Γαλλία: Η πανδημία οδηγεί τους ηλικιωμένους σε «κοινωνικό θάνατο»

Ο αριθμός των ηλικιωμένων στη Γαλλία που ζουν σε συνθήκες απόλυτης μοναξιάς έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια, με την πανδημία να δυσχεραίνει την κατάσταση. Μισό εκατομμύριο ηλικιωμένοι ζουν σε κατάσταση «κοινωνικού θανάτου» με τον αριθμό τους να έχει αυξηθεί κατά 77% τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Όπως αναφέρει το ΑΠΕ – ΜΠΕ, η υγειονομική κρίση, με τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν, “έριξε τους ανθρώπους που είχαν έναν σχετικά ευαίσθητο κοινωνικό ιστό στην πλήρη απομόνωση”, παρατήρησε η ένωση Les Petits Frères des Pauvres στη δεύτερη έκθεσή της με τίτλο “Μοναξιά και απομόνωση στους άνω των 60 στη Γαλλία το 2021”, που δημοσιεύθηκε σήμερα. 

Τα στοιχεία

• Ο αριθμός των ηλικιωμένων που είναι απομονωμένοι από τον οικογενειακό και φιλικό τους κύκλο υπερδιπλασιάστηκε (+122%) σε διάστημα τεσσάρων ετών, περνώντας από τις 900.000 το 2017 στα 2 εκατομμύρια το 2021.
• 1,3 εκατομμύριο ηλικιωμένοι δεν βλέπουν ποτέ ή σχεδόν ποτέ τα παιδιά και τα εγγόνια τους, έναντι 470.000 το 2017 όταν είχε δημοσιευθεί η προηγούμενη έκθεση.
• Η ένωση λαμβάνει υπόψη της τέσσερις κύκλους κοινωνικοποίησης για να μετρήσει την απομόνωση των ηλικιωμένων: οικογένεια, φίλοι, γείτονες και ενώσεις. 530.000 ηλικιωμένοι δεν ανήκουν σε κανέναν από αυτούς τους κύκλους.
• 3,9 εκατομμύρια ηλικιωμένοι, δηλαδή ένας στους πέντε δεν έχουν καθόλου ή σχεδόν καθόλου φιλικές σχέσεις, σε σύγκριση με 1,5 εκατομμύριο το 2017.
• Στη διάρκεια αυτής της τετραετίας ο κύκλος που υπέστη το μικρότερο πλήγμα ήταν αυτός των γειτόνων (-2%), όπως και οι σχέσεις με εμπόρους ή άλλους επαγγελματίες της γειτονίας, τους οποίους η ένωση χαρακτηρίζει “ανάχωμα στην απομόνωση”.
• Το ένα τρίτο των ηλικιωμένων (6,5 εκατομμύρια άνθρωποι) αισθάνονται συχνά μόνοι, με το 14% (2,4 εκατομμύρια) να αισθάνονται κάθε ημέρα μόνοι ή πολύ συχνά.
• Όπως ανέφεραν οι μισοί από τους ερωτηθέντες, η υγειονομική κρίση είχε εξαιρετικά σοβαρές επιπτώσεις στη μοναξιά των ηλικιωμένων.
• Παράγοντες που εντείνουν τη μοναξιά και την απομόνωση των ηλικιωμένων είναι η απώλεια της αυτονομίας τους, η απουσία στενών συγγενών, η έλλειψη εξοικείωσης με τους υπολογιστές και το ίντερνετ και το χαμηλό ύψος των εσόδων τους, κάτω από 1.000 ευρώ.