«Μας στέλνουν στον θάνατο με γυμνά χέρια»: η οργή του υγειονομικού προσωπικού μπροστά στην έλλειψη προστασίας αυξάνεται στην Ρουμανία, μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου η επιδημία του κορονοϊού πλήττει γιατρούς και νοσηλευτές.
Ορισμένοι υπογράφουν διαμαρτυρίες, άλλοι στρέφονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκφράσουν την οργή τους και άλλοι - μερικές δεκάδες μέχρι σήμερα- παραιτούνται. Στα 2.450 επιβεβαιωμένα κρούσματα στην χώρα, τα 300 αφορούν μέλη του υγειονομικού προσωπικού. Ο αριθμός των θανάτων στην Ρουμανία έφθασε σήμερα τους 85.
«Εχουμε στην διάθεσή μας δύο προστατευτικές στολές για δώδεκα εργαζόμενους», λέει η επικεφαλής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου του Οράστιε (κέντρο) που παραιτήθηκε.
«Δεν υπάρχουν μάσκες, δεν υπάρχουν γάντια, δεν υπάρχει αντισηπτικό, δεν υπάρχει τίποτε. Μας υποσχέθηκαν υλικά, αλλά πότε θα φθάσουν;», λέει μία εργαζόμενη στο νοσοκομείο του Ραμνίκου-Σαράτ (ανατολικά). «Οι μάσκες που προστατεύουν από τον ιό ούτε ξέρουμε πώς μοιάζουν».
Στην Σουτσάβα (βορειοανατολικά), το περιφερειακό νοσοκομείο έκλεισε , αφού μετατράπηκε σε κύρια εστία μετάδοσης της επιδημίας στην χώρα, με 30 νεκρούς και 400 επιβεβαιωμένα κρούσματα, το ήμισυ των οποίων αφορά γιατρούς και νοσηλευτές.
Στην πόλη αυτή των 100.000 κατοίκων που βρίσκεται κοντά στα ουκρανικά σύνορα, ο μεγάλος αριθμός μεταναστών που επαναπατρίσθηκαν από την Ιταλία και την Γαλλία συνέβαλε στην εξάπλωση της επιδημίας.
Αν και αποδοκιμάζει τους παραιτηθέντες συναδέλφους του, ο πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου Γκεόργκε Μπορτσεάν δηλώνει ότι «κατανοεί» την απελπισία των υγειονομικών κύκλων.
«Δεν είναι τόσο ο φόβος της μόλυνσης, όσο η απώλεια της εμπιστοσύνη προς το σύστημα», λέει.
Κατά την άποψή του, η επιδημία, η κορύφωση της οποίας αναμένεται στην Ρουμανία περί τα μέσα Απριλίου, έφερε στην επιφάνεια τα αποτελέσματα της υποχρηματοδότησης του συστήματος υγείας, που χρονίζει εδώ και δεκαετίες.
«Από τα 400 δημόσια νοσοκομεία της Ρουμανίας, μόλις τα 50 βρίσκονται στο ύψος των περιστάσεων», λέει. Από την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση το 2007, το ένα τέταρτο περίπου των ρουμάνων γιατρών εγκαταστάθηκε στην δυτική Ευρώπη. Στην Ρουμανία, με πληθυσμό 19 εκατομμυρίων κατοίκων, η αναλογία γιατρών/πληθυσμού είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη
Στο νοσοκομείο της Χουνεντοάρα (κέντρο) αυτό που λείπει δεν είναι τα μέσα προστασίας, αλλά τα φάρμακα. «Είπαμε "σύμφωνοι , ας γίνουμε νοσοκομείο αναφοράς, αλλά δώστε μας φάρμακα, δεν έχουμε», λέει μία γιατρός.
Ορισμένα νοσοκομεία έφθασαν μέχρι το σημείο να αρνούνται ύποπτα κρούσματα του ιού, φοβούμενα μόλυνση ολόκληρου το νοσοκομείου. Μία απόφαση που επισύρει ποινικές κυρώσεις, προειδοποιεί η κυβέρνηση.
Μπροστά στην αιμορραγία του υγειονομικού προσωπικού, το υπουργείο Υγείας σκέφτηκε να επιβάλει απαγόρευση παραιτήσεων, πριν το ξανασκεφτεί.
«Δεν μπορείς να πείσεις έναν γιατρό να παραμείνει στην θέση του και να αγωνισθεί με διαταγή του υπουργείου, αλλά με προμήθεια προστατευτικού εξοπλισμού”, παραδέχθηκε ο νέος υπουργός Υγείας Νέλου Τατάρου. Διαδέχθηκε τον παραιτηθέντα προκάτοχό του που κατηγορήθηκε για κακή διαχείριση της επιδημίας.
Η δυσαρέσκεια του ιατρικού κόσμου δεν αντιμετωπίζεται με κατανόηση από όλες τις πλευρές. Ο δρ. Αλεξάντρου Ραφίλα, εκπρόσωπος της Ρουμανίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας θεωρεί ότι δεν βρίσκονται όλοι οι γιατροί στο ύψος τω περιστάσεων.
Με αυτή την άποψη συμφωνούν και πολλοί πολίτες, που κάνουν λόγο για ιατρικό προσωπικό που δεν συμπάσχει με τους ασθενείς ή που κλίνει προς τον πλουτισμό σε μία χώρα όπου τα φακελάκια αποτελούν καθημερινή πρακτική.
Ο πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις απηύθυνε έκκληση για ιερή ενότητα: «γνωρίζουμε ότι συναντάτε δυσκολίες, αλλά βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή και στρεφόμαστε προς εσάς με ελπίδα και εμπιστοσύνη», δήλωσε απευθυνόμενος προς το υγειονομικό προσωπικό και δίνοντας την διαβεβαίωση ότι ο εξοπλισμός θα φθάσει σύντομα.
