Η πρόσκαιρη ηλιοφάνεια έφερε τους Ηρακλειώτες στο κέντρο

Του Αντώνη Παντινάκη

Εν αναμονή των Θεοφανίων, του νέου κύματος κακοκαιρίας και των εκπτώσεων, οι Ηρακλειώτες άφησαν τη ζεστασιά του σπιτιού τους για συμβιβαστούν με μία ψυχρή αλλά και μελαγχολική (τώρα που τελειώνουν οι γιορτές) έκδοση της πόλης τους, το πρωί του Σαββάτου.

Προσπαθούμε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία μη βροχερή μέρα. Το κρύο - κρύο, αλλά και η ατμόσφαιρα καθαρή και διόλου απειλητική - για την ώρα τουλάχιστον. Ο συνήθως γαλάζιος ουρανός, ενίοτε γίνεται γκρίζος, ενίοτε δέχεται κι άσπρες πινελιές νέφους δείχνοντας τις διαθέσεις του. Απέδειξε πάντως ότι μπορεί κι υπομένει αστραπές και βροντές, τις οποίες συνεπώς και δεν φοβάται!

Το νέο κύμα ψύχους έρχεται, όπως διαβάζουμε φουριόζο και υπόσχεται ότι θα μας αλλάξει... τα Φώτα! Η χριστουγεννιάτικη ραστώνη μας αποχαιρετά με ορμητικά δάκρυα λύπης, δείχνοντάς μας το πιο παγερό πρόσωπο του χειμώνα. Θα ντυθεί κιόλας στα λευκά, γιατί μέχρι να την ξαναβρούμε και να την ξανανιώσουμε θα αναφωνήσουμε "σαν τα ... χιόνια", σε 11 περίπου μήνες από τώρα. Όσο κι αν η πραγματικότητα μας δελεάζει, δεν θα κάνουμε "μαύρα μάτια" να την ξαναδούμε, γιατί όλα είναι θέμα οπτικής στην τελική.

Κλειστές ομπρέλες το Σάββατο και τέτοιες ευκαιρίες δεν πάνε χαμένες. Ούτε και μία διερευνητική (μα και ουσιαστική) βόλτα στα καταστήματα, αρκετά εκ των οποίων άφησαν τους γιορτινούς ρυθμούς και εισήλθαν σ' αυτούς των προσφορών, θέλοντας να προϋπαντήσουν πρόωρα (από τις 4 του μήνα) το δεύτερο δεκαήμερο του Γενάρη, όπου θα περάσουμε επισήμως και για ένα περίπου μήνα στην εκπτωτική περίοδο.

Οι ακτίνες του ήλιου που δειλά βγήκαν και ζέσταναν την παγωμένη πόλη, παρακίνησαν και τους πιο νεαρούς να ξεβολευτούν απ' την ζεστασιά των οικιών τους, για τον περίπατο και το πρωινό τους (ζεστό) ρόφημα στο κέντρο. Χρόνος υπάρχει και για ψώνια, εάν φυσικά έχει περισσέψει κατιτίς από το χαρτζιλίκι Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς.

Ακόμα κι αν άδειασαν οι τσέπες, οι "μπαταρίες" πρέπει - κατά τα φαινόμενα - να έχουν γεμίσει, γιατί από την Τρίτη κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο του: Οι μαθητές στα θρανία και οι ενήλικοι στην γκρίζα ρουτίνα της καθημερινότητας. Στο βάθος αχνοφαίνεται η πολύχρωμη παρένθεση των Αποκριών, για να μας δίνει κουράγιο...