Ξένια Καλογεροπούλου: Μένω σπίτι όμως το ότι δε βλέπω είναι χειρότερο

Η Ξένια Καλογεροπούλου, η αγαπημένη ηθοποιός και συγγραφέας που με τη φωνή, τα βιβλία και τα έργα της κάνει παρέα σε μικρούς και μεγάλους είναι στο σπίτι της από την πρωτοχρονιά, κλεισμένη εξαιτίας ενός προβλήματος όρασης.

Ένα από τους πιο κινητικούς, δραστήριους και κοινωνικούς ανθρώπους που γνωρίζουμε αντιμετωπίζει την κατάσταση με ψυχραιμία και ενσυναίσθηση. Το μήνυμά της έχει ως εξής:

"Είμαι κλεισμένη στο σπίτι μου απ' την Πρωτοχρονιά. Έτυχε να πάθω κάτι πολύ σοβαρό στα μάτια μου και δε μπορώ πια να διαβάζω ούτε να γράφω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ακούω βιβλία. Κλείνω τα μάτια μου και τα ακούω. Έχω μια φίλη που με προσέχει εδώ, βγαίνω και περπατώ πολύ λίγο στο πάρκο, κι επειδή τη μέρα της κηδείας της Άλκης (η επιστήθια φίλη της Άλκη Ζέη), πέθανε η γάτα μου, έχω μια καινούρια που μου κάνει παρέα και με παρηγορεί.

Το ότι δε βλέπω είναι χειρότερο απ' το ότι είμαι στο σπίτι. Δε θα με πείραζε τόσο το κλεισμένη μέσα, αν μπορούσα να βλέπω καλύτερα, αλλά προσαρμόζομαι κι εγώ και κάνω αυτά που πρέπει να κάνουμε όλοι.

Άκουσα κάμποσα βιβλία, τα πιο πρόσφατα είναι ο τελευταίος τόμος της Αναζήτησης του χαμένου χρόνου του Προυστ, είχα διαβάσει όλο το βιβλίο αλλά όχι τον τελευταίο τόμο, η Λολίτα και το Μίλησε μνήμη του Ναμπόκοφ.

Και όπως πολύς κόσμος, ακούω- αφού δε μπορώ να δω- τηλεόραση, όλα αυτά που πρέπει να κάνουμε και να μην κάνουμε".