LIFESTYLE
«Toys», ένας αιώνας αμερικανικές διαφημίσεις παιχνιδιών
Από φρίσμπι μέχρι επιτραπέζια, από γάντια του μπέιζμπολ μέχρι χούλα χουπ, από τραινάκια μέχρι βιντεοπαιχνίδια
SHARE:
Χρονικό της διαφημιστικής «έκρηξης» για παιχνίδια στην Αμερική τον προηγούμενο αιώνα είναι το λεύκωμα «Toys: 100 Years of All-American Toy Ads», το οποίο ιχνηλατεί το πώς οι πειστικές οπτικές αφηγήσεις πυροδότησαν μια καταναλωτική επανάσταση.
Ως αποτέλεσμα της καταναλωτικής έκρηξης τον 20ό αιώνα, ο χρόνος ψυχαγωγίας των παιδιών γνώρισε το απόγειό του. Έως τότε, τα παιδικά παιχνίδια τραβούσαν μικρή προσοχή, και την αγορά δυνάστευαν κατασκευαστές από την Ευρώπη, κυρίως από τη Γερμανία, που διοχέτευαν παιχνίδια στην Αμερική. Καθώς η αμερικανική κοινωνία έβγαινε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αέρας μύριζε αλλαγή η οποία στηριζόταν στην αμερικανική εφευρετικότητα και σε μια ανθούσα κουλτούρα κατανάλωσης που υποστήριζαν οι αυτοκρατορίες εφημερίδων, ραδιοφώνου και τηλεόρασης. Ευρεία ήταν η διάδοση των αμερικανικών παιχνιδιών στον καταναλωτικό κόσμο και μαζί με αυτά ήρθε και η διαφήμιση.
Το λεύκωμα ξεναγεί τους αναγνώστες στους διαδρόμους του αχανούς καταστήματος παιχνιδιών της αμερικανικής ιστορίας. Η νέα αγορά παιχνιδιών οικοδομήθηκε πάνω στην επιθυμία, και μιας και η έμφαση μετατοπίστηκε από το «έχω ανάγκη» στο «θέλω» η πειστική εικαστική διαφήμιση βρέθηκε στον πυρήνα της κινητήριας δύναμης. Στον στόχο μπήκαν παιδιά και γονείς, πρώτα μέσω περιοδικών και κόμικς και, αργότερα, μέσω τηλεόρασης.
Από φρίσμπι μέχρι επιτραπέζια, από γάντια του μπέιζμπολ μέχρι χούλα χουπ, από τραινάκια μέχρι βιντεοπαιχνίδια, το λεύκωμα καλύπτει όλη την ιστορία και είναι ένα σχόλιο στην ψυχολογία του καταναλωτισμού και τη δύναμη του πειστικού εικαστικού ντιζάιν, τεκμήριο της αμερικανικής βιομηχανίας παιχνιδιών και ένα παράθυρο στη ζωή στις ΗΠΑ τον προηγούμενο αιώνα.
Το λεύκωμα ετοίμασαν ο Jim Heimann (υψηλόβαθμο στέλεχος του Taschen America, κοινωνικός ανθρωπολόγος, ιστορικός, μανιώδης συλλέκτης και συγγραφέας πολλών τίτλων για θέματα αρχιτεκτονικής, ποπ κουλτούρας και ιστορίας του Λος Άντζελες και του Χόλιγουντ) και ο Steven Heller (με έδρα στο πρόγραμμα MFA Design / Designer as Entrepreneur του School of Visual Arts και συγγραφέας πάνω από 190 τίτλων για θέματα γραφίστικου ντιζάιν, εικονογράφησης εκδόσεων και πολιτικής τέχνης).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ως αποτέλεσμα της καταναλωτικής έκρηξης τον 20ό αιώνα, ο χρόνος ψυχαγωγίας των παιδιών γνώρισε το απόγειό του. Έως τότε, τα παιδικά παιχνίδια τραβούσαν μικρή προσοχή, και την αγορά δυνάστευαν κατασκευαστές από την Ευρώπη, κυρίως από τη Γερμανία, που διοχέτευαν παιχνίδια στην Αμερική. Καθώς η αμερικανική κοινωνία έβγαινε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αέρας μύριζε αλλαγή η οποία στηριζόταν στην αμερικανική εφευρετικότητα και σε μια ανθούσα κουλτούρα κατανάλωσης που υποστήριζαν οι αυτοκρατορίες εφημερίδων, ραδιοφώνου και τηλεόρασης. Ευρεία ήταν η διάδοση των αμερικανικών παιχνιδιών στον καταναλωτικό κόσμο και μαζί με αυτά ήρθε και η διαφήμιση.
Το λεύκωμα ξεναγεί τους αναγνώστες στους διαδρόμους του αχανούς καταστήματος παιχνιδιών της αμερικανικής ιστορίας. Η νέα αγορά παιχνιδιών οικοδομήθηκε πάνω στην επιθυμία, και μιας και η έμφαση μετατοπίστηκε από το «έχω ανάγκη» στο «θέλω» η πειστική εικαστική διαφήμιση βρέθηκε στον πυρήνα της κινητήριας δύναμης. Στον στόχο μπήκαν παιδιά και γονείς, πρώτα μέσω περιοδικών και κόμικς και, αργότερα, μέσω τηλεόρασης.
Από φρίσμπι μέχρι επιτραπέζια, από γάντια του μπέιζμπολ μέχρι χούλα χουπ, από τραινάκια μέχρι βιντεοπαιχνίδια, το λεύκωμα καλύπτει όλη την ιστορία και είναι ένα σχόλιο στην ψυχολογία του καταναλωτισμού και τη δύναμη του πειστικού εικαστικού ντιζάιν, τεκμήριο της αμερικανικής βιομηχανίας παιχνιδιών και ένα παράθυρο στη ζωή στις ΗΠΑ τον προηγούμενο αιώνα.
Το λεύκωμα ετοίμασαν ο Jim Heimann (υψηλόβαθμο στέλεχος του Taschen America, κοινωνικός ανθρωπολόγος, ιστορικός, μανιώδης συλλέκτης και συγγραφέας πολλών τίτλων για θέματα αρχιτεκτονικής, ποπ κουλτούρας και ιστορίας του Λος Άντζελες και του Χόλιγουντ) και ο Steven Heller (με έδρα στο πρόγραμμα MFA Design / Designer as Entrepreneur του School of Visual Arts και συγγραφέας πάνω από 190 τίτλων για θέματα γραφίστικου ντιζάιν, εικονογράφησης εκδόσεων και πολιτικής τέχνης).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ