγράφηση, μέσω αυτών, των ορίων της προστασίας και των δικαιωμάτων του εργοδότη και της επιχείρησης.

Τα δικαιώματα της επιχείρησης και η (αναγκαία) προστασία της

Από το συνδυασμό των δύο, ανωτέρω, αποφάσεων προκύπτει και η συνολική αντιμετώπιση του θέματος. Πιο συγκεκριμένα:

Με την αποχώρηση του εργαζομένου, η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που φέρει το όνομά του (πρέπει να) αποκλείεται. Έναν μήνα (ή τρεις-υπό προϋποθέσεις) μετά την αποχώρησή του, η διεύθυνση αυτή (πρέπει να) διαγράφεται. Τούτο, ωστόσο, δεν σημαίνει πως, το δίχως άλλο, μετά την παρέλευση του μήνα (ή, αντίστοιχα, του τριμήνου), ο εργοδότης δεν δικαιούται να ανασύρει από τον σκληρό δίσκο του εταιρικού υπολογιστή, που χρησιμοποιούσε ο εργαζόμενος, την παρελθούσα (ίσως και διαγραφείσα) ηλεκτρονική του αλληλογραφία. Το αντίθετο! Προϋποτίθεται, όμως, πως ο εργοδότης έχει σχετικό έννομο συμφέρον-υπέρτερο μάλιστα εκείνων του εργαζομένου.

Τι συμβαίνει όμως με την αλληλογραφία που φτάνει στο εταιρικό e-mail του εργαζομένου (που φέρει το όνομά του) μετά την αποχώρησή του; Ως προς τα e-mail αυτά (φαίνεται πως) η εργοδότρια επιχείρηση έχει μόνον το δικαίωμα να ενεργοποιήσει τη διαδικασία αποστολής αυτοματοποιημένης απάντησης στον αποστολέα τους-χωρίς όμως να λαμβάνει και γνώση του περιεχομένου τους.

Η προστασία της έντιμης επιχείρησης απέναντι σε έναν, ενδεχομένως, ανέντιμο εργαζόμενο

Η απόφαση 1/2017 ΟλΑΠ προέκρινε την προστασία της επιχείρησης έναντι ενός κακόπιστου εργαζομένου. Ενός εργαζομένου που, οχυρωμένος πίσω από το «γράμμα του νόμου», συνειδητά (ανέντιμα, ανήθικα και παράνομα, εν τέλει) έβλαπτε, προς όφελός του, την εργοδότρια επιχείρηση. Προκρίθηκε, και ορθά, η διασφάλιση των δικαιωμάτων της (έντιμης) επιχείρησης. Η πρόσφατη απόφαση (:64/2020) της  Βελγικής Αρχής δεν διαφοροποιεί τα δεδομένα στο θέμα αυτό. Η εργοδότρια επιχείρηση διατηρεί (έστω και υπό προϋποθέσεις) το δικαίωμα να ανατρέξει στην αλληλογραφία, που έφτασε στο εταιρικό e-mail του εργαζομένου κατά τη διάρκεια της  εργασιακής σχέσης. Υποχρεούται όμως να απενεργοποιήσει το εταιρικό e-mail του εργαζομένου εντός μηνός ή τριμήνου (κατ΄ανώτατο όριο). Το χρονικό αυτό περιθώριο είναι ιδιαίτερα στενό, ιδίως όταν ο τελευταίος κατέχει σημαντική θέση ευθύνης.

Ευελπιστούμε, κατά τούτο, πως η ελληνική Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα θα επεκτείνει τα προαναφερθέντα χρονικά περιθώρια για την κατάργηση του εταιρικού e-mail εργαζομένου που αποχωρεί. Ευελπιστούμε επίσης πως τα ελληνικά δικαστήρια θα αναγνωρίσουν, αντίστοιχα, το δικαίωμα της επιχείρησης να έχει πρόσβαση, έστω και υπό προϋποθέσεις, στην ηλεκτρονική αλληλογραφία του εργαζομένου, που λαμβάνει μετά την αποχώρησή του. 

Το συνταγματικό και νομοθετικό υπόβαθρο υφίσταται, εξάλλου, και για τις δύο, συγκεκριμένες, περιπτώσεις. 

Ο νόμος, και πολύ περισσότερο το Σύνταγμα, οφείλουν να προστατεύουν τους έντιμους  από τους λιγότερο έντιμους.-

Σταύρος Κουμεντάκης

Managing Partner

Koumentakis and Associates Law Firm

Σημ.: Το παρόν άρθρο σε πλήρη μορφή.