Ένα «κουτί θετικών συναισθημάτων» βοηθάει μαθητές να ανοίξουν τις καρδιές τους

Της Κατερίνας Μυλωνά

Έναν ξεχωριστό τρόπο για να καταφέρουν οι μαθητές να ανοίξουν τις καρδιές και το μοιραστούν όσα έχουν στο μυαλό τους σκέφτηκε η καλλιτέχνις από το Ηράκλειο και σύντομα life coach, Μαρία Μανωλακάκη.

Εδώ και χρόνια παραδίδει μαθήματα εικαστικών σε παιδιά αλλά και θεατρικού παιχνιδιού. Συνδυάζοντας αυτά τα δύο, είδε τις ανάγκες των παιδιών και βρήκε τρόπους να «ξεκλειδώσει» τους μαθητές της.

Πρόσφατα, εντάχθηκε στην ομάδα που έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας κ. Στέφανος Ξενάκης, ο οποίος έχει αναπτύξει το πρόγραμμα «Ναι, μπορώ», μια σύγχρονη φιλοσοφία ζωής που ενσωματώνει όλα τα βασικά τα οποία θα θέλαμε κάποιος να μας έχει δείξει κι εμάς όταν είμασταν παιδιά.

Εκπαιδευτικοί, λοιπόν, θα μπορούν να αξιοποιήσουν την ιδέα της κ. Μανωλακάκη και να τοποθετήσουν ένα κουτί θετικών συναισθημάτων στις τάξεις τους.

«Το κουτί των θετικών συναισθημάτων»

Πρόκειται για μια όμορφη πρακτική που εφαρμόζεται από την κ. Μανωλακάκη σε παιδιά Δημοτικού και μπορεί να εφαρμοστεί σε σχολεία αλλά και σε σπίτια, για να έρθουν μικροί και μεγάλοι σε επαφή με όμορφα συχνά ξεχασμένα συναισθήματα.

Τα παιδιά κάθονται στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο (ή σε ημικύκλιο)και ο εμψυχωτής/εκπαιδευτικός εμφανίζει το κουτί των θετικών συναισθημάτων. Μέσα σε αυτό έχει πολύχρωμα χαρτάκια που κάθε χαρτάκι γράφει πάνω κάποιο θετικό συναίσθημα όπως: χαρά, ενθουσιασμός, αγάπη, διασκέδαση, τρέλα, αποδοχή, έμπνευση, φροντίδα, τόλμη, ευτυχία κλπ... Ανοίγει το κουτί κι αρχίζει να 'κερνάει' τα παιδιά, τα οποία διαλέγουν από ένα χαρτάκι τυχαία...

Αν κάποιο συναίσθημα δεν είναι γνωστό στα παιδιά, ο εμψυχωτής/εκπαιδευτικός, το εξηγεί, φέρνει παράδειγμα ώστε να γίνει πιο κατανοητό, με ενεργοποιημένα τα εκφραστικά του μέσα.

Έπειτα καλούνται να σηκωθούν ένα-ένα τα παιδιά με τη σειρά. Καθένας που σηκώνεται πηγαίνει και στέκεται στη μέση απέναντί από τους συμμαθητές του, διαβάζει το συναίσθημα που γράφει στο χαρτάκι του και θυμάται κάποια στιγμή που βίωσε το συναίσθημα αυτό... Αυτή την όμορφη στιγμή λοιπόν θα μας την περιγράψει, θα κάνει μία γκριμάτσα με βάση το συναίσθημα και αν θέλει θα κινήσει και το σώμα του ή θα πάρει μία πόζα.

Αφού το παιδί κάνει τα βήματα, πάντα με τη σωστή καθοδήγηση του εμψυχωτή/εκπαιδευτικού, τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας καλούνται να γίνουν καθρέφτες και να κάνουν κι εκείνα γκριμάτσα για το συναίσθημα που έτυχε στο συμμαθητή τους. Αν θέλει κάποιος μπορεί να κάνει και κίνηση ή πόζα...

Μετά δίνουμε το λόγο σε 2-3 παιδιά της ομάδας να μας αναφέρουν κάποια δική τους στιγμή που ένιωσαν κι εκείνα το συγκεκριμένο συναίσθημα. Αφού ολοκληρώσουν κι εκείνα, τα ευχαριστούμε, επιβραβεύουμε, χειροκροτούμε και πάμε στον επόμενο...

Πολλές φορές τα παιδιά αναβιώνουν τόσο έντονα το συναίσθημα που δεν θέλουν να σταματήσουν να εκφράζονται και να κινούνται. Εκμεταλλεύομαι τέτοιες ευκαιρίες και μπορεί πάνω στο συναίσθημα εκείνο ή το μοίρασμα του παιδιού να στήσουμε ολόκληρο αυτοσχεδιασμό...

Η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι να μοιραστεί και το τελευταίο παιδί και ο εμψυχωτής/εκπαιδευτικός.

Στο κλείσιμο της δραστηριότητας έχουμε αναβιώσει και εκφράσει τόσα διαφορετικά θετικά συναισθήματα, όσα και τα μέλη της ομάδας.

Το κλίμα της ομάδας είναι πολύ πιο ανάλαφρο κι αισιόδοξο σε σχέση με το πως ήταν στο ξεκίνημα της δραστηριότητας και τα επίπεδα της χαράς είναι ανεβασμένα σε όλους!

Στο τέλος κάνουμε κι ένα ξέσπασμα πανηγυρισμού για κάποια δευτερόλεπτα και χειροκροτούμε δυνατά τους εαυτούς μας και την ομάδα.

Αναφέρω στα παιδιά ότι αν βιώνουν κάποια στιγμή κάποιο δύσκολο γι' αυτά συμβάν, να θυμηθούν το κουτί των συναισθημάτων. Κάθε φορά που χρειάζονται να νιώσουν ''καλά'', μπορούν να ανοίξουν το δικό τους εσωτερικό κουτί των θετικών συναισθημάτων και να κάνουν μόνοι τους αυτό που κάνουμε μαζί...

Επίσης πολλές φορές στην αρχή της συγκεκριμένης δραστηριότητας, κάποια παιδιά μπορεί να είναι αρνητικά... Πιθανότατα δεν έχουν μάθει να λειτουργούν με θετικό τρόπο. Δίνουμε πάντα χώρο και χρόνο στο παιδί. Όταν και εάν νιώσει έτοιμο θα ακολουθήσει. Συνήθως τα παιδιά που έχουν αντιρρήσεις στην αρχή, είναι αυτά που όταν μπουν στη διαδικασία να συμμετέχουν ενεργά, περνάνε υπέροχα κι ενθουσιάζονται περισσότερο.

Πολλές φορές μου έχει τύχει ένα παιδί να έρθει με πολύ πεσμένη ψυχολογία και μετά από αυτή τη δραστηριότητα να χοροπηδάει κυριολεκτικά, από χαρά κι ευχαρίστηση!

Τέλος, κάποια παιδιά που στην αρχή της δραστηριότητας αντιγράφουν μηχανικά και μαγκωμένα τις γκριμάτσες και τις κινήσεις του παιδιού που περιγράφει, όσο προχωράμε, λύνονται και δείχνουν να το βιώνουν και να το απολαμβάνουν πραγματικά!

Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο.