Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Παρασκευής & Συσκευασίας Τροφίμων - Αρτοσκευασμάτων - Ποτών - Ειδών Ζαχαροπλαστικής ενημερώνει τα μέλη του και όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ότι άλλο ένα θανατηφόρο εργατικό ατύχημα βρέθηκε μπροστά μας και μάλιστα στον κλάδο των Τροφίμων- Ποτών.
Άλλος ένας εργαζόμενος πήγε στη δουλειά του το πρωί για να βγάλει το ψωμί του και σκοτώθηκε οδηγώντας κλαρκ.
Η ανακοίνωση
Ξεκινώντας συνάδελφοι ας σκεφτούμε ο κάθε ένας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουμε καθημερινά και πόσο εύκολο είναι να τραυματιστούμε στο χώρο δουλειάς μας επειδή πρέπει συνεχώς να γινόμαστε πιο παραγωγικοί, να βγάζουμε το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.
Η εντατικοποίηση της δουλειάς είναι ένας από τους κύριους λόγους εργατικών ατυχημάτων. “άντε τελείωνε”, “μου στοιχίζεις λεφτά, κάνε γρήγορα” “θέλω αυτά να τελειώσουν σήμερα, κόψτε το λαιμό σας”, “δε θα φύγετε αν δεν τα τελειώσετε”. Αυτά και άλλα πολλά συνάδελφοι τα έχουμε ακούσει όλοι κατά καιρούς και είναι αυτά που πιέζουν τους εργαζόμενους, τους αγχώνουν, τους εκφοβίζουν, τους κάνουν να τρέχουν και να δουλεύουν όλη μέρα, φυσικά χωρίς καμία πληρωμένη υπερωρία, για να βγάλουν τη δουλειά της ημέρας και να μην χάσουν τη δουλειά τους. Πάνω σε αυτή τη βιασύνη και σαφώς την κούραση της δουλειάς οι εργαζόμενοι κάνουν λάθη και καμιά φορά θανάσιμα. Ποιός είναι αυτός που θα κατηγορήσει τον εργαζόμενο για το λάθος του;
Η έλλειψη μέτρων ασφαλείας στους χώρους δουλειάς είναι άλλος ένας από τους κύριους λόγους εργατικών ατυχημάτων. Από ειδικά παπούτσια, γάντια, μάσκες, μέχρι σωστές εγκαταστάσεις και φυσικά έλλειψη εκπαίδευσης των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι που χειρίζονται κλαρκ συνάδελφοι πρέπει να περνάνε εκπαίδευση και να παίρνουν άδεια χειριστών κλαρκ. Και όμως κάνε τη δουλειά αλλιώς φύγε του λένε. Ποιος θα κατηγορήσει τον εργάτη που δεν θέλει να χάσει τη δουλειά του;
Και εδώ κολλάει συνάδελφοι και η κάθε κυβέρνηση που έχει περάσει και η ΕΕ που περνώντας όλα αυτά τα μέτρα από τη μία έχουν δώσει περιθώρια στους εργοδότες να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους με νόμους που λένε «ένας εργαζόμενος παραμένει στο χώρο δουλειάς όσο έχει “ανάγκη” η επιχείρηση», κατάργηση υπερωριών δηλαδή ή νόμους που επιτρέπουν τις ομαδικές απολύσεις, περιθώριο για περεταίρω εκφοβισμό. Και από την άλλη απαξιώνουν και καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ώστε οι εργαζόμενοι να μην έχουν λόγο να συσπειρωθούν και να παλέψουν όλοι μαζί, μειώνουν τις συντάξεις και τα μεροκάματα, αυξάνοντας τους φόρους κάθε λογής με αποτέλεσμα ο λαός να σκύβει περισσότερο το κεφάλι για να έχει έστω να φάει.
Η επίθεση όμως έρχεται και από αλλού. Μέσα από τους προϋπολογισμούς που περνάνε κάθε χρόνο μειώνουν τερατωδώς τα κονδύλια σε υπηρεσίες που αφορούν τους εργαζόμενους όπως η Επιθεώρηση Εργασίας και η υπηρεσία για την Ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους δουλειάς με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ελεγχθούν οι εργοδότες ακόμα και για τα υπόλοιπα των κανονισμών που ισχύουν ακόμα.
Όλα τα παραπάνω φυσικά που γίνονται πραγματικότητα μέσα από τα μέτρα που περνάει ακόμα και η σημερινή “φιλολαϊκή” και “αριστερή” κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ συμφέρουν μόνο τους εργοδότες σε βάρος των εργαζομένων και δεν πρόκειται καμία κυβέρνηση να σώσει εμάς τους εργάτες αν δεν αποφασίσουμε εμείς να πάρουμε τη μοίρα στα δικά μας χέρια και να διεκδικήσουμε το δίκιο μας.
Το πρώτο βήμα να οργανωθούμε στο σωματείο μας. Μαζί θα αντιμετωπίσουμε τους εκμεταλλευτές μας, μαζί θα βγούμε στους δρόμους και θα διεκδικήσουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ασφαλής συνθήκες εργασίας αλλά και τον πλούτο που παράγουμε καθημερινά.
