Ο πρόεδρος της Τυνησίας έκανε πραξικόπημα

Την περασμένη Κυριακή ο πρόεδρος της Τυνησίας Καΐς Σαέντ ανέστειλε τη λειτουργία της Βουλής, έδωσε εντολή στον στρατό να αποκλείσει το κτίριο, απέπεμψε τον πρωθυπουργό Χισέμ Μεσισί, περιόρισε την ελευθερία του Τύπου, απαγόρευσε τις συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων και επέβαλε απαγόρευση της κυκλοφορίας από τις επτά το απόγευμα. Η κοιτίδα της αραβικής άνοιξης, η χώρα που εξεγέρθηκε πρώτη από όλες εναντίον της δικτατορίας, το 2011, εισέρχεται σε αντιδημοκρατικές ατραπούς. Παραδόξως, ο επικεφαλής της αυταρχικής στροφής δεν είναι κάποιος στρατιωτικός, αλλά ένας καθηγητής συνταγματικού δικαίου.

«Πρόκειται σαφώς για πραξικόπημα», δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της χώρας, Μονσέφ Μαρζουκί, σημειώνοντας ότι ο Σαέντ έχει την ενεργό στήριξη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Επιπλέον, πληροφορίες της ιστοσελίδας Middle East Eye αναφέρουν ότι Αιγύπτιοι στρατιωτικοί ήσαν παρόντες στο προεδρικό μέγαρο, όταν ο Σαέντ κάλεσε τον πρωθυπουργό και τον υποχρέωσε σε παραίτηση. Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι στον Μεσισί ασκήθηκε βία, γι’ αυτό και δεν εμφανίστηκε δημοσίως, παρά μόνο κλείστηκε στο σπίτι του και εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ανέφερε ότι δεν θα σταθεί εμπόδιο στην ανόρθωση της χώρας. Η ίδια ιστοσελίδα είχε δημοσιεύσει προ διμήνου άκρως απόρρητο προσχέδιο για ένα συνταγματικό πραξικόπημα, το οποίο είχε καταρτιστεί στο προεδρικό μέγαρο. Ο Σαέντ είχε υποχρεωθεί να παραδεχθεί ότι το έγγραφο ήταν γνήσιο, αλλά είχε δηλώσει ότι δεν ευθύνεται αυτός για το τι εισηγούνται οι σύμβουλοί του. 

Σε κάθε περίπτωση, είναι γνωστό ότι ο Σαέντ, που εξελέγη το 2019 ως το αουτσάιντερ που θα «καθαρίσει» το πολιτικό σύστημα, έχει στενές σχέσεις με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Σίσι και μοιράζονται την ίδια απέχθεια για το πολιτικό Ισλάμ. Ο μεγάλος χαμένος από το πραξικόπημα είναι το ισλαμικών καταβολών κόμμα Ενάχντα, το οποίο είναι ό,τι πιο κοντινό διαθέτει η Τυνησία στους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Tο Ενάχντα είναι μεν το μεγαλύτερο κόμμα και ο επικεφαλής του, Ρασίντ Γκανούσι, κατείχε έως τώρα την προεδρία της Βουλής, αλλά η κυβέρνηση της Τυνησίας δεν ήταν κυβέρνηση ισλαμιστών, ήταν κυβέρνηση τεχνοκρατών. Στα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν από την ανατροπή του δικτάτορα Μπεν Αλι, η Τυνησία πέρασε σειρά πολιτικών αναταραχών, αλλά οι δημοκρατικοί θεσμοί επιβίωσαν, ενώ το Ενάχντα λειτούργησε με πολύ μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, κάνοντας ένα βήμα πίσω όποτε ήταν απαραίτητο. Ούτε και μετά την υφαρπαγή της εξουσίας από τον Σαέντ οργάνωσε διαδηλώσεις, κρατώντας στάση αναμονής.   

Ο νέος ισχυρός άνδρας της Τυνησίας υποστήριξε ότι η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια του είναι νόμιμη και απαραίτητη ώστε να παταχθεί η διαφθορά, να ανεβεί το βιοτικό επίπεδο και να καταπολεμηθεί η κρίση του κορωνοϊού, ενώ υποσχέθηκε ότι η Βουλή θα επανέλθει σε λειτουργία σε έναν μήνα, κάτι που μένει φυσικά να αποδειχθεί.