Πριν από μερικά χρόνια, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα συγκλονιστικό δεσμό μεταξύ της μεγαλύτερης ερήμου του κόσμου, της Σαχάρας, και το μεγαλύτερο δάσος του, τον Αμαζόνιο. Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Geophysical Research Letters ότι η έρημος Σαχάρα αναπληρώνει τον φώσφορο στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου μέσω της σκόνης της ερήμου που πετά πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας Hongbin Yu, δήλωσε πως πρόκειται «για έναν μικρό κόσμο, όπου όλοι είμαστε συνδεδεμένοι». Αν και το πλουσιότερο μέρος ζωής στον πλανήτη, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου είναι διάσημο για τα φτωχά σε θρεπτικά συστατικά εδάφη του. Πράγματι, περίπου το 90% των εδαφών του δάσους είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε φώσφορο, κάτι που από καιρό έχει κάνει την εντατική καλλιέργεια σχεδόν αδύνατη στην περιοχή. Επιπλέον, δεκάδες χιλιάδες τόνοι αζώτου ξεπλένονται από τα συστήματα ποταμών στον Αμαζόνιο κάθε χρόνο. Πώς λοιπόν το τροπικό δάσος αναπληρώνει τον χαμένο φώσφορο του;
Η απάντηση είναι η σκόνη της Σαχάρας. «Γνωρίζουμε ότι η σκόνη είναι πολύ σημαντική από πολλές απόψεις. Είναι βασικό συστατικό του συστήματος της Γης. Η σκόνη θα επηρεάσει το κλίμα και, ταυτόχρονα, η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει τη σκόνη», ανέφερε ο Yu.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από δορυφόρο της NASA, από το 2007 έως και το 2013,η ερευνητική ομάδα υπολόγισε για πρώτη φορά, πόση σκόνη φτάνει μέχρι τον Αμαζόνιο από την έρημο Σαχάρα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, 27,7 εκατομμύρια τόνοι σκόνης περνούν πάνω από τον Ατλαντικό για να φτάσουν στον Αμαζόνιο, η μεγαλύτερη μεταφορά σκόνης στον κόσμο.
Κάτι τέτοιο είναι σημαντικό, αφού μόνο το 0,08 αυτής της σκόνης περιέχει φώσφορο, αλλά φτάνει για να κάνει μεγάλη διαφορά. Συνολικά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η ποσότητα φωσφόρου που φτάνει στον Αμαζόνιο ετησίως από τη Σαχάρα, 22.000 τόνοι δηλαδή, ισούται με το πόσο χάνει το τροπικό δάσος στα ποτάμια.
Αυτό υποδηλώνει ότι η αφρικανική σκόνη μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη διατήρηση της υγείας των τροπικών δασών του Αμαζονίου μακροπρόθεσμα. Χωρίς την εισροή φωσφόρου από την αφρικανική σκόνη, η υδρολογική απώλεια θα εξαντλούσε σε μεγάλο βαθμό τη δεξαμενή φωσφόρου του εδάφους σε μια χρονική κλίμακα δεκαετιών ή αιώνων και θα επηρέαζε την υγεία και την παραγωγικότητα του τροπικού δάσους του Αμαζονίου», γράφουν οι ερευνητές στην έκθεση, αλλά επίσης προειδοποιούν ότι εξακολουθούν να μην γνωρίζουν «την ποσότητα της σκόνης που απαιτείται για την παροχή επαρκούς φωσφόρου για τη διατήρηση της παραγωγικότητας του τροπικού δάσους του Αμαζονίου».
