Η ξηρασία αποκάλυψε βυθισμένο οικισμό στην τεχνητή λίμνη του Πουρναρίου στην Άρτα

Στην εθνική οδό Άρτας-Τρικάλων, στα κεντρικά Τζουμέρκα, κοντά στο χωριό Μελάτες, βρίσκεται ο τόπος που «κατάπιαν» τα νερά του φράγματος Πουρναρίου πριν από 43 χρόνια. Ο οικισμός Φάγκος του χωριού Κάτω Καλεντίνη αναδύεται και πάλι, αποκαλύπτοντας ένα τοπίο που καθηλώνει τον επισκέπτη.

Η στάθμη της τεχνητής λίμνης Πουρναρίου, λόγω της ανομβρίας, έχει πέσει κατά τουλάχιστον 10 μέτρα, αφήνοντας πίσω της ερείπια πέτρινων σπιτιών, το διθέσιο σχολείο και απομεινάρια του παρελθόντος, βυθισμένα στη λάσπη. Οι κορμοί και οι ρίζες δέντρων που άντεξαν στον χρόνο μοιάζουν με απολιθώματα, ενώ ο βυθός σε πολλά σημεία έχει τελείως στεγνώσει.
«Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό το φαινόμενο», αναφέρουν οι κάτοικοι στο καφενείο της περιοχής. Ο κ. Θωμάς εξηγεί πως τα νερά κάλυπταν το σχολείο, το οποίο εμφανίστηκε ξανά, ξυπνώντας μνήμες από τα παιδικά τους χρόνια, όταν οι αίθουσες του ήταν γεμάτες με 120 μαθητές.

 
Η κυρία  Αθηνά, η οποία ζει πάνω από τον δρόμο, αγναντεύει καθημερινά από ψηλά τη γειτονιά όπου μεγάλωσε. Θυμάται τις μέρες που οι κάτοικοι άφησαν τα σπίτια τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν τα νερά του φράγματος κάλυψαν τον τόπο τους. «Υπήρχε ζωή, επτά μαγαζιά λειτουργούσαν στον οικισμό», θυμάται με νοσταλγία.

 
Η λίμνη Πουρναρίου, που καλύπτει 18,3 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δημιουργήθηκε από την κατασκευή του υδροηλεκτρικού φράγματος στον Άραχθο ποταμό. Παρά τη μεταμόρφωση της περιοχής, η λίμνη δημιούργησε ένα πλούσιο οικοσύστημα με κυπρίνους, άγριες πέστροφες, χέλια και πολλά είδη πτηνών όπως νυχτοκόρακες και αλκυόνες.

Η Κάτω Καλεντίνη, ένα γραφικό παραλίμνιο χωριό βυθισμένο στο πράσινο, συνεχίζει να εντυπωσιάζει τους επισκέπτες, φέρνοντας στη μνήμη τις ιστορίες και τη ζωή μιας «χαμένης» πολιτείας που επανεμφανίζεται.