Τα γλυκά των Χριστουγέννων και οι άγνωστες ιστορίες τους

Τα Χριστούγεννα, εκτός από το γιορτινό κλίμα που επικρατεί και αυτή η χαρά που σε παρασύρει με το στολισμό και τη γενικότερη ευφορία, τα περιμένουμε και για τα γλυκά τους. Γιατί ποιος δεν περιμένει πώς και πώς να έρθουν οι γιορτές για να φάει μελομακάρονα ή κουραμπιέδες; Ή ακόμη και δίπλες και παραδοσιακά τη βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά;

Για τα γλυκά των Χριστουγέννων γνωρίζουμε πολλά, και περισσότερο πως όσο νόστιμα και γευστικά είναι, άλλο τόσο είναι και παχυντικά. Αλλά αυτή τη γιορτινή περίοδο, ας κάνουμε και τις ατασθαλίες. Σάμπως τρώμε μελομακάρονα όλο τον χρόνο.

Όμως, πόσοι γνωρίζουν τις ιστορίες πίσω από αυτά; Πότε καθιερώθηκαν και γιατί; Και αν συμβολίζουν κάτι. Δείτε παρακάτω, λοιπόν, τις άγνωστες σε πολλούς, ιστορίες τους.

Μελομακάρονα

Μάλλον κι εσύ ως παιδί θα έχεις αναρωτηθεί, πού είναι το μακαρόνι στο συγκεκριμένο γλυκό και γιατί το λέμε έτσι. Λοιπόν, στο «βασιλιά» των χριστουγεννιάτικων γλυκών, το μελομακάρονο, έχουμε κατά κάποιο τρόπο το φως που νικάει το σκοτάδι.

Συγκεκριμένα, στην αρχαία Ελλάδα στις κηδείες προσέφεραν «μακαρία», έναν μικρό άρτο στο σχήμα του σημερινού μελομακάρονου. Η «μακαρωνία» ήταν η βραδινή δέηση προς τον εκλιπόντα. Αργότερα, προστέθηκε το σιρόπι μελιού και η μακαρία έγινε… μελομακάρονο. Όσο για το λόγο που καθιερώθηκε ως χριστουγεννιάτικο γλυκό, είναι γιατί το μέλι θεωρείται από την αρχαιότητα σύμβολο ευζωίας και δημιουργίας, όσα δηλαδή επιθυμούμε να μας φέρει και κάθε νέο έτος. Επίσης, κατά κάποιο τρόπο τα μελομακάρονο συμβολίζει τη γέννηση.

Κουραμπιέδες

Το άλλο δημοφιλές γλυκό των Χριστουγέννων που έχει αραβικές ρίζες. Η λέξη κουραμπιές προέρχεται από την τούρκικη λέξη kurabiye που σημαίνει ξηρό μπισκότο. Στο ξερό μπισκότο προστέθηκαν αργότερα τα αμύγδαλα και η ζάχαρη άχνη για να πάρει έτσι τη σημερινή του μορφή, αυτή του κουραμπιέ. Πάντως, είναι από τα γλυκά που δεν τα τρως αυστηρά την περίοδο των Χριστουγέννων, αλλά και σε άλλες γιορτές.

Δίπλες

Το ίδιο ισχύει και με τις δίπλες. Παραδοσιακό γλυκό, το οποίο στην Πελοπόννησο μέχρι και σήμερα προσφέρουν σε γάμους και βαφτίσεις ως κέρασμα μετά το μυστήριο. Οι δίπλες συμβολίζουν τα σπάργανα του Χριστού και όπως στα μελομακάρονα το μέλι συμβολίζει την ευζωία και τη δημιουργία που θέλουμε να μας φέρει το νέο έτος. Γι’ αυτό και οι περισσότερες νοικοκυρές τις φτιάχνουν πριν την Πρωτοχρονιά.

Βασιλόπιτα

Το γλυκό της νέας χρονιάς και πάνω από το οποίο κάθε χρόνο δίνουμε «ομηρικές» μάχες για το ποιος θα κερδίσει το φλουρί. Παραδοσιακά την κόβει ο νοικοκύρης του σπιτιού, αφού τη σταυρώσει με το μαχαίρι και τα πρώτα κομμάτια κόβονται για τον Χριστό, την Παναγία, το σπίτι και μετά ακολουθούν τα μέλη της οικογένειας. Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, η βασιλόπιτα συνδέεται με τον Μέγα Βασίλειο, επίσκοπο στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Όταν ο έπαρχος της Καππαδοκίας επιχείρησε να καταλάβει και να λεηλατήσει την Καισάρεια, ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης να μαζέψουν ό,τι χρυσαφικά μπορούσαν για να τα παραδώσει ως “λύτρα”. Ωστόσο, ο έπαρχος υποχώρησε και προκειμένου ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, αγνοώντας σε ποιον ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι και μέσα σε αυτούς τοποθέτησε από ένα νόμισμα και τα διένειμε στους κατοίκους.

Από τότε λοιπόν μέχρι και σήμερα, η πίτα αυτή του Μέγα Βασιλείου, δηλαδή η βασιλόπιτα, συμβολίζει τη δικαιοσύνη την αγάπη και την αισιοδοξία.