ΚΡΗΤΗ
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η εκδήλωση για την Εκπαίδευση στη Σητεία
Ο Μανώλης Συντυχάκης ξεκινώντας την ομιλία του εστίασε στον προϋπολογισμό 2025 για την Παιδεία που ψηφίστηκε την Κυριακή 15/12 στη βουλή
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟ Λασιθίου του ΚΚΕ με θέμα «Ολοκληρωμένη Εκπαίδευση, σύγχρονα και ασφαλή σχολεία: Πολυτέλεια ή Δικαίωμα;» τη Δευτέρα 16 Δεκέμβρη στο Πολυκέντρο Σητείας με κεντρικό ομιλητή τον Μανώλη Συντυχάκη, μέλος της ΕΠ Κρήτης και βουλευτή του ΚΚΕ.
Ο Μανώλης Συντυχάκης ξεκινώντας την ομιλία του εστίασε στον προϋπολογισμό 2025 για την Παιδεία που ψηφίστηκε την Κυριακή 15/12 στη βουλή, τονίζοντας ότι αφ’ ενός υπηρετεί το τρίπτυχο: χρηματοδότηση «πολεμικής οικονομίας», ένταση φοροληστείας και «πάγωμα με νέους κόφτες» κοινωνικών δαπανών για υγεία, παιδεία, πρόνοια, πολιτική προστασία, αθλητισμό – πολιτισμό, αφ’ ετέρου θα γδάρει στην κυριολεξία τον λαό όπως προβλέπει το μεσοπρόθεσμο 2025-2028, προκειμένου να εξασφαλίσει κέρδη για τους ομίλους και να ενισχύσει τους πολέμους των ιμπεριαλιστών, με νέα φαραωνικά ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα που θα ξεπεράσουν τα 6 δις, με εκτίναξη αντιλαϊκών έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων. 2 δις επιπλέον σε σχέση με το 2024 για νέους πολεμικούς – Νατοϊκούς εξοπλισμούς, 2 δις στους επιχειρηματικούς ομίλους και άλλα 2 δις στο χρέος. Αυτή η φοροαφαίμαξη, τόνισε, θα φτάσει τα 70 δισ. εκ των οποίων το 95% πληρώνουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Εστίασε στο ότι για άλλη μία χρονιά είναι καθηλωμένος ο προϋπολογισμός στον τομέα της Α’βάθμιας και Β’βάθμιας εκπαίδευσης, με μία ελάχιστη αύξηση, 55 εκατ. συνολικά, μειωμένο στο ΠΔΕ εθνικού σκέλους που αφορά κονδύλια για την πρόσληψη αναπληρωτών, συμπεραίνοντας ότι «προσπαθούν να μειώσουν και απόλυτα τις προσλήψεις σε αναπληρωτές, αφήνοντας ακάλυπτα χιλιάδες κενά στη λογική της εξοικονόμησης κονδυλίων». Υπενθύμισε ότι η έναρξη της σχολικής χρονιάς επισφραγίστηκε με τις χιλιάδες συγχωνεύσεις τμημάτων σε όλη την χώρα, την παραπέρα υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου, και τη δημιουργία υπερπληθών τμημάτων, ενώ τα χιλιάδες κενά παραμένουν, ειδικά σε ότι αφορά στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση, και τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να παραμένουν ακάλυπτα, παιδαγωγικά αβοήθητα και τα ειδικά σχολεία να έχουν σοβαρά λειτουργικά προβλήματα, λόγω έλλειψης προσωπικού και άθλιες κτιριακές υποδομές.
Επεσήμανε ότι είναι διαχρονική πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων η υποκατάσταση των μόνιμων υπαλλήλων από αναπληρωτές εκπαιδευτικούς ώστε τα κονδύλια και ο αριθμός προσλήψεων να καθορίζεται από τις δημοσιονομικές προτεραιότητες αναφέροντας ότι το 2009-2010 το μόνιμο προσωπικό των εκπαιδευτικών ήταν 182.700 ενώ το σχολικό έτος 2024-2025 ο συνολικός αριθμός είναι 124.392 μειωμένος κατά 58.308 μόνιμους εκπαιδευτικούς, από την περσινή χρονιά, παρά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα του υπουργείου παιδείας, ότι προχωράει στις προσλήψεις 1:1. μετά από 12 χρόνια πλήρους αδιοριστίας.
Ανέδειξε ότι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μίας σειράς αντιεκπαιδευτικών νόμων που υπηρετούν την “εξοικονόμηση” προσωπικού σε βάρος της εκπαιδευτική διαδικασία.
Για τους μισθούς των εκπαιδευτικών τόνισε ότι ενώ έπεσε τσεκούρι στη διάρκεια των μνημονίων, σήμερα, προστίθεται η ακρίβεια, ο πληθωρισμός, συνολικά τα έξοδα διαμονής και μετακίνησής τους, με αποτέλεσμα ο μισθός του νεοδιόριστου στα 770 ευρώ δεν φτάνει ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες τους και υπενθύμισε τις διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών: αύξηση 20% στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, αποσύνδεση του μισθού από την αντιδραστική “αξιολόγηση” και στοχοθεσία, ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη για όλους τους υπαλλήλους κάθε δύο χρόνια υπηρεσίας, κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας, μισθολογική προσμέτρηση της διετίας 2016-2017, αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί, μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και την φοροληστεία, επίδομα ενοικίου για όσους προσλαμβάνονται μακριά από την κατοικία τους.
Στη συνέχεια ο Μανώλης Συντυχάκης εξήγησε γιατί οι εξαγγελίες πρωθυπουργού και υπουργού παιδείας για το πρόγραμμα Μαριέττα Γιαννάκου για τις σχολικές υποδομές είναι κοροϊδία, αφού το ποσό των 250 εκ. ευρώ δε φτάνει ούτε για τις τουαλέτες των σχολείων, την αναβάθμιση των σχολικών μπάνιων, χώρων άθλησης και για σοβατίσματα, ενώ για τα υπόλοιπα, τα μεγάλα και οξυμένα, η κυβέρνηση προσδοκά να καλύψει το έλλειμμα, με το “φιλότιμο” των φιλάνθρωπων επιχειρηματιών μέσω δωρεών και χορηγιών! «Ούτε που περνάει από το μυαλό να τους φορολογήσει και τα ποσά να τα διαθέσει για την σχολική στέγη» τόνισε με έμφαση, αναδεικνύοντας τη διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που σήμερα από τα 14.500 σχολεία σχεδόν το 70% χτίστηκε από τις αρχές του αιώνα, ενώ τα νεότερα είναι 38 ετών και μόλις 2.300 σχολικά κτίρια χτίστηκαν με τον τελευταίο αντισεισμικό κανονισμό και μετρούν πλέον μία 20ετία. Ανέδειξε με τον τρόπο αυτό το γεγονός ότι τα κτίρια αυτά είναι καταπονημένα, γερασμένα και κακοσυντηρημένα, οι δαπάνες προς τους δήμους για συντηρήσεις κτιρίων έχουν περικοπεί πάνω από 50% την τελευταία δεκαετία, καθιστώντας τα απόλυτα επικίνδυνα. «Απέναντι, στην έξαρση σεισμικών δονήσεων, σε αυτή την άκρως επικίνδυνη κατάσταση για την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών ο φετινός κρατικός προϋπολογισμός χρηματοδοτεί σοβατίσματα, και τουαλέτες!» τόνισε και υπογράμμισε τον «αργόσυρτο» όπως τον χαρακτήρισε αντισεισμικό έλεγχο που ξεκίνησε από το ΤΕΕ μετά από δύο χρόνια, μόνο με οπτικό έλεγχο και όχι στατικό, συντάσσοντας, στο τέλος ένα λιτό και ευσύνοπτο κείμενο παρατηρήσεων που προωθήθηκε πάλι στους δήμους!
Ανέλυσε την στρατηγική επιλογή όλων των αστικών κομμάτων που έχουν κυβερνήσει τα τελευταία 13 χρόνια, στη σύμπραξη δημόσιου & ιδιωτικού τομέα και πως οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι κερδίζουν τόσο από την κατασκευή, όσο και από την εκμετάλλευση των κτιρίων, την απόδοση ενοικίου, ενώ τα έξοδα λειτουργίας, οι λογαριασμοί βαραίνουν τους δήμους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη σύμβαση με τον όμιλο Μυτιληναίου για 17 σχολικές μονάδες στην Κεντρική Μακεδονία. Όλα αυτά είναι η φυσική κατάληξη μιας σειράς νομοθετικών ρυθμίσεων, όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες διαχρονικά αποσκοπούσαν στο να αποτινάσσει σταδιακά η πολιτεία την ευθύνη χρηματοδότησης των σχολείων μεταφέροντας την στους Δήμους κι από εκεί στο λαό. «Αποκέντρωση», «Καποδίστριας», «Καλλικράτης», «αυτόνομη σχολική μονάδα», με την υπογραφή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθμοί σε αυτήν την πορεία, η οποία χαράσσεται από τις Οδηγίες της ΕΕ για ένα σχολείο: φθηνό για το κράτος που θα δίνει λειψή γνώση στους μαθητές κι εκπαιδευτικούς με ελαστικές σχέσεις εργασίας χωρίς δικαιώματα και κάτω από ασφυκτικό έλεγχο, ακριβό για τους γονείς που θα αγοράζουν ακριβά τη γνώση των παιδιών τους, κερδοφόρο για το κεφάλαιο με στόχο να μείνουν και σκυφτοί και φθηνοί οι αυριανοί εργαζόμενοι» τόνισε. Αναφερόμενος δε στα επιπλέον 40 εκ. που προβλέπονται στο συγχρηματοδοτούμενο σκέλος, είπε ότι αφορά δαπάνες για την προώθηση και αγορά ψηφιακών προϊόντων στα σχολεία, τη δημιουργία ψηφιακών φροντιστηρίων, υποκατάστασης της διά ζώσης μαθησιακής διαδικασίας, στο όνομα της εξοικονόμησης προσωπικού, κάτι που από μόνο του δεν εξασφαλίζει την ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας καθώς αυτή προϋποθέτει προσωπικό, κατάλληλα κτίρια με την αντίστοιχη υλικοτεχνική υποδομή, τεχνολογικά μέσα και δίκτυα, εργαστήρια, βιβλιοθήκες, χώρους άθλησης κτλ., για τα οποία δε διατίθενται χρήματα καθώς δεν ακουμπούν σε κερδοφόρους τομείς των επιχειρήσεων όπως είναι αντίθετα τα λογισμικά, πληροφοριακά συστήματα, ψηφιακά προϊόντα, κοκ.
Θέτοντας το ρητορικό ερώτημα: «είναι δυνατόν η αστική κοινωνία, το αστικό κράτος με όλους τους μηχανισμούς, τα ιδρύματα, τους φορείς που διαθέτει, να μην μπορεί να δώσει λύση σε χρόνια εκπαιδευτικά προβλήματα που και η ίδια εντοπίζει και οι συνεχόμενες αλλαγές στην εκπαίδευση δεν ανυψώνουν, το συνολικό μορφωτικό επίπεδο των μαθητών, γιατί, τελικά, το νέο δεν έρχεται ποτέ και γιατί το παλιό δεν μπορεί να ανανεωθεί» ανέδειξε ότι «η αστική εκπαίδευση βρίσκεται εκεί όπου βρίσκεται και ο κόσμος που τη στηρίζει. Ο αστικός κόσμος. Γι’ αυτό και βρισκόμαστε σε μια εποχή συνεχόμενων κρισιακών φαινόμενων και στην εκπαίδευση. Το σχολείο σήμερα, όσο και να ανανεώνεται, όσο και να μπαίνουν ρομποτικά συστήματα και νέοι διαδραστικοί πίνακες στα σχολεία, παραμένει στεγνό, μακριά από τους προβληματισμούς των νέων, μακριά από τη ζωή τους, τις απορίες τους, τις αγωνίες τους».
Κλείνοντας την τοποθέτησή του ο Μανώλης Συντυχάκης υπογράμμισε ότι υπάρχουν οι δυνατότητες που ανοίγονται, ο λαός μαζί με το ΚΚΕ να πιστέψει στη δύναμή του και να οργανώσει την πάλη του, τις αντιστάσεις και τους αγώνες απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Τόνισε ότι: «Επιλέγουμε να ανοίξουμε τη συζήτηση πάνω στο περιεχόμενο της μόρφωσης που παίρνουν τα παιδιά μας, για την πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο εκείνο που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες της εποχής μας, για το σχολείο του μέλλοντος, το σχολείο της δημιουργίας, το σχολείο της θεωρίας και της πράξης. Γιατί είναι απαίτηση των καιρών, ακόμα και από τις πιο μικρές ηλικίες να χτίζεται στους μαθητές η πίστη πως μπορούν και πρέπει να αλλάξουν τον κόσμο. Και το πραγματικά νέο σχολείο δεν μπορεί παρά να είναι το σχολείο της κοινωνίας που θα έχει απαλλαγεί από τον βραχνά της εκμετάλλευσης. Πρόκειται για το σχολείο της δημιουργίας και της συλλογικότητας κόντρα στο σημερινό σχολείο της απόγνωσης. Στην ολοκληρωμένη πρόταση του ΚΚΕ, από την πρώτη σχολική ηλικία μέχρι τα 18 χρόνια, ο μαθητής θα μορφώνεται ολόπλευρα και θα καλλιεργεί όλα τα ταλέντα και τις κλίσεις του για να γίνει πρωτότυπος, δημιουργικός και αυτάρκης στον ύψιστο βαθμό. Θα μορφώνεται στο σχολείο της θεωρίας και της πράξης, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που σκέφτεται να ασχοληθεί, γιατί αύριο ως εργαζόμενος, για να συμβάλει ουσιαστικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι, πρέπει να έχει μία ειδικότητα: Να είναι Άνθρωπος. Το σχολείο, στη σοσιαλιστική κοινωνία, γράφει στις σημαίες του «Ένας για όλους και όλοι για έναν», γιατί αυτή ακριβώς είναι η σημαία της νέας κοινωνίας.
Στην εκδήλωση παραβρεθηκαν ο πρόεδρος του ΝΤ Λασιθίου της ΑΔΕΔΥ και του ΣΕΠΕ Μύσων, η γραμματέας της ΕΛΜΕ Λασιθίου, πρόεδροι και μέλη διοικητικών συμβουλίων συλλόγων γονέων και κηδεμόνων και οι δημοτικοί σύμβουλοι με τη Λαϊκή Συσπείρωση. Μετά το πέρας της κεντρικής ομιλίας ακολούθησε πλούσια συζήτηση από τους παρευρισκόμενους και ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις.
