Μωρό θαλάσσιος ίππος λαμβάνει ανθρώπινες αγκαλιές αντί για τη μητρική φροντίδα

Μόλις ενός μήνα, το μωρό θαλάσσιος ίππος παρακολουθείται από το Alaska SeaLife Center αφού βρέθηκε μόνο του, μακριά από τη μητέρα του, στο βόρειο τμήμα της Αλάσκας.

Ο θαλάσσιος ίππος που δεν έχει ακόμη όνομα, εντοπίστηκε μίλια μακριά από τον ωκεανό στη βόρεια πλαγιά της Αλάσκας και μεταφέρθηκε στο Alaska SeaLife Centre. Έχει βάρος 90 κιλά και η προσέγγιση της «αγκαλιάς» είναι μια προσπάθεια μίμησης της σχεδόν συνεχούς φροντίδας που θα λάμβανε από τη μητέρα του στην άγρια φύση.

Οι υπάλληλοι δίνουν στο θηλαστικό μια «επιλογή να έχει ένα ζεστό σώμα για να ακουμπάει», την οποία οι εργαζόμενοι είπαν ότι «εκμεταλλεύεται σχεδόν συνεχώς». Επίσης, τρώει κάθε τρεις ώρες. Βρέθηκε από εργάτες πετρελαιοειδών περίπου 6,4 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα Μποφόρ - όπου παρατηρείται περιστασιακά η ομάδα των θαλάσσιων ίππων. Παραμένει άγνωστο ωστόσο πώς εγκαταλείφθηκε.

Αν και ένα ίχνος θαλάσσιου θαλάσσιου ίππου βρέθηκε κοντά, δεν υπήρχαν σημάδια ενηλίκων. Στην άγρια φύση, οι θαλάσσιοι ίπποι του Ειρηνικού βασίζονται στις μητέρες τους για τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους, πυροδοτώντας ανησυχία για το εγκαταλελειμμένο μικρό.

Το κέντρο είπε ότι ο θαλάσσιος ίππος θα βρίσκεται υπό 24ωρη φροντίδα για αρκετές εβδομάδες - με μια ομάδα ειδικών να παρακολουθουν την υγεία, την όρεξη και την προόδό του.

Οι θαλάσσιοι ίπποι είναι κοινωνικά ζώα που ζουν σε μεγάλες ομάδες. Ζουν γύρω στα 30 χρόνια και είναι από τα πιο σημαντικά ζώα για τα παράκτια αρκτικά οικοσυστήματα. Ο θαλάσσιος ίππος παίζει μεγάλο ρόλο στην ζωή τον αυτοχθόνων πληθυσμών της Αρκτικής, όπου τον κυνηγούν για το κρέας, το λίπος, το δέρμα και τους χαυλιόδοντές του

Κατά τον 19o και τον 20ο αιώνα το κυνήγι από τους Ευρωπαίους μείωσε σε μεγάλο βαθμό τον αριθμό τον θαλάσσιων ίππων. Ο πληθυσμός τους έχει ανακάμψει έκτοτε, αλλά ακόμα είναι πολύ χαμηλός σε σχέση με πριν από 300 χρόνια.