Η πανδημία αυξάνει στρες, θυμό και μοναξιά στα παιδιά

Αύξηση των επιπέδων στρες, μοναξιάς και του θυμού στα παιδιά και τους εφήβους στη χώρα μας, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, έδειξαν τα προκαταρκτικά αποτελέσματα έρευνας, που διενεργήθηκε στο πλαίσιο της «Παγκόσμιας Μελέτης Υγείας και Λειτουργικότητας σε Περιόδους Μεταδοτικών Λοιμώξεων» (Μελέτη COH-FIT). Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τις 10 Νοεμβρίου 2020 έως τις 25 του μήνα σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 689 παιδιών και εφήβων, εκ των οποίων 332 ηλικίας 7-13 ετών (52% αγόρια, 48% κορίτσια) και 357 ηλικίας 14-17 ετών (51,5 αγόρια, 48,5 κορίτσια).

Ειδικότερα και όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το 17% των παιδιών παρουσίασαν μεγάλη επιδείνωση του στρες τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν τη διεξαγωγή της έρευνας συγκριτικά με ανάλογο διάστημα πριν από την πανδημία. Ποσοστό 78% ανέφερε μικρές αλλαγές των επιπέδων του στρες και 5% βελτίωση των επιπέδων του στρες. Όσον αφορά τη μοναξιά, στο 24% των παιδιών αυξήθηκε πολύ η αίσθηση της μοναξιάς τις τελευταίες δύο εβδομάδες συγκριτικά με ανάλογο διάστημα πριν από την πανδημία. Ποσοστό 74% ανέφερε μικρές αλλαγές των επιπέδων της μοναξιάς και 2% βελτίωση.

Εξάλλου και σε ό,τι αφορά τον θυμό, 21,5% των συμμετεχόντων παιδιών παρουσίασαν επιδείνωση τις τελευταίες δύο εβδομάδες συγκριτικά με ανάλογο διάστημα πριν από την πανδημία. Ποσοστό 75,5% ανέφερε μικρές αλλαγές των επιπέδων θυμού και 3% βελτίωση. Δεν βρέθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων σε κανένα από τα αρνητικά συναισθήματα.

Οι έφηβοι

Ανάλογα ήταν και τα ευρήματα αναφορικά με τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας στους εφήβους, στους οποίους επίσης βρέθηκε αύξηση των επιπέδων στρες, μοναξιάς και θυμού, ενώ παράλληλα παρατηρήθηκε βελτίωση στην αλτρουιστική κοινωνικά επωφελή συμπεριφορά.

Συγκεκριμένα, 20% των εφήβων παρουσίασαν μεγάλη επιδείνωση του στρες τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν από την έρευνα συγκριτικά με ανάλογο διάστημα πριν από την πανδημία. Ποσοστό 74% ανέφερε μικρές αλλαγές των επιπέδων του στρες και 6% βελτίωση αυτών. Όσον αφορά την μοναξιά, 26,5% των εφήβων ανέφεραν μεγάλη επιδείνωση τις τελευταίες δύο εβδομάδες συγκριτικά με ανάλογο διάστημα πριν από την πανδημία. Ποσοστό 70% ανέφερε μικρές αλλαγές των επιπέδων της μοναξιάς και 3% βελτίωση. Όσον αφορά τον θυμό, 19,5% των συμμετεχόντων εφήβων παρουσίασαν επιδείνωση τις τελευταίες δύο εβδομάδες συγκριτικά με ανάλογο διάστημα πριν από την πανδημία. Ποσοστό 77,5% ανέφερε μικρές αλλαγές των επιπέδων του θυμού και 3% βελτίωση.

Εξάλλου, η κοινωνικά επωφελής συμπεριφορά βελτιώθηκε στο 16% των συμμετεχόντων, 79% είχε μικρές αλλαγές και στο 5% παρατηρήθηκε επιδείνωσή της τις τελευταίες δύο εβδομάδες συγκριτικά με το ανάλογο διάστημα πριν από την πανδημία. Δεν βρέθηκε σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ αγοριών και κοριτσιών ως προς τις αλλαγές στα αρνητικά συναισθήματα ή στον αλτρουισμό. Παράλληλα, αναφέρθηκε αύξηση του χρόνου χρήσης του ίντερνετ, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των ΜΜΕ στο 68% των εφήβων που συμμετείχαν στην έρευνα. Αυτή η αύξηση ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στα κορίτσια συγκριτικά με αυτή των αγοριών (73% έναντι 62,5%).

Τρόποι διαχείρισης των επιπτώσεων της πανδημίας
Από την έρευνα προέκυψε ότι οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι στην αντιμετώπιση των ψυχολογικών επιπτώσεων της πανδημίας στα παιδιά ήταν: η επαφή με την οικογένεια (78%), η επαφή με φίλους (62,5%), το παιχνίδι εκτός (64%) ή εντός σπιτιού (50%), η χρήση του διαδικτύου (54%), η μουσική (52%), το περπάτημα (48%) ή άσκηση (56%). Άλλοι τρόποι που θεωρήθηκαν σημαντικοί στην αντιμετώπιση της πανδημίας ήταν τα χόμπι (π.χ. ένα μουσικό όργανο) (47%), το ηλεκτρονικό παιχνίδι (42%), η τηλεόραση (40%) και το κατοικίδιο (43,5%).

Σε ό,τι αφορά τους εφήβους, οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι στην αντιμετώπιση των ψυχολογικών συνεπειών της πανδημίας ήταν η άμεση κοινωνική επαφή ή συναναστροφή (60%), η άσκηση ή το περπάτημα (57%), η χρήση του διαδικτύου (60%) και τα χόμπι (54%). Άλλοι τρόποι που θεωρήθηκαν σημαντικοί στην αντιμετώπιση της πανδημίας ήταν τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης (43%) και το κατοικίδιο (45%).

Τρόποι ψυχολογικής ανακούφισης που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αρνητικοί είχαν πολύ μικρότερα ποσοστά: συνταγογραφούμενα φάρμακα (15%) και η χρήση ουσιών (καπνός, αλκοόλ ή άλλες ουσίες) (8%). Στα κορίτσια η καταφυγή στα συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι στα αγόρια (18% έναντι 13%).