Ο βασιλιάς "ζει" ακόμη!

Ήταν 16 Αυγούστου του 1977, ο βασιλιάς του Ροκ εν Ρολ, Έλβις Πρίσλεϊ, κατέρρευσε στο πάτωμα του δωματίου του. Πέθανε στο νοσοκομείο, λίγες ώρες μετά. Αιτία θανάτου, σύμφωνα με την ιατροδικαστική αναφορά, ήταν η καρδιακή αρρυθμία.

Ο άνθρωπος που πούλησε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δίσκους στην καριέρα του και έκανε 33 ταινίες έμελλε να γίνει ο πρώτος σουπερστάρ του ροκ & ρολ.

Φιγούρα-σύμβολο για την Αμερική, πήρε στους «δονούμενους γοφούς» του όλο τον συντηρητισμό της δεκαετίας του '50 και τον έκανε μουσική απελευθέρωση.

Ο λευκός Νότιος που τραγουδούσε το περίεργο αυτό κράμα μπλουζ και κάουντρι μουσικής, φιλοτεχνημένη με ήχους γκόσπελ, έμελλε να ενώσει τα δύο άκρα του «χρωματικού» φάσματος της αμερικανικής μουσικής και να την ντύσει με απαράμιλλο σεξουαλικό μαγνητισμό, γινόμενος είδωλο της νεολαίας και πρότυπο για τις κατοπινές γενιές των εξεγερμένων νιάτων.

Για τα χρηστά ήθη της εποχής ήταν βέβαια «χυδαίος και πρόστυχος» ή απλώς «κακή επιρροή», χαρακτηρισμοί που γιγάντωναν απλώς τον μύθο του ως κινητήριος δύναμη της κοινωνικής αλλαγής που ευαγγελιζόταν η μουσική του.

Κι ενώ αναμφίβολα άλλοι καλλιτέχνες προηγήθηκαν του Έλβις στην εξέλιξη του ροκ & ρολ, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Νότιος ήταν ο «βασιλιάς», με την εικόνα και την επιρροή του να μην έχουν όμοιά τους στη μουσική βιομηχανία.

Από τη γέννησή του στις φτωχογειτονιές του Μισισίπι μέχρι και τον θάνατό του στην έπαυλη του Μέμφις, με ενδιάμεσους σταθμούς τον αγώνα του για επιβίωση και τους θριάμβους του, η βιογραφία του Έλβις είναι πράγματι μια συναρπαστική ιστορία.

Παρά τις δεκαετίες που έχουν περάσει από τον θάνατό του, υπάρχουν ακόμη πράγματα να μάθουμε για τον άνθρωπο που επηρέασε καθοριστικά τις ζωές τόσων πολλών...

Πρώτα χρόνια…

Ο μουσικός και ηθοποιός Έλβις Άρον Πρίσλεϊ γεννιέται στις 8 Ιανουαρίου 1935 στο Τουπέλο του Μισισίπι (θα αλλάξει αργότερα την ορθογραφία του μεσαίου ονόματός του στο βιβλικότερο «Ααρών»). Ο δίδυμος αδερφός του χάνεται στη γέννα, την ώρα που η οικογένειά του παλεύει να τα βγάλει πέρα στη ζωή.

Μεγαλωμένος σε περιβάλλον αγάπης και στοργής μέσα στην οικογένεια της εργατικής τάξης, οι γονείς του πάσχιζαν για το καθημερινό φαγητό, αναγκαζόμενοι να αλλάζουν συχνά τόπο κατοικίας. Ο Έλβις λάτρευε τη μητέρα του, Γκλάντις, την ίδια στιγμή που ανατράφηκε με αισθήματα αφοσίωσης στον Θεό. Στον αδιάλειπτο κυριακάτικο εκκλησιασμό της οικογένειάς του είναι που θα έρθει σε επαφή ο νεαρός Έλβις με την γκόσπελ μουσική, η οποία θα αποτελέσει έκτοτε σημαντική επιρροή στις μουσικές του αναζητήσεις.

Πρώιμα βήματα στη μουσική…

Ο Πρίσλεϊ αποκτά την πρώτη του κιθάρα σε ηλικία 10 ετών, παίρνοντας πολύ σύντομα την πρώτη γεύση της μουσικής επιτυχίας: κερδίζει σε μουσικό διαγωνισμό ταλέντων σε Γυμνάσιο του Μέμφις!

Αποφοιτώντας από το σχολείο το 1953, θα κάνει μια σειρά από δουλειές του ποδαριού, κυνηγώντας παράλληλα το όνειρο. Θα κόψει τον πρώτο του δοκιμαστικό δίσκο την ίδια χρονιά (που αργότερα θα γίνει γνωστός ως Sun Studio), με τον ιδιοκτήτη της μικρής δισκογραφικής, Σαμ Φίλιπς, να μένει ικανοποιημένος και να αποφασίζει να τον πάρει υπό τη σκέπη του.

Σύντομα ο Πρίσλεϊ θα ξεκινήσει τις περιοδείες και δειλά-δειλά τη δισκογραφία, πασχίζοντας για τη μεγάλη επιτυχία. Το πρώτο του σινγκλ, με ημερομηνία κυκλοφορίας 1954, είναι το «That's All Right Mama»...στορική στιγμή για την καριέρα και την πορεία του Έλβις στάθηκε η γνωριμία του με τον Τομ Πάρκερ (γνωστό και ως "συνταγματάρχη" - en. "Colonel"), ο οποίος πήρε και τον πλήρη έλεγχο της καριέρας του. Ο Πάρκερ μετέφερε τον Πρίσλεϊ από την Sun Studios στην RCA Records στις 25 Νοεμβρίου 1955, εξαγοράζοντας το συμβόλαιο του με τη Sun για $35,000. Το πρώτο σινγκλ του Έλβις για την RCA, Heartbreak Hotel πούλησε πολύ γρήγορα ένα εκατομμύριο αντίτυπα.

Ο Πάρκερ ήταν ένας από τους καλύτερους στη δουλειά του και έκανε τα πάντα για να προωθήσει ακόμη περισσότερο τον Πρίσλεϊ, κλείνοντας μια σειρά από τηλεοπτικές εμφανίσεις. Ακόμη, έκλεισε στον Έλβις επταετές συμβόλαιο με κινηματογραφικό στούντιο, κάτι που οδήγησε στην παραμέληση της μουσικής καριέρας του για συμμετοχή σε ταινίες. Αυτές συνήθως ήταν μιούζικαλ και σημάδεψαν τη μεταμόρφωση του Πρίσλεϊ από ένα επαναστάτη Ρόκερ σε διασκεδαστή για όλη την οικογένεια. Ο Πρίσλεϊ ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με την ταινία Love Me Tender ενώ κάποιες από τις καλύτερες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε θεωρούνται τα Jailhouse Rock και King Creole.

Η επιτυχία του Πρίσλεϊ οδήγησε τον ίδιο και τον Πάρκερ να μοιράζονται τα κέρδη ισόποσα. Με τα χρόνια, πολλά γράφτηκαν και ακούστηκαν για τον Τομ Πάρκερ, τα περισσότερα από αυτά επικριτικά.

Ο θάνατος…

Η κηδεία του Πρίσλεϊ ήταν εθνικό γεγονός, ενώ την παρακολούθησαν εκατοντάδες χιλιάδες φίλοι του, θαυμαστές και δημοσιογράφοι. Η ταφή του Πρίσλεϊ αρχικά έγινε στο νεκροταφείο του Φόρεστ Χιλ στο Μέμφις, δίπλα από τη μητέρα του, αλλά για λόγους ασφαλείας οι σωροί μεταφέρθηκαν στη Γκρέις λαντ. Μετά το θάνατο του άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες φημολογίες, από τον τρόπο με τον οποίο πέθανε μέχρι και το αν βρίσκεται ακόμη στη ζωή.

Πουθενά δεν αναφέρονταν   η τεράστια ποσότητα ναρκωτικών που βρέθηκε διαλυμένη στο αίμα του. Ναρκωτικά, με τα οποία τον είχε προμηθεύσει ο προσωπικός του γιατρός, Τζορτζ Νικολόπουλος. Μόνο τους τελευταίους οχτώ μήνες της ζωής του Πρίσλεϊ, ο Νικολόπουλος του είχε χορηγήσει περισσότερες από 10 χιλιάδες δόσεις αμφεταμίνης, ηρεμιστικών και πάσης φύσεως χαπιών.

Ο Νικολόπουλος ήταν ο προσωπικός γιατρός του τραγουδιστή για 12 χρόνια και από το 1970 και έπειτα, τον συνόδευε στις περισσότερες περιοδείες του. Αν και η ιατρική έρευνα, που ακολούθησε, απέδειξε ότι ο γιατρός δεν ευθυνόταν για το θάνατο, οι θαυμαστές του Πρίσλεϊ συνέχιζαν να τον κατηγορούν. Του τηλεφωνούσαν άγνωστοι μες στη νύχτα και απειλούσαν ότι θα τον σκοτώσουν. Ένας το προσπάθησε. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1977, ο Νικολόπουλος βρισκόταν σε ένα γήπεδο του Μέμφις, για να παρακολουθήσει τον αγώνα. Ξαφνικά, μια σφαίρα καρφώθηκε στον ώμο του. Ο τραυματισμός δεν ήταν σοβαρός και ο δράστης δεν βρέθηκε ποτέ, αλλά ο Νικολόπουλος ήταν σίγουρος ότι ήταν ένας εξαγριωμένος θαυμαστής του Έλβις. Οι περιπέτειες του Νικολόπουλου δεν σταμάτησαν εκεί….

Cretalive.gr