Ζώνη δυνητικά υψηλού κινδύνου πλημμύρας χαρακτηρίζεται από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, το τμήμα από τον Κλαδισό μέχρι και το Κολυμπάρι.
Στο «Σχέδιο διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας» των λεκανών απορροής ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Κρήτης, της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το 1ο στάδιο του οποίου παραδόθηκε στις αρχές του 2017, γίνεται εκτενής αναφορά στους κινδύνους από πλημμυρικά φαινόμενα.
Σε ότι αφορά τα Χανιά τα βασικά ζητήματα εντοπίζονται στο βόρειο άξονα από τον Κλαδισό μέχρι και το Κολυμβάρι για μια σειρά από λόγους (ιστορικό πλημμυρών, γεωλογία εδάφους κα.)
Ειδικότερα όπως φαίνεται και στον Πίνακα και αποτυπώνεται και στο Χάρτη της περιοχής των Χανίων καταγράφονται 12 τουλάχιστον ποτάμια και μικρότερα ρέματα και στα οποία διαπιστώνονται οι κίνδυνοι για πλημμύρες.
Στο σχέδιο γίνεται μια καταγραφή των ιστορικών πλημμυρών σε όλη την Κρήτη, ο εντοπισμός περιοχών όπου είναι πιθανόν να σημειωθεί πλημμύρα , η αξιολόγηση των δυνητικών αρνητικών συνεπειών των μελλοντικών πλημμυρών και ο καθορισμός των Ζωνών Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΥΚΠ). Για κάθε υδατικό διαμέρισμα οι ΖΔΥΚΠ ορίστηκαν συνδυάζοντας τα αποτελέσματα από τον προσδιορισμό των περιοχών όπου είναι πιθανόν να σημειωθεί πλημμύρα και των περιοχών με δυνητικά σημαντικές συνέπειες από μελλοντικές πλημμύρες λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις αναφορές των περιφερειακών φορέων και τις σημαντικές ιστορικές πλημμύρες.
ΜΠΑΖΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Στο Σχέδιο που βρίσκεται στο 1ο Στάδιο γίνονται προτάσεις για τους τρόπους αντιμετώπισης των πλημμυρών. Ακόμα όμως δεν γίνεται καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης στα ρέματα και στους ποταμούς.
Όπως είπε χαρακτηριστικά στα “Χ.Ν.” μηχανικός που έχει εργαστεί στον παρελθόν σε προσπάθεια καθορισμού των ορίων των ρεμάτων. «Σε όλη τη λεκάνη των Χανίων τα ρέματα και οι ποταμοί που έχουν οριοθετηθεί είναι ελάχιστα και τα περισσότερα σε πολύ μικρά τμήματα τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια τα όρια τους να έχουν παραβιαστεί, να έχουν κτιστεί τμήματα τους ή να έχουν μπαζωθεί κάποια άλλα. Αυτό γίνονταν συστηματικά τις δεκαετίες του ΄80, του ΄90 και του 2000 και μάλιστα πολλές από αυτές τις παράνομες κατασκευές νομιμοποιήθηκαν στη συνέχεια με τους νόμους για νομιμοποίηση των αυθαιρέτων!» σημειώνει. Παράλληλα επισημαίνει πως μια προσπάθεια που θα ξεκινούσε σήμερα για την οριοθέτηση των ρεμάτων αυτών ώστε να γίνουν ενεργά και να διοχετεύουν το νερό και τα φερτά υλικά στη θάλασσα είναι σε πολλές περιπτώσεις «σχεδόν αδύνατη αφού θα πρέπει να κατεδαφιστούν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα ή να αλλάξει η κατεύθυνση των ρεμάτων! Ωστόσο απαιτούνται να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα, ειδικά στο τμήμα από τον Κλαδισό μέχρι τον Πλατανιά όπου ειδικά στο παραλιακό μέτωπο η δόμηση ήταν ανεξέλεγκτη όλα αυτά τα χρόνια.»
