Χρειάστηκαν 26 μήνες προσπαθειών για τον μεγάλο σασμό της Κρητης

Ο μεγάλος σασμός που φέρεται να επισφραγίστηκε το πρωί της περασμένης Παρασκευής με όρκο ενώπιον της εικόνας του Αγίου Γεωργίου στη Μονή Δισκουρίου, στο Μυλοπόταμο, γεννά για πρώτη φορά βάσιμες ελπίδες για ένα αύριο απαλλαγμένο από φόβο και αίμα.

Ο σκοτωμός δύο ανθρώπων (ενός από κάθε οικογένεια) στοίχειωσε τις ζωές των δύο οικογενειών αλλά και τις ζωές τρίτων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είχαν εμπλακεί διαχρονικά σε αυτή τη δίνη.
Μετά από σχεδόν 26 μήνες αλλεπάλληλων συζητήσεων και διαπραγματεύσεων με ενδιάμεσα διαστήματα «παύσης» λόγω κάποιων αντιδράσεων και επιφυλάξεων, καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι τα εμπλεκόμενα μέρη πείστηκαν να δώσουν τα χέρια και όρκο βαρύ για συμφιλίωση.
Και αυτό πια έχει διαδοθεί ευρέως σε ολόκληρο το Αμάρι και όχι μόνο.

2008-2018: δύο δολοφονίες με διαφορά μιας δεκαετίας και αρκετοί τραυματισμοί με ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, πυροβολισμούς.
Μεταξύ των τραυματιών και ένας πολύ νέος άνθρωπος που έμεινε ανάπηρος από την σφαίρα που έπληξε την σπονδυλική του στήλη. Οργή, κατάρες, αίμα, δικαστήρια, φυλακή, αντίποινα, φόβος για συνέχιση της βεντέτας και του αιματοκυλίσματος.

Άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά τις διεργασίες που συντελέστηκαν επί σχεδόν δύο χρόνια πίσω από κλειστές θύρες εκμυστηρεύτηκαν στο Cretalive ότι πραγματικά αισιοδοξούν για την οριστική παύση των «εχθροπραξιών» που έχουν ταλανίσει πολλές δεκαετίες τώρα τη μικρή κοινωνία του Άνω Μέρους.

Οι ίδιες πηγές ενημέρωσης αναφέρθηκαν με λεπτομέρειες σε αθέατες πτυχές αυτής της πολύπαθης υπόθεσης στην πρώτη γραμμής της οποίας βρέθηκαν 17 μεσίτες με επικεφαλής μία σεβάσμια μορφή του Μυλοποτάμου. Με τη σοφία και την πείρα των 80 χρόνων του ηγήθηκε αυτής της μαραθώνιας προσπάθειας, επέδειξε απίστευτο σθένος και πείσμα αντάξιο του κύρους που φέρει το όνομα του διαχρονικά, όπως λένε όσοι ξέρουν.

Παρά το γεγονός ότι κάποιες φορές οι διαπραγματεύσεις διακόπηκαν και το όλο εγχείρημα κινδύνευσε με ναυάγιο, εκείνος δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Δεν ήταν μόνο λόγοι γοήτρου αλλά και ανθρωπιστικοί αφού η υπόθεση αυτή επηρέαζε πολλές τύχες και πολλές ζωές, γεννημένες και αγέννητες.
Οι εμπλεκόμενοι μεσίτες θεώρησαν ότι πρέπει να πράξουν το χρέος τους και δεν ήταν λίγες οι φορές που λειτούργησαν ως εγγυητές κοινωνικής δικαιοσύνης, ως εξομολογητές και ως ψυχολόγοι.
Με κάθε σεβασμό στη μνήμη των νεκρών τους και στις ανεπούλωτες πληγές τους, ζήτησαν από τα μέλη των δύο οικογενειών να ξεχάσουν τα παλιά και να προχωρήσουν μπροστά για χατίρι της ειρήνευσης, εσωτερικής και κοινωνικής. Ζήτησαν από τους ομοτράπεζους τους να δεχθούν την συμφιλίωση με όλη την καρδιά τους και να τιμήσουν τον όρκο που θα δώσουν ενώπιον Αγίου και ανθρώπων.

Την περασμένη Πέμπτη, όπως μεταφέρουν κύκλοι της περιοχής, οι μεσίτες άκουσαν με χαρά και ανακούφιση το μεγάλο «ναι» και από τις δύο πλευρές.
Και αμέσως το πρωί της Παρασκευής μέλη των δύο οικογενειών (άνδρες όλοι) βρέθηκαν έξω από τη Μονή Δισκουρίου παρουσία μεσιτών και μαρτύρων. Μπήκαν στο μικρό εκκλησάκι και έδωσαν όρκο βαρύ στην εικόνα του Αγίου, όρκο συμφιλίωσης και συντεκνιάς.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ των συμφωνηθέντων είναι η απομάκρυνση μελών της μίας οικογένειας από το χωριό. Το επόμενο διάστημα θα δοθούν τα χέρια για τις συντεκνιές που θα γίνουν (7-8 παιδιά) ενώ δεν αποκλείεται, όπως λέγεται, να υπάρξει και προξενιό.

Το Cretalive επικοινώνησε με συνήγορους των δύο οικογενειών, οι οποίοι επιβεβαίωσαν ότι πράγματι υπάρχει κλίμα συμφιλίωσης μεταξύ των δύο οικογενειών όπως έχουν και εκείνοι πληροφορηθεί.



Φωτογραφία εξωφύλλου: Η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Δισκουρίου/ Πηγή: Μητρόπολη Ρεθύμνης & Αυλοποτάμου