«Παράτησα τους άντρες και τις σχέσεις και έγινα καλόγρια»

Η Theodora Hawksley, 29 ετών μίλησε ανοιχτά στο Cosmopolitan για τη νέα της ζωή. Η ίδια έχει αλλάξει τα πάντα για να αφοσιωθεί στον Θεό - έχει αλλάξει πλέον σπίτι και ζωή.

Η Theodora έγινε μοναχή. Ο τρόπος ζωής της μπορεί να ακούγεται αλλόκοτος σε άλλους, αλλά η ίδια λέει πως είναι χαρούμενη και γεμάτη - "Είχα φτάσει στο σημείο μηδέν ως άνθρωπος. Δεν είχα κάτι άλλο να κάνω", λέει. Και δεν είναι η μόνη. Νέα στοιχεία από την Καθολική Εκκλησία δείχνουν ότι πέρυσι ο αριθμός των γυναικών που έγιναν καλόγριες στην Αγγλία και την Ουαλία ήταν ο υψηλότερος των τελευταίων 25 ετών - με γυναίκες ηλικίας 30 και κάτω να τα αφήνουν όλα πίσω τους.

Πώς είναι η ζωή για την Theodora; Για συγκατοίκους πλέον έχει τρεις γυναίκες στην ηλικία της μητέρας της και τρεις γυναίκες στην ηλικία της γιαγιάς της. 

Τα γεύματα και η διαμονή της είναι πληρωμένα και παίρνει μόνο ένα μικρό επίδομα για να καλύψει οτιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένων των ταξιδιών, των προσωπικών της αναγκών και των ρούχων  της - τα οποία βέβαια αγοράζει από μεταχειρισμένα, από τα μαγαζιά της συναγωγής. Επίσης οι σχέσεις και το σeξ είναι εκτός προγράμματος, για πάντα.

Στο μοναστήρι που μένει οι γυναίκες δεν είναι απομονωμένες από τον κόσμο, δουλεύουν στην κοινότητα, αντί να είναι μόνες τους ξεκομμένες από τους υπόλοιπους. Η μονή που βρίσκεται δημιουργήθηκε τον 17ο αιώνα από την Mary Ward, η οποία αμφισβήτησε τους κανόνες της Εκκλησίας που έλεγαν πως οι γυναίκες στη θρησκευτική ζωή πρέπει πάντα να απομονώνονται. Δεν φορούν ράσα. Φυσικά επικρατεί η φιλοσοφία της αγνότητας, της υπακοής και της σύνεσης.

Και φυσικά κάθε γυναίκα που βρίσκεται εκεί έχει δώσει τον όρκο της αγνότητάς της. "Ναι, πλέον αποκλείεις την επαφή με άντρες στη ζωή σου, όμως υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό - ένας όρκος αγνότητας σημαίνει ότι δεν μπαίνεις σε μια σχέση με ένα άλλο άτομο, και αυτό σημαίνει όχι γάμος, όχι παιδιά. Και αυτό κυρίως είναι το δυσκολότερο".

"Στο παρελθόν είχα μια σοβαρή σχέση αμέσως μετά το πτυχίο μου, η οποία θεωρούσα ότι θα κατέληγε στο γάμο". Αν και τελικά δεν παντρεύτηκε, λέει ότι "ήταν ένα σημαντικό βήμα, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσε τελικά να γίνει μοναχή".

"Δεν είναι πως δεν πόνεσα για αυτό το αγόρι απλώς συνειδητοποίησα πως ήθελα να αφοσιωθώ στο Θεό περισσότερο από μια σχέση".

Μετά το δείπνο κάθε βράδυ, οι καλόγριες κάθονται γύρω από το τραπέζι και προσεύχονται μαζί για τους ανθρώπους που έχουν συναντήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας και για όσους υποφέρουν στον κόσμο. Η ζωή της Theodora μπορεί να μην είναι μία ζωή που θα ήθελε ο καθένας, αλλά για αυτές είναι ακριβώς ό,τι χρειάζονται.