Υπόθεση Πάτρας - Δασκαλάκης: Η Ρούλα πίστευε ότι το πένθος θα μας έφερνε πιο κοντά

Την πεποίθηση της Ρούλας Πισπιρίγκου ότι «το πένθος θα μας έφερνε πιο κοντά» παρουσίασε ο Μάνος Δασκαλάκης ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, όπου υπεβλήθη σε σωρεία ερωτήσεων από τον δικηγόρο Αλέξη Κούγια.

Ειδικότερα, οι ερωτήσεις του Αλέξη Κούγια προς τον Μάνο Δασκαλάκη επικεντρώθηκαν στα πιθανά κίνητρα της Ρούλας Πισπιρίγκου.

Μάλιστα, το ΜΟΔ επέτρεψε στο Αλέξη Κουγιά να υποβάλει ερωτήσεις και για τις υποθέσεις της Μαλένας και της Ίριδας (μειοψήφησε ως προς το σκέλος αυτό η πρόεδρος του Δικαστηρίου).

Αναλυτικότερα, ο Αλέξης Κούγιας υπέβαλε ερωτήσεις στον μάρτυρα σχετικά με την υπόθεση της Τζωρτζίνας.

Αλ. Κούγιας: Εμμένετε στην άποψη σας ότι ο λόγος για τους θανάτους ήταν η εκδίκηση; Το λέτε μόνο για την Τζωρτζίνα;

Μ. Δασκαλάκης: Για την Τζωρτζίνα το είπα αποκλειστικά. Είναι μία εικασία. Όπως και ότι το πένθος θα μας έφερνε πιο κοντά.

Αλ. Κούγιας: Αυτό δεν το έχετε πει ξανά. Έχετε καταθέσει πως θα είχε απειλήσει πως θα σας πάρει παιδιά κ.λπ. Πώς συνδυάζετε το ότι θα σας πάρει τα παιδιά με το ότι τα σκότωσε;

Μ. Δασκαλάκης: Δε τα είδα ξανά τα παιδιά. Η ίδια κατάληξη είναι.

Στη συνέχεια, ο κ. Κούγιας θέλησε να υποβάλει ερώτηση στον κ. Δασκαλάκη και για την περίπτωση της Μαλένας με την πρόεδρο να λέει στο μάρτυρα να μην απαντήσει και τελικά η ερώτηση να επιτρέπεται με απόφαση του δικαστηρίου.

Αλ. Κούγιας: Ποιο ήταν το κίνητρο της, όταν σκότωσε τη Μαρία Ελένη την περίοδο που ήσασταν αγαπημένοι;

Μ. Δασκαλάκης: Μας είπαν οι γιατροί πως η Μαλένα θα έπρεπε να μείνει στην Αθήνα και εγώ θα έπρεπε να πάω στην Πάτρα για να δουλέψω.

Αλ. Κούγιας: Άρα το κίνητρο της για την Μαρία Ελένη, ήταν για να πάει στην Αθήνα;

Μ. Δασκαλάκης: Για να μην παραμείνει στην Αθήνα.

Αλ. Κούγιας: Δηλαδή εσείς θα μένατε μόνος στην Πάτρα και θα κάνατε τι;

Μ. Δασκαλάκης: Μπορεί επειδή θα έμενα μόνος και θα έκανα ό, τι ήθελα. Είχε προηγηθεί εξωσυζυγική σχέση που είχα το 2018.

Αλ. Κούγιας: Την Ίριδα γιατί;

Μ. Δασκαλάκης: Είχαμε χωρίσει ήμασταν σκοτωμένοι.

Αλ. Κούγιας: Γιατί δηλαδή;

Μ. Δασκαλάκης: Για να με γυρίσει κοντά της.

Αλ. Κούγιας: Είχατε πει μία εκδοχή πως σκότωσε την Τζωρτζίνα επειδή της ήταν βάρος;

Μ. Δασκαλάκη: Είχα πει πως εκείνη μου είπε ενώ ήμασταν στο σπίτι μας στην Πάτρα, «ποιος θα με θέλει εμένα με ένα τετραπληγικό παιδί».

Αλ. Κούγιας: Αυτή η φράση ειπώθηκε πριν έρθει το παιδί στην Αθήνα, στο νοσοκομείο;

Μ. Δασκαλάκης: Ναι πριν.

Αλ. Κούγιας: Άρα το κίνητρο της είναι πως σκοτώνει το παιδί της για να μην έχει το βάσανο;

Μ. Δασκαλάκης: Γύρω στις 13-15 Γενάρη έχω κάνει συζήτηση μαζί της, πως θα φύγω από το σπίτι και εκεί ξεκίνησαν όλα.

Αλ. Κούγιας: Άρα δεν ισχύει αυτό με το «ποιος θα με θέλει εμένα;»

Μ. Δασκαλάκης: Εντελώς τυχαία τα προβλήματα ξεκίνησαν τρεις ημέρες μετά… Όλα αυτά έκατσα και τα σκέφτηκα πολύ αργότερα, από τον 10ο του 2022 και μετά.

Τα μηνύματα

Ακόμη, ο Αλέξης Κούγιας εστίασε και στα μηνύματα που το ζευγάρι είχε ανταλλάξει την επίμαχη περίοδο σε μια προσπάθεια να καταδείξει ότι «η σχέση δεν είχε διαλυθεί» και ότι ο μάρτυρας επεδίωκε να διατηρήσουν τη σχέση τους, εκφράζοντας την αγάπη και το θαυμασμό του στην 34χρονη.

Ο μάρτυρας ερμηνεύοντας τα μηνύματα ανέφερε ότι είναι «μεγάλα λόγια και προσπάθεια να ξανά είμαστε μαζί». «Ήταν η μάνα των παιδιών μου» είπε αναφερόμενος σε κοινές τους φωτογραφίες, ενώ η Τζωρτζίνα ήταν ήδη παραπληγική επαναλαμβάνοντας ότι εκείνη την περίοδο υποκρινόταν.

Αλέξης Κούγιας: Πόσα χρόνια θα κράταγε αυτή η υποκρισία ;

Μάρτυρας: Όσα … για να είμαι δίπλα στο παιδί μου… Έχω μείνει για το καλό του παιδιού μου. Κάθε φορά που της έλεγα να χωρίσουμε αντιδρούσε με απειλές και ότι δεν θα ξαναδώ τα παιδιά μου.

Διευκρίνισε ο Μάνος Δασκαλάκης ότι τα μηνύματα στα οποία αναφέρεται η υπεράσπιση είναι αποσπασματικά και δεν γίνεται αναφορά σε αυτά που αφορούσαν τα «ξεσπάσματα ζήλιας» της κατηγορούμενης.

Μάλιστα, από την έδρα, μετά από σχετική παρέμβαση της εισαγγελέως, επισημάνθηκε ότι θα αναζητηθεί το σύνολο των μηνυμάτων τα οποία υπάρχουν σε cd στη δικογραφία.

Την προσεχή Παρασκευή συνεχίζεται η κατάθεση του Μάνου Δασκαλάκη.