«Τα ακροδεξιά κόμματα αποτελούν κίνδυνο για το κράτος δικαίου», τόνισε σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Aντρέας Χάρατς, καθηγητής Ευρωπαϊκού Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου και Διευθυντής του «Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Συνταγματικών Σπουδών Δημήτρης Τσάτσος» του Πανεπιστημίου του Χάγκεν.
«Η δύναμη των ακροδεξιών κομμάτων αυξάνεται σε εθνικό και ενδεχομένως θα αυξηθεί και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αποτελούν κίνδυνο για το κράτος δικαίου, διότι αυτά τα κόμματα έχουν μεγάλη τάση να αγνοούν τη νομική τάξη, αφού θεωρούν ότι αποφάσεις δικαστηρίων, οι οποίες δεν συμβαδίζουν με τις απόψεις τους πρέπει να αγνοούνται διότι δεν εκπροσωπούν την πραγματική βούληση του λαού. Βλέπω μεγάλο κίνδυνο επομένως για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι τα εχθρικά προς αυτήν κόμματα θα ενισχυθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με αποτέλεσμα να περιορισθούν οι δυνατότητες δράσης της Ε.Ε», τονίζει ο καθηγητής Χάρατς που βρέθηκε στην Αθήνα για να παραστεί στο συνέδριο του προσκείμενου στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας Ιδρύματος "Κόνραντ Αντενάoυερ", με θέμα «Η κρίση του κράτους δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
Ο Γερμανός καθηγητής υπογραμμίζει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα. «Μπορεί να υπάρχουν άλλα προβλήματα, αλλά προβλήματα κράτους δικαίου δεν υπάρχουν στην Ελλάδα», τονίζει χαρακτηριστικά.
Ο καθηγητής Χάρατς διαβλέπει, όμως, μεγάλο κίνδυνο για το κράτος δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού -όπως λέει- «εκτός από τα σχετικά προβλήματα στην Ουγγαρία και στην Πολωνία το Συνταγματικό Δικαστήριο έχει μερικώς αποδυναμωθεί και έχει στελεχωθεί με δικαστές του κυβερνώντος κόμματος, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τη διάκριση των εξουσιών, διότι χρειαζόμαστε ακριβώς τη δικαστική εξουσία για να ελέγχει την εκτελεστική».
Ο Γερμανός καθηγητής εκτιμά, επίσης, ότι και στην Ιταλία υπάρχουν «ανάλογες τάσεις» παραβίασης του κράτους δικαίου, ενώ -όπως αναφέρει - τέτοια θέματα «υπάρχουν στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία». Σημειώνει πάντως ότι στο παρελθόν «ήταν κυρίως η Γαλλία και η Γερμανία οι χώρες, οι οποίες δεν τήρησαν τα κριτήρια του Μάαστριχτ προ ετών και δεν υπήρξαν κυρώσεις. Παραβιάστηκαν τότε συνειδητά οι κανόνες».
Ο καθηγητής Χάρατς δεν βλέπει κάποια αντίφαση ανάμεσα στα μέτρα λιτότητας που επέβαλε η τρόικα σε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και στο κράτος δικαίου: «Δεν νομίζω ότι η τρόικα ή η ΕΚΤ δεν είχαν δημοκρατική νομιμοποίηση. Οι θεσμοί αυτοί ήταν διαφορετικά νομιμοποιημένοι. Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα ισχυρή, ή άμεση η νομιμοποίησή τους, αλλά είναι έμμεσα νομιμοποιημένοι», όπως υποστηρίζει.
Τέλος, στο ερώτημα εάν συμφωνεί με τη γνωμοδότηση του Πανεπιστημίου της Βρέμης ότι τα μέτρα λιτότητας παραβιάζουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία απορρέουν από το Κράτος Δικαίου, απαντά: «Δεν συμμερίζομαι την άποψη. Το κράτος έχει ορισμένες δυνατότητες επιλογής για να διαμορφώσει τα μέτρα επί τω κοινωνικότερον εντός του δεδομένου πλαισίου ώστε να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα κοινωνικά δικαιώματα εξαρτώνται όμως και από τις δυνατότητες ενός κράτους. Δεν γίνεται ένα κράτος να προσφέρει κάτι που δεν έχει. Οι κοινωνικές παροχές εξαρτώνται από τη συνολική κατάσταση της οικονομίας...Υπάρχει η περίπτωση του πορτογαλικού συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο έκρινε ότι τα μέτρα παραβίαζαν ταν ανθρώπινα δικαιώματα και έτσι το κοινοβούλιο, η κυβέρνηση έπρεπε να αναζητήσουν άλλα ισοδύναμα μέτρα, να αυξήσουν λ.χ. τους φόρους των πλουσίων».
