Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για τον "άκρατο συντεχνιασμό, την προχειρότητα, τον εξισωτισμό και την εξυπηρέτηση της κομματικής πελατείας της στο χώρο της εκπαίδευσης", άσκησε ο Γιάννης Κεφαλογιάννης στην τοποθέτηση του στη Βουλή, στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας για την Έρευνα και την Ανώτατη Εκπαίδευση.
Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην απαξίωση του ολοήμερου σχολείου, μεσούντος ενός προσχηματικού, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία.
Ο ίδιος σημείωσε μεταξύ άλλων:
"Μετά την έννοια της «ανταγωνιστικότητας», της «αποτελεσματικότητας», την «αξιολόγησης», της «αξιοκρατίας» το δρόμο της απαξίωσης παίρνει τώρα και αυτός της Έρευνας .
Προσωπικά, δεν θα κάνω την τιμή στην κυβέρνηση να νομιμοποιήσω μια συζήτηση και να αναφερθώ στο ζήτημα της Έρευνας την οποία υποτίθεται ότι πραγματεύεται το παρόν νομοσχέδιο.
Όχι μόνο γιατί μετά από τρία χρόνια που προαλείφοταν για την εξουσία και δεκαπέντε μήνες στα κυβερνητικά έδρανα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καν σε θέση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένη πρόταση για τον κρίσιμο αυτό τομέα.
Αλλά γιατί εντός και εκτός αυτής της αιθούσης, μέσα και έξω από τις γραμμές αυτού του σχεδίου νόμου εμφανίζονται συνεχώς, τα τρία βασικά γνωρίσματα της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης: ο πλέον απροκάλυπτος κρατικός συντεχνιασμός που παραδίδει τη παιδεία στους κομματικούς στρατούς, ο σοσιαλιστικής κοπής εξωτισμός που αναγάγει τη μετριότητα σε ύψιστη αξία και ο εθνικολαϊκισμός που επιβραβεύει τις σχολικές προπαγάνδες και απομονώνει την χώρα από τον υπόλοιπο κόσμο. Εξηγούμαι:
Μετά τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, μετά το ψηφιακό σχολείο η Κυβέρνηση αποφάσισε να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο και στα ολοήμερα σχολεία, μεσούντος μάλιστα του προσχηματικού όπως αποδεικνύεται Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία.
Και αναρωτιέμαι τι να σκέφτεται ο κ. Λιάκος, ο πρόεδρος της Επιτροπής, ο οποίος, την ώρα που μιλούσε για διεύρυνση της «παιδαγωγικής αυτονομίας» των σχολείων και τη μείωση των διαλλειμάτων, ο κ. Φίλης τον άδειαζε όχι μόνο αυξάνοντας τη διάρκεια των διαλλειμάτων αλλά καταργώντας την Ευέλικτη ζώνη, τη μοναδική ζώνη ανάσας και αυτονομίας που υπήρχε στα δημοτικά σχολεία.
Η Ευέλικτη ζώνη πολεμήθηκε λυσσαλέα από τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ γιατί αξιολογούσε ουσιαστικά το έργο των εκπαιδευτικών. Όσοι δε εκπαιδευτικοί έπαιρναν πρωτοβουλίες να εφαρμόσουν καινοτόμα προγράμματα και δράσεις λοιδορούνταν και απομονώνονταν για «αντισυναδελφική συμπεριφορά».
Στα του νομοσχεδίου τώρα.
Όσοι από εμάς αποδίδαμε πριν από ένα χρόνο τις πρώτες κινήσεις του Υπουργείου Παιδείας και του κ. Μπαλτά μόνο σε προχειρότητα, ρεβανσισμό και έλλειψη προγραμματικού βάθους, τώρα μπορούμε πραγματικά να ανησυχούμε.
Η επαναφορά της δεκαετίας του ’80 που ξεκίνησε πριν 15 μήνες ως κακόγουστη φάρσα ολοκληρώνεται με τις παρεμβάσεις στα ΑΕΙ που συμπεριλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου.
Ποιες ήταν οι πληγές των ΑΕΙ τις τελευταίες δεκαετίες; Η εσωστρέφεια, η αδυναμία λογοδοσίας, η εξουσία των φοιτητοπατέρων και των παρατάξεων, η βία, η αυθαιρεσία.
Όσα βήματα έγιναν για την αντιμετώπιση των παθογενειών αυτών (με κόστος και κόπο τεράστιο) διαγράφονται μονοκοντυλιά.
Είναι γνωστή η «αγάπη» που τρέφει η κυβέρνηση για το νόμο 4009 και ειδικά για τα συμβούλια των ΑΕΙ.
Το πιο έντιμο που μπορούσατε να πράξετε κύριε Υπουργέ είναι να τα καταργήσετε αφού δεν τα θέλετε. Δεν σας αφήνει η Τρόικα όμως και γι αυτό κάνετε ότι μπορείτε για να τα καταστήσετε διακοσμητικά.
Στην πρώτη εκδοχή του νομοσχεδίου υπήρχε μια διάταξη που αποσύρθηκε και η οποία προέβλεπε την έγκριση του Συμβουλίου για αποφάσεις της Συγκλήτου.
Δεν θέλετε ούτε αυτή την ελάχιστη αρμοδιότητα της έγκρισης. Όταν κάτι σας ξεφεύγει τρέχετε να το μαζέψετε γρήγορα μήπως κάποιος σας ψέξει εσωκομματικά.
Το πιο εξοργιστικό όμως είναι ο κυνισμός με τον οποίο στην αιτιολογική έκθεση δικαιολογείτε τις διατάξεις που προτείνετε.
Έως τώρα μας είχατε ζαλίσει ότι οι αρμοδιότητες των οργάνων (Συμβούλιο, Πρύτανης, Σύγκλητος) δήθεν συγχέονται και γι' αυτό τα Συμβούλια πρέπει να καταργηθούν.
Τώρα ισχυρίζεστε τα εντελώς αντίθετα: ότι οι αρμοδιότητές τους είναι απολύτως διακριτές, ότι δεν συγκρούονται.
Κι αυτό το πράττετε για να αναθέσετε στη Σύγκλητο - ένα κατώτερο όργανο - αρμοδιότητες των Συμβουλίων όταν αυτά δεν θα αποφασίζουν εντός 30 ημερών.
Αρκεί λοιπόν οι φοιτητοπατέρες να διαλύουν επί 30 ημέρες τις συνεδριάσεις των Συμβουλίων ώστε πάντα να αποφασίζει η Σύγκλητος χωρίς άλλη εποπτεία.
Μια που αναφέρθηκα στους φοιτητοπατέρες:
Πριν από είκοσι ημέρες ομάδα φοιτητών έκλεισε την έξοδο και άσκησε σωματική βία στην κ. Κυριαζοπούλου - Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών- και στον αναπληρωτή πρύτανη Νικόλαο Καραμάνο. Στη συνέχεια εμπόδισε τα μέλη της Συγκλήτου να εξέλθουν.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Η Αναπληρώτρια Υπουργός παιδείας, η κυρία Αναγνωστοπούλου, είχε ταχθεί υπέρ των φοιτητών που κρατούσαν όμηρους τους συναδέλφους της καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Οι καταλήψεις, είχε πει, "δεν μπορούν να αποτελούν πειθαρχικό αδίκημα και εν τέλει ποινικό αδίκημα."
Με το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα, επιβραβεύετε αυτή τη συμπεριφορά καταργώντας τη διάταξη που τις χαρακτηρίζει αδίκημα.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, με τη πολιτική σας στο χώρο της παιδείας πριν από ένα χρόνο καταφέρατε να κινητοποιήσετε τη μεγάλη πλειοψηφία του εκπαιδευτικού κόσμου όλων των βαθμίδων. Όχι βέβαια με καταλήψεις ούτε με απεργίες. Αλλά με εκδηλώσεις λόγου, ηλεκτρονικά φόρουμ για την υπεράσπιση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, με συλλογή υπογράφων και έκδοση ψηφισμάτων.
Δυστυχώς με νομοσχέδια όπως το σημερινό διεκδικείτε επάξια την απαξίωση της εκπαιδευτικής πολιτικής σας από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Και αυτή, μην έχετε αμφιβολία, αργά η γρήγορα θα εμφανιστεί στις κάλπες".
