Το Σεν-Μισέλ έκλεισε από το νερό της παλίρροιας

 ΤΟ ΑΡΘΡΟ

ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥAaAa

Στο Μον Σεν Μισέλ, στην Νορμανδία, ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει. Ωστόσο, χρειάστηκε να γίνουν μακροχρόνιες εργασίες για να αποκτήσει αυτό το γοτθικό κάστρο αλλά και ο περιβάλλων κόλπος, το νησιωτικό χαρακτήρα που έχουν όταν ανεβαίνει το νερό. Οι μελέτες απαίτησαν 10 χρόνια (1995-2005), ενώ άλλα δέκα χρόνια πήραν τα έργα (2006-2016).

Κάθε χρόνο πάνω από 2,5 εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται το Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Η Μαρί-Ανιές Πουσιέ Βινσμπακ είναι αντιπρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου της Νορμανδίας:

«Οι εργασίες είχαν δύο στόχους: να διασφαλίσουν ότι το Μον Σεν Μισέλ θα συνεχίσει και τα επόμενα χρόνια να είναι αυτό που ήταν τους προηγούμενους αιώνες. Δηλαδή να περιβάλλεται από θάλασσα, να μην υπάρχει παντού άμμος και να είναι καλύτερη η διαχείριση του κόσμου που θέλει να το επισκεφτεί».

Η πρώτη μεγάλη αλλαγή ποτυ έγινε ήταν η κατάργηση του παλιού δρόμου που εμπόδιζε την άμμο και το νερό να κυκλοφορούν ελεύθερα γύρω από την καστροπολιτεία. Αντικαταστάθηκε με μια γέφυρα με ξύλινα στηρίγματα. Η γέφυρα καταλήγει σε μια εσπλανάδα, που βυθίζεται όταν ανεβαίνει το νερό της παλίρροιας. Ο Ιγκό Πουλέ είναι ξεναγός στο γραφείο Οι δρόμοι του κόλπου. Ο Ιγκό διασχίζει τον κόλπο αρκετές φορές μέσα στην ημέρα με τουριστικά γκρουπ. Οι εργασίες που έγιναν άλλαξαν τις ξεναγήσεις στην περιοχή:

«Αυτοί που πέρασαν στο Μον Σεν Μισέλ, πριν 10, 20, 30 χρόνια, ήλθαν από αυτή τη διαδρομή, περνώντας πάνω από αυτούς τους βράχους, χωρίς να το γνωρίζουν. Από τότε που ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για την αποκατάσταση του θαλάσσιου χαρακτήρα του Μον Σεν Μισέλ, η επιφάνεια του εδάφους έπεσε 3-4 μέτρα, η θάλασσα ανεβαίνει πιο γρήγορα και τώρα έχουμε τον ποταμό Κουενόν, που περνά σε κάθε πλευρά. Έχουμε κάνει μικρές εξόδους. Καταφέραμε να προσαρμοστούμε στη θάλασσα και να ανταποκριθούμε με αυτόν τον τρόπο».

Ο συνολικός προϋπολογισμός των εργασιών ήταν 184 εκατομμύρια ευρώ. Τα 85 εκατομμύρια πρόσφερε η Γαλλία. Τα 21,5 εκατομμύρια ευρώ ήλθαν από την Πολιτική Συνοχής της Ε.Ε., που ανέλαβε μέρος του φράγματος και των υδραυλικών εγκαταστάσεων.