Μπρος κορωνοϊός και πίσω ασήκωτα χρέη για τους ιδιοκτήτες εστιατορίων!

Έχασαν το φως (της ελπίδας) και βαδίζουν στα ... τυφλά οι επαγγελματίες του επισιτισμού!

Δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει και η κατάσταση την οποία βιώνουν χαρακτηρίζεται, εκ μέρους τους, “τραγική”.

“Καλύτερα να μην ανοίξουμε” σκέφτονται πολλοί επιχειρηματίες – μέλη του Συνδέσμου Επαγγελματικών Επισιτισμού και Διασκέδασης νομού Ηρακλείου, όπως μετέφερε στο Cretalive ο κ. Γιάννης Γεωργαλής, ιδιοκτήτης γνωστής ταβέρνας στο κέντρο του Ηρακλείου.

Δύο μήνες κλειστά, με τις οικονομικές υποχρεώσεις να “τρέχουν” και το 800αρι να μην έχει μπει ακόμα στους λογαριασμούς τους!

Ο κ. Γεωργαλής, όπως κι άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες, πήγε σήμερα το πρωί στην τράπεζα και αντίκρισε το απόλυτο... μηδέν. Ακόμα περιμένουν το επίδομα από το κράτος.

“Πενήντα μέρες τώρα δεν έχουμε έσοδα. Δεν γνωρίζουμε το αύριο” τονίζει ο κ. Γεωργαλής και συνεχίζει. “Μας είπαν ότι θα ανοίξουμε την 1η Ιουνίου. Και ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξουν κρούσματα, μέχρι τότε; Κι αν υπάρξουν, τι θα γίνει;”.

Τα μηνύματα που εισπράττουν από τον τουρισμό, είναι πέρα για πέρα αποθαρρυντικά. “Κι αν εμφανιστεί κάποιο κρούσμα μόλις ανοίξει η σεζόν; Θα το διακινδυνεύσουν οι ξενοδόχοι;” αναρωτιέται επίσης.

Τα οικονομικά βάρη που θα κληθούν να σηκώσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ειδικά της εστίασης, αμέσως μετά το άνοιγμα των καταστημάτων τους θα είναι πολλά.

Οι νέες συνθήκες, οι νέοι κανόνες υγιεινής δεν τους επιτρέπουν να περιμένουν τα ανάλογα έσοδα, τα οποία θα τους βοηθήσουν να πάρουν μία βαθιά ανάσα.

“Μας είπαν επίσης ότι πρέπει να φοράμε γάντια και μάσκες, τις οποίες και θα αλλάζουμε κάθε τρεις ώρες. Αυτή είναι μία επιπλέον οικονομική επιβάρυνση. Το κόστος θα είναι υψηλό για εμάς, που είμαστε τέσσερα άτομα στο μαγαζί. Άλλοι που έχουν 20-30 άτομα προσωπικό, και πληρώνουν διπλάσια και τριπλάσια ενοίκια, τι θα κάνουν; Με τις μάσκες και τα γάντια, θα είναι σαν να πηγαίνεις να φας σε νοσοκομείο, και να σε σερβίρει ο... γιατρός! Θα σου κάνει όρεξη ύστερα;”.

Οι πολλές μαζεμένες (και δικαιολογημένες) απορίες του κ. Γεωργαλή συνοδεύονται από έντονη αγωνία για το ... αύριο:

“Δυστυχώς δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Εγώ έχω να πληρώσω 3.000 ευρώ ενοίκιο, έχω τους μισθούς των υπαλλήλων μου, το ΙΚΑ τους, το ΤΕΒΕ, και το ρεύμα, το νερό κι άλλους λογαριασμούς. Πώς θα τα πληρώσω όλα αυτά; Μέσα δεν θα μπορώ να έχω καθόλου τραπέζια. Μόνο έξω. Με 5-6 τραπέζια, τι δουλειά θα έχω; Κι είμαι και τυχερός που έχω εξωτερικό χώρο. Άλλοι που δεν έχουν, τι θα κάνουν;” .

Όπως προσθέτει ο κ. Γεωργαλής, στα μαγαζιά θα πρέπει να γίνεται συνεχής απολύμανση με ένα “ειδικό φάρμακο”. Τα ψωμάκια θα είναι πακεταρισμένα, σε νάιλον σακουλάκια. Σε συσκευασμένες θήκες θα βρίσκονται επίσης οι χαρτοπετσέτες και οι οδοντογλυφίδες, ενώ σε κάθε τραπέζι θα σερβίρονται ... ατομικοί κατάλογοι, και “στικάκια” με αλάτι και πιπέρι μιας χρήσης.

Η μείωση της δουλειάς στις ταβέρνες και σε άλλους χώρους εστίασης και διασκέδασης, θα επηρεάσει έναν ευρύ κύκλο εργασιών, στον οποίο εμπλέκονται κι άλλα επαγγέλματα, όπως τα μανάβικα, τα κρεοπωλεία και οι φούρνοι.

Και οι συνέπειες θα είναι ακόμη πιο οδυνηρές στην τοπική οικονομία/αγορά...