Οι Γαλλοσύριοι επενδυτές που ήρθαν στην Κρήτη για να προτείνουν να περάσει από το νησί το καλώδιο που θα φέρει το ρεύμα από τη Σαχάρα στην Ευρώπη αποσυνδέουν το σχέδιο με το έργο παραγωγής ηλιακής ενέργειας Desertec που είχε παρουσιαστεί πριν μερικά χρόνια ως εκείνο που θα δώσει λύση στο ενεργειακό από τις ΑΠΕ.
Οπως μετέφεραν στους ανθρώπους της περιφέρειας Κρήτης το δικό τους σχέδιο έχει ήδη εκπονηθεί σε άλλη βάση και έχουν γίνει συμφωνίες σε υψηλό επίπεδο. Η “Green Power” έχει καταρτίσει αναλυτικότατο φάκελο με πλήρη στοιχεία, κόστος και αποδοση. Τον φακελο έχει παρουσιάσει τόσο στο αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος, όσο όμως και στην Περιφέρεια Κρήτης, σύμφωνα με τον οποίο δημιουργείται αγωγός που θα συνδέει την Κρήτη με τη Λιβύη και την Αίγυπτο, μέσω καλωδίου.
Οι επενδυτές λένε ότι έχουν ήδη λάβει αδειοδοτήσεις για τη δημιουργία ενός ηλιοθερμικού σταθμού στα βάθη της Σαχάρας, που θα μπορεί να παράγει ενέργεια της τάξεως των 2.000 μεγαβάτ και να την αποθηκεύει κιόλας.
Ο πρόεδρος της εταιρίας Γκασάν Αμπάρ και ο επικεφαλής του τεχνικού τμήματος της εταιρίας Ζαν – Λουκ Σακέ, βρέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στην Κρήτη σε μια προσπάθεια να αναλύσουν το συγκεκριμένο σχέδιο και να προχωρήσουν το θέμα σε επίπεδο πρώτης διερεύνησης.
Σύμφωνα με το πλάνο της εταιρίας, είναι στρατηγικής σημασίας ζήτημα, το να μπει η Κρήτη στην ενέργεια και μέσω αυτής να γίνει μια τεράστιου μεγέθους ηλεκτρική διασύνδεση της Ευρώπης με τη Βόρεια Αφρική. Ο αγωγός έχει την κωδική ονομασία “Leg 1”.
Το σχέδιο Desertec
Θυμίζουμε ότι το έργο παραγωγής ηλιακής ενέργειας Desertec ήταν μεγαλεπήβολο και πολύ κοστοβόρο.
Μία τολμηρή ιδέα που είχε σχεδιαστεί για να αποκτήσει η Ευρώπη καθαρή, ανανεώσιμη ενέργεια με την μορφή της ηλιακής ενέργειας από την έρημο Σαχάρα. Είχε δημιουργηθεί κοινοπραξία που περιλαμβάνει πολυεθνικές εταιρείες όπως η Siemens, μεγάλες τράπεζες όπως η Deutsche Bank και τις γερμανικές εταιρείες ενέργειας E.ON και RWE. Είναι όλοι πρόθυμοι να συμμετάσχουν, αν και εφόσον το όνειρο γίνει πραγματικότητα.
Σύμφωνα με το σχέδιο η Ευρώπη θα ελάμβανε σχεδόν το σύνολο της ηλεκτρικής της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, εντός 40 ετών από τοτε που σχεδιάστηκε (το 2010). Μεγάλο ποσοστό αυτής της ενέργειας θα προέρχεται από τη Σαχάρα. Για πολλούς το εν λόγο σχέδιο είναι σημαντικότερο ακόμη και από την προσσελήνωση. Το κόστος, ωστόσο είναι σχεδόν αδιανόητο.
Η αισιοδοξία πάντως τροφοδοτείται από τις προσδοκίες ότι η ηλιακή θερμική τεχνολογία θα μπορούσε σύντομα να γίνει ανταγωνιστική.
Το ενδιαφέρον για την ηλιακή θερμική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην έρημο αυξήθηκε με ταχείς ρυθμούς, και μαζικές εγκαταστάσεις είναι ήδη υπό κατασκευή στη νότια Ισπανία, ενώ έχουν ήδη προγραμματιστεί σε Καλιφόρνια, Αριζόνα και Νέο Μεξικό.
Πως γεννήθηκε
Το όραμα του Desertec γεννήθηκε σε ένα διαμέρισμα στο Blankenese του Αμβούργου. Ο 72χρονος, Gerhard Knies, 72, εργάστηκε ως φυσικός στον επιταχυντή σωματιδίων DESY στο Αμβούργο. Έχει τη συνήθεια να αναζητά απαντήσεις σε μεγάλα ερωτήματα. Η πετρελαϊκή κρίση και η καταστροφή του Τσερνομπίλ τον οδήγησε στην κατανόηση της αδυναμίας των βιομηχανικών κοινωνιών. Σήμερα, υποστηρίζει ότι 40 εκ. τετραγωνικά χιλιόμετρα στην έρημο θα επαρκούσαν για την προμήθεια ηλιακής ενέργειας σε όλη την ανθρωπότητα. Σύμφωνα με τα όσα ο ίδιος αναφέρει στο Spiegel, η αλλαγή του κλίματος προσδίδει επείγοντα χαρακτήρα στη γέννηση νέων ιδεών. «Η χρήση ενέργειας από ορυκτά καύσιμο είναι οργανωμένο έγκλημα κατά του μέλλοντος» προειδοποιεί.
Ο Knies χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία ως μία «αειφόρο ομάδα αυτοβοήθειας η οποία δημιουργήθηκε επειδή οι πολιτικοί δεν μπορούν να το κάνουν. Είναι απλά πάρα πολύ αργά». Ο Knies υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της εμπλοκής στο εγχείρημα παγκόσμιων φορέων ακόμη και στην περίπτωση που «η συνεργασία με μεγάλους προμηθευτές ενέργειας σημαίνει μία συμμαχία με το διάβολο». Γι’ αυτό όπως τονίζει το Ίδρυμα Desertec τέθηκε κάτω από την ομπρέλα της μη κερδοσκοπικής λέσχης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της γερμανικής ένωσης της οργάνωσης, Max Schön, το εγχείρημα του Desertec θα αποδείξει ότι «η Μέση Ανατολή και η Δύση, το Ισλάμ και ο Χριστιανισμός μπορούν να συνεργαστούν. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει στο Spiegel on line, το Desertec μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να βελτιώσει την οικονομία της Βόρειας Αφρικής, μειώνοντας τη ροή των οικονομικών μεταναστών στην Ευρώπη αλλά και μέσω των ηλιακών εγκαταστάσεων αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού, να θέσει τέλος στους πολέμους για το νερό. Ο στόχος πλέον σύμφωνα με τον Schön είναι να πειστεί η βιομηχανία ότι το εγχείρημα αποτελεί αξιόλογο στόχο.
Ο Klaus Töpfer, πρώην εκτελεστικός διευθυντής του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, τονίζει ότι «αν το Desertec είναι ένα έργο μόνο για την Ευρώπη, δεν θα πετύχει. Αν είναι ένα έργο μόνο για την Αφρική, δεν θα υπάρξει η κατάλληλη χρηματοδότηση». Επισημαίνει δε, την ανάγκη και οι δύο πλευρές να αποκομίσουν οφέλη προκειμένου το έργο να είναι βιώσιμο.
Κατά την άποψη του Töpfer, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής στην Αφρική θα πρέπει πρώτα απ 'όλα να παράγουν ενέργεια για την Αφρική. «Όχι μόνο οι αφρικανικές χώρες χρειάζονται την ηλεκτρική ενέργεια αλλά και τα καλώδια για την Ευρώπη δεν υπάρχουν ακόμη».
Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, το οποίο έχει ήδη συστήσει μία ομάδα εργασίας προκειμένου να εξασφαλίσει το συντονισμό μεταξύ Desertec και γερμανικής κυβέρνησης συμφωνεί με την άποψη αυτή. Σύμφωνα με εκπρόσωπο του υπουργείου πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι «η αντιμετώπιση της ραγδαίως αυξανόμενης ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, η ηλεκτρική ενέργεια από την έρημο είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει στην παροχή ασφαλών και φιλικών προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας για την ΕΕ».
Το κόστος πάντως τότε φαινόταν τεράστιο. Το 200 χιλιομέτρων καλώδιο που θα συνδέσει το υπεράκτιο αιολικό Bard στη Βόρειο Θάλασσα με το γερμανικό δίκτυο θα κοστίσει περίπου 300 εκατ. ευρώ. Περίπου 80 έως 100 τέτοια καλώδια θα ήταν απαραίτητα για τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας από το Desertec στη Σαχάρα της Αφρικής προς την Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή εναπόκειται στην κοινωνία η θέσπιση των βασικών όρων ώστε το κόστος της τοποθέτησης των καλωδίων να είναι αποδοτικό οικονομικά στο μέλλον. Η διαφορά πάντως μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας για την κατασκευή ενός καλωδίου υψηλής απόδοσης στα Πυρηναία, η οποία μαίνεται εδώ και χρόνια, δείχνει πόσο δύσκολο είναι αυτό.
