Συμβούλιο της Ευρώπης: Να μπει τέλος στις επαναπροωθήσεις και στη νομιμοποίησή τους

Την ανάγκη να μπει τέλος στις επαναπροωθήσεις τόνισε η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντούνια Μιγιάτοβιτς.

«Τα κράτη μέλη πρέπει να πάρουν θέση ενάντια στα λεγόμενα pushbacks στα σύνορα και να αντιταχθούν σαφώς στις προσπάθειες νομιμοποίησης αυτής της παράνομης πρακτικής» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον προσφύγων, αιτούντων άσυλο και μεταναστών στα σύνορα των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουν πολλαπλασιαστεί με ανησυχητικό ρυθμό, ιδίως η άρνηση πρόσβασης στο άσυλο και οι επιστροφές χωρίς ατομικές εγγυήσεις, που συχνά συνοδεύονται από βάναυση βία ή ακόμη και κίνδυνο ανθρώπινων.

Τέτοιες πρακτικές στα σύνορα, τονίζει, υπονομεύουν τις νομικές εγγυήσεις που καθορίζονται σαφώς στη Σύμβαση για τους Πρόσφυγες και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Οι πρακτικές που παραβιάζουν το δικαίωμα αίτησης ασύλου, την απαγόρευση βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης και την απαγόρευση συλλογικών απελάσεων, δικαιολογούνται όλο και περισσότερο ως απαραίτητος τρόπος αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.

Ήρθε η ώρα οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών να σταματήσουν κάθε νομοθετική πρωτοβουλία ή πολιτική που θα είχε ως αποτέλεσμα την επιχειρούμενη αποκαλούμενη εξομάλυνση των ανατροπών και την εξάλειψη των βασικών διασφαλίσεων για την προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών στα σύνορα.

Η «νέα» πραγματικότητα

Λίγο αφότου 12 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρότειναν να «προσαρμόσουν το υπάρχον νομικό πλαίσιο στη νέα πραγματικότητα» στα σύνορά τους, και εν μέσω αυξανόμενων συζητήσεων για νομιμοποίηση των απωθήσεων, οι ηγέτες της ΕΕ θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες για να συζητήσουν τη μεταναστευτική πολιτική.

Ενώ ορισμένα κράτη μέλη σίγουρα αντιμετωπίζουν προκλητικές καταστάσεις, κάθε πρόταση ότι αυτό θα τους επιτρέψει να παραμερίσουν ή να επιλέξουν κεφαλαιώδη προστασία για τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να απορριφθεί κατηγορηματικά.

Επιπλέον, πρέπει επιτέλους να ληφθούν μέτρα από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη για να λογοδοτήσουν αμοιβαία για αυτές τις παραβιάσεις. Αυτά συμβαίνουν συχνά στο όνομα της «προστασίας των συνόρων της Ευρώπης», οδηγούνται από κοινή εστίαση στην αποτροπή και μερικές φορές επωφελούνται από οικονομική ή υλική βοήθεια από άλλα κράτη μέλη. Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί η έλλειψη πραγματικής αλληλεγγύης για τη φιλοξενία προσφύγων, αιτούντων άσυλο και μεταναστών σε όλη την Ευρώπη. Αν και η έλλειψη αλληλεγγύης δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για παραβίαση δικαιωμάτων, δημιουργεί ένα ισχυρό κίνητρο για τις χώρες της πρώτης άφιξης να ωθήσουν τους ανθρώπους πίσω. Ως εκ τούτου, απαιτεί από τα ευρωπαϊκά κράτη να αντιμετωπίσουν την κοινή τους ευθύνη για την αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ήπειρό μας. Τα pushback αποτελούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν.