Αυστραλία: Οι φωτιές του 2019 και του 2020 απειλούν 11 είδη μελισσών με εξαφάνιση

Οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2019 και του 2020 είχαν σημαντικό αντίκτυπο στις ιθαγενείς μέλισσες της Αυστραλίας, απειλώντας 11 είδη, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Αυστραλοί επιστήμονες ανέλυσαν την επίδραση των πυρκαγιών σε 553 αυστραλιανά ιθαγενή είδη μελισσών, το ένα τρίτο όλων των ειδών μελισσών που έχουν ανακαλυφθεί στη χώρα μέχρι σήμερα.

Από την έρευνά τους διαπίστωσαν ότι 11 είδη είναι πλέον επιλέξιμα για να μπουν στην κόκκινη λίστα απειλούμενων ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN).

Πριν από τις πυρκαγιές, μόνο τρία είδη μελισσών της Αυστραλίας είχαν καταγραφεί ως απειλούμενα.

Οι ερευνητές διαμόρφωσαν τη λίστα χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με την ένταση και τη συχνότητα της φωτιάς.

Δύο είδη μελισσών, η Leioproctus nigrofulvus και η Leioproctus carinatifrons, πληρούν πλέον στα κριτήρια του IUCN για την εισαγωγή τους στην λίστα με τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, καθώς μεγάλες περιοχές του φυσικού τους οικοτόπου κάηκαν κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών.

Εννέα είδη μελισσών αξιολογήθηκαν ως «ευάλωτα».

Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Stefan Caddy-Retalic, βοηθός λέκτορα στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, είπε ότι ήταν εκπληκτικό το γεγονός ότι μία μόνο πυρκαγιά που σκότωσε ή εκτόπισε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια ζώα ώθησε τα 11 είδη μελισσών πολύ πιο κοντά στον αφανισμό.

Υπάρχουν 1.654 γνωστά είδη μελισσών στην Αυστραλία αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι μεταξύ 2.000 και 3.000.

«Υπάρχουν τόσες πολλές αυτόχθονες μέλισσες που πρέπει να ανακαλυφθούν αλλά πολλά από αυτά τα είδη κινδυνεύουν να χαθούν πριν καν βρεθούν, κάτι που αποτελεί απίστευτα δυσάρεστο γεγονός για τον αντίκτυπο που έχουμε στη βιοποικιλότητα της Αυστραλίας» σημείωσε.

«Αυτό πραγματικά αναδεικνύει την ανάγκη για την αυστραλιανή κυβέρνηση να αναλάβει δράσει για την κλιματική αλλαγή».

Ακόμα και η απώλεια ενός μόνο μελισσιού είναι σημαντική, πρόσθεσε.

«Κάθε οργανισμός που υπάρχει στον πλανήτη είναι μια απάντηση στο αίνιγμα του τρόπου επιβίωσης», είπε. «Κάθε φορά που χάνουμε έναν από τους οργανισμούς, χάνουμε τις αλληλεπιδράσεις που έχει με άλλα μέρη του οικοσυστήματος, χάνουμε τις εξειδικευμένες υπηρεσίες που παρέχουν».

Τα είδη που εισήχθησαν όπως η ευρωπαϊκή μέλισσα και η μέλισσα από την Τασμανία, τα οποία ανταγωνίζονται τις γηγενείς μέλισσες για πόρους, είχαν τη δυνατότητα «να ωθήσουν ορισμένα από τα ιθαγενή μας είδη στο χείλος του αφανισμού», είπε ο Caddy-Retalic.

Πρόσθεσε δε, ότι ελάχιστα ασπόνδυλα παρατίθενται από το IUCN, υποδηλώνοντας ότι δεν έχουν τεθεί ως προτεραιότητα.

«Έχουμε επικεντρωθεί πολύ περισσότερο στα παντά, τα κοάλα και τους πλατύποδες», είπε. «Αρχίζουμε πραγματικά να βλέπουμε μια βάση για να δώσουμε προσοχή σε ορισμένα από αυτά τα ασπόνδυλα, τα οποία τελικά αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία της ζωής των ζώων στη γη».

Η ομάδα υπέβαλε τα ευρήματά της στην IUCN, η οποία αναμένεται να παράσχει αξιολόγηση της κατάστασης των ειδών των μελισσών μέχρι το τέλος του έτους. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Global Change Biology.