«Το μέλλον του ασιατικού λιονταριού διακυβεύεται από την έλλειψη γενετικών παραλλαγών και πολλών περιστατικών αιμομιξίας, τα οποία μπορούν να μετριαστούν μόνο με την εισαγωγή άλλων λιονταριών με διαφορετικούς γονότυπους από την Ινδία»
Ο πληθυσμός των λιονταριών του ζωολογικού κήπου του Λονδίνου θα μπορούσε να αποτελείται από πολλούς «συγγενείς», καθώς, λόγω σοβαρής έλλειψης ασιατικών λιονταριών, τα ζώα αναγκάζονται να ζευγαρώνουν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να υπάρχει και υψηλό ποσοστό θνησιμότητας στα νεογνά, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Τα λιοντάρια στον παγκοσμίου φήμης ζωολογικό κήπο προέρχονται από εννέα «ιδρυτές» που εισήχθησαν στην Ευρώπη από την Ινδία τη δεκαετία του 1990 ως μέρος του ευρωπαϊκού προγράμματος απειλούμενων ειδών.
Ο ζωολογικός κήπος του Λονδίνου έλαβε δύο ζεύγη ασιατικών λιονταριών, η Zürich Zoologischer Garten πήρε άλλο ένα ζευγάρι και ο ζωολογικός κήπος του Ελσίνκι έλαβε ένα αρσενικό και δύο θηλυκά.
Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε με σκοπό να προστατευθεί το απειλούμενο προς εξαφάνιση, ασιατικό λιοντάρι, στους ευρωπαϊκούς ζωολογικούς κήπους.
Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν προειδοποιήσει ότι η έλλειψη ποικιλομορφίας στην ομάδα ζευγαρώματος προκαλεί υψηλά επίπεδα θνησιγενών και βρεφικής θνησιμότητας, διακινδυνεύοντας την ύπαρξη του είδους στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Mammalian Biology, 39 από τα 57 νεογνά λιοντάρια που γεννήθηκαν μεταξύ 2007 και 2009 πέθαναν μέσα σε τέσσερις μήνες από τη γέννησή τους.
Οι συγγραφείς επίσης διαπίστωσαν ότι το 50% του συνολικού πληθυσμού των αιχμάλωτων λιονταριών πέθανε μέσα σε 30 ημέρες από τη γέννηση.
Γι' αυτό το λόγο, οι ειδικοί εξέδωσαν επείγουσα προειδοποίηση για την εισαγωγή νέων γονοτύπων από την Ινδία.
Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν χαρακτηριστικά:
«Το μέλλον του ασιατικού λιονταριού διακυβεύεται από την έλλειψη γενετικών παραλλαγών και πολλών περιστατικών αιμομιξίας, τα οποία μπορούν να μετριαστούν μόνο με την εισαγωγή άλλων λιονταριών με διαφορετικούς γονότυπους από την Ινδία»
