Πώς επέστρεψε στο Πεκίνο ο γαλανός ουρανός

Το Πεκίνο ήταν κάποτε γνωστό ως μία από τις πιο μολυσμένες πόλεις του κόσμου, με την πυκνή αιθαλομίχλη να αποτελεί καθημερινότητα των κατοίκων. Τώρα ο ουρανός της πόλης είναι κυρίως γαλανός. «Αυτό αποτελεί ένα σημάδι ότι η κινεζική πρωτεύουσα εισέρχεται σε μια νέα εποχή καθαρού αέρα», υποστήριξε ο υπουργός Οικολογίας και Περιβάλλοντος Χουάνγκ Ρουντσιού. «Το “μπλε του Πεκίνου” έγινε σταδιακά η νέα μας κανονικότητα», δήλωσε ο Χουάνγκ, σύμφωνα με την κρατική εφημερίδα Global Times, καθώς η πόλη κατέγραψε την καλύτερη μηνιαία ποιότητα αέρα από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις το 2013.

Παρ’ όλο που οι κινεζικές πόλεις βρίσκονται εδώ και καιρό στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης με τη χειρότερη ποιότητα αέρα, έχουν δείξει σταθερή βελτίωση με την πάροδο του χρόνου. Σύμφωνα με τον Χουάνγκ, το Πεκίνο κατέγραψε μόλις 10 ημέρες έντονης ατμοσφαιρικής ρύπανσης πέρυσι, σημειώνοντας πτώση της ρύπανσης σχεδόν 80% από το 2015. Πρόσφατες φωτογραφίες του Πεκίνου δείχνουν καταγάλανο ουρανό και καλοκαιρινό ήλιο, κάτι που κάποτε ήταν σπάνια εικόνα για την πόλη των 21 εκατομμυρίων κατοίκων. 

Ορόσημο το 2013

Αυτή η αλλαγή στην ποιότητα του αέρα δείχνει πόσο επιτυχημένη ήταν η εκστρατεία κατά της ρύπανσης από τότε που άρχισε το 2013 –το έτος της περιβόητης «αερο-αποκάλυψης» του Πεκίνου–, όταν η κατάσταση με την αιθαλομίχλη επιδεινώθηκε τόσο, που τα επίπεδα PM2.5 –του μικροσκοπικού ρύπου– έφτασαν τα 900 μικρογραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρο, 90 φορές υψηλότερο από το συνιστώμενο ημερήσιο επίπεδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Εκείνη την εποχή οι Global Times ανέφεραν ότι η δημόσια οργή «εκτροχιάζει» την οικονομική ανάπτυξη. 

«H κυβέρνηση όμως άρχισε να αλλάζει νοοτροπία», δήλωσε ο Ντάνιελ Γκάρντνερ, ομότιμος καθηγητής στο Smith College και συγγραφέας του βιβλίου «Περιβαλλοντική ρύπανση στην Κίνα: αυτό που όλοι πρέπει να γνωρίζουν». Οταν ο Σι Τζινπίνγκ έγινε πρόεδρος τον Μάρτιο του 2013, διέκρινε μια ευκαιρία. Δεσμευόμενος ότι θα καθαρίσει τη ρύπανση, θα μπορούσε να κερδίσει τη δημόσια υποστήριξη, να βελτιώσει τη διεθνή εικόνα της Κίνας, να φέρει πίσω στην πόλη τους ξένους τουρίστες και εργαζομένους και να ενισχύσει άμεσα τη δημόσια εικόνα του. Με έναρξη το 2013, η κυβέρνηση επένδυσε δισεκατομμύρια σε ένα εθνικό σχέδιο δράσης για την ατμοσφαιρική ρύπανση. Παρουσίασε νέους κανονισμούς, δημιούργησε εθνικούς σταθμούς παρακολούθησης του αέρα και άρχισε να κλείνει ορυχεία και εργοστάσια άνθρακα. Στην αρχή το Πεκίνο ανέχθηκε δημόσιες διαμαρτυρίες, αλλά σύντομα άλλαξε στάση, καθώς αυτές πήραν μεγαλύτερες διαστάσεις, τροφοδοτούμενες από περιβαλλοντικά ντοκιμαντέρ, όπως το «Under the Dome», του 2015. Η αστυνομία κατέστειλε τις περιβαλλοντικές διαμαρτυρίες στο Τσενγκντού το 2016 και στη Γουχάν το 2019 και απαγορεύτηκαν πολλά περιβαλλοντικά ντοκιμαντέρ. Παρά τις βελτιώσεις, το Πεκίνο έχει μπροστά του πολύ δρόμο για να εξαλείψει τη ρύπανση. Επίσης, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν η ρύπανση μεταναστεύει από το Πεκίνο προς άλλες περιοχές. Βλέποντας όμως το κάποτε θολό Πεκίνο να αλλάζει, είναι σαφές ότι οι προσπάθειες απέδωσαν – ίσως μια από τις λίγες φορές όπου η δημόσια οργή ώθησε με επιτυχία τις κινεζικές αρχές να δράσουν, ακόμη κι αν αυτές οι προσπάθειες κατεστάλησαν γρήγορα.

φωτογραφία: Reuters