Οι Ουκρανοί δημοσιογράφοι έγιναν πολεμικοί ανταποκριτές εν μια νυκτί

Οι Ουκρανοί δημοσιογράφοι βρέθηκαν εκ νέου στο επίκεντρο, όταν το συμβούλιο των βραβείων Πούλιτζερ τους απένειμε έναν ειδικό έπαινο, χαιρετίζοντας τους δημοσιογράφους της χώρας για το «θάρρος, την αντοχή και τη δέσμευση στο αληθινό ρεπορτάζ» που έχουν επιδείξει από τη ρωσική εισβολή.

Αρχικά, το να γράφουν και να κάνουν τηλεοπτικά ρεπορτάζ ήταν δευτερεύον για τους ρεπόρτερ, τους συντάκτες και τους παραγωγούς που άκουγαν εκρήξεις γύρω τους και έδιναν μάχη για την ασφάλειά τους. Για περισσότερο από ένα μήνα πολλοί Ουκρανοί δημοσιογράφοι επικεντρώθηκαν στην επιβίωση.

Έκτοτε, κάποιοι επέστρεψαν στην εργασία τους, αλλά συχνά τους λείπει προστατευτικός εξοπλισμός και εκπαίδευση σε εχθρικό περιβάλλον. «Πολλοί δημοσιογράφοι έφυγαν από το Κίεβο», είπε η Κριστίνα Μπερντίνσκιχ, δημοσιογράφος σε ένα από τα μεγαλύτερα ανεξάρτητα έντυπα της Ουκρανίας, το Novoye Vremya. «Δεν σκέφτονταν αν θα απολυθούν, απλώς σκέφτονταν ότι έπρεπε να βγάλουν τις οικογένειές τους έξω από τη χώρα», τόνισε.

Μετά τις πρώτες μέρες, σχεδόν όλο το προσωπικό των σημαντικών ουκρανικών ΜΜΕ κατέφυγε προς τα δυτικά, στο Λβιβ. Η πόλη αυτή έγινε γρήγορα η νέα προσωρινή πρωτεύουσα όταν οι ρωσικές δυνάμεις περικύκλωσαν το Κίεβο.

«Από τους δημοσιογράφους των εντύπων που ξέρω, ίσως μια χούφτα παρέμεινε στο Κίεβο», είπε η Μπερντίνσκιχ. «Είναι κυρίως οι τηλεοπτικοί σταθμοί που είχαν μικρές ομάδες πολεμικών ανταποκριτών που είχαν εμπειρία στο Ντονμπάς. Για όλους τους άλλους, η κατάσταση ήταν ένα απόλυτο σοκ». Όσοι έμειναν στα καυτά σημεία της Ουκρανίας ξεκίνησαν νέες σταδιοδρομίες.

Η Μπερντίνσκιχ πέρασε 18 νύχτες σε ένα πάτωμα στο μετρό του Κιέβου για να αποφύγει τον βομβαρδισμό και από εκεί έκανε τηλεφωνικές συνεντεύξεις.

Χωρίς αυτοκίνητο ή ταξί και με οβίδες που πέφτουν στην πόλη, οι διά ζώσης συνεντεύξεις ήταν σχεδόν αδύνατες για τον πρώτο μήνα, είπε.
«Στην αρχή πρακτικά μόνο δυτικοί δημοσιογράφοι -πολεμικοί ανταποκριτές- έκαναν ρεπορτάζ επί τόπου», τόνισε.

Η ίδια, πριν την εισβολή, ήταν εκ των κορυφαίων δημοσιογράφων στο πολιτικό ρεπορτάζ αλλά τώρα εστιάζει στις εμπειρίες των απλών Ουκρανών σε όλη τη χώρα. «Αλλά τους είμαι ευγνώμων γιατί εξακολουθούσαμε να προσαρμοζόμαστε», πρόσθεσε.