Πολυτεχνείο: Ενός λεπτού σιγή στη Βουλή – Καταδίκη των επεισοδίων από τον Τασούλα

Ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των αγωνιστών και θυμάτων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της Δημοκρατίας τήρησε η Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων.

Την καταδίκη του για την παρεμπόδιση της αντιπροσωπείας της Βουλής να καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο, εξέφρασε ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας, αλλά και εκπρόσωποι των κομμάτων.

Ο βουλευτής της ΝΔ Βασίλης Σπανάκης, τόνισε πως σήμερα τιμάμε την δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό. Κοινός τόπος και ευθύνη όλων των εκλεγμένων είναι η δημοκρατία, η ελευθερία, η εναντίωση στον φασισμό και σε κάθε απολυταρχικό καθεστώς, πέρα και έξω από κομματικές, πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές, σημείωσε.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θεόδωρος Δρίτσας καταδίκασε τα επεισόδια στο Πολυτεχνείο, τόσο απέναντι της αντιπροσωπείας της Βουλής όσο και απέναντι στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ. Τόνισε πως ο οποιοσδήποτε και αν έχει «μια πολύ αυστηρή ή ακόμα και εύστοχη κριτική για το ισχύον κοινοβουλευτικό πολίτευμα, δεν μπορεί να αγνοήσει ότι η ιστορία με τις μεγάλες παρεμβάσεις της ίδιας της κοινωνίας, όπως αυτή της εξέγερσης του Νοέμβρη, γράφεται από τις μεγάλες αλλαγές και κατακτήσεις που υπερβαίνουν την τρέχουσα πολιτική συγκυρία».

Υπογράμμισε πως το Πολυτεχνείο «δεν μπορεί να δημιουργήσει δικαιώματα σε κανένα που επιλέγει ότι ιδιοκτησιακά του ανήκει. Το Πολυτεχνείο ανήκει στην γενιά που το έκανε, στην ελληνική Ιστορία και στην προοπτική αυτής της κοινωνίας, του λαού και της πατρίδας και από αυτή την άποψη, το Κοινοβούλιο θα πρέπει να σταθεί απέναντι σε τέτοια γεγονότα, χωρίς να τα αναβαθμίζουμε, να τα μεγαλοποιούμε και χωρίς να τα ενσωματώνουμε στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία».

Ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Μιχάλης Κατρίνης ανέφερε ότι το Πολυτεχνείο «ανήκει σε όλους τους Έλληνες και σε όλους όσοι αγωνίζονται για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Και προφανώς, δεν ανήκει σε όσους με αντικοινοβουλευτικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές, όπως αυτές που είδαμε σήμερα, θεωρούν ότι περιφρουρούν την έννοια και τις αξίες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Διότι κανείς δεν μπορεί να εμποδιστεί να αποτίσει φόρο τιμής στους αγωνιστές μιας λαϊκής εξέγερσης που ήταν η απαρχή της δημοκρατίας και της ελευθερίας στη χώρα μας».

Ο Γ’ αντιπρόεδρος της Βουλής Αθανάσιος Μπούρας, κατά την έναρξη της ειδικής συνεδρίασης για την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου, ανέφερε πως «σήμερα είναι μία ιστορική ημέρα, ορόσημο» σε «μια σειρά εκδηλώσεων κατά της χούντας των συνταγματαρχών που σηματοδότησε την αρχή του τέλους της επτάχρονης δικτατορίας». Μιλώντας για το επίκαιρο μήνυμα του Πολυτεχνείου, τόνισε πως «ως σύμβολο μνήμης, μας υπενθυμίζει πως τίποτε δεν είναι δεδομένο και πως η ελευθερία απαιτεί συνεχή εγρήγορση. Κάθε εποχή έχει τις δικές της προκλήσεις να αντιμετωπίσει. Διαφορετικές εποχές απαιτούν διαφορετικές θυσίες. Είμαι βέβαιος ότι η σημερινή νέα γενιά έχει την ψυχή και το όραμα να παλέψει και να ξεπεράσει τις προκλήσεις των δικών μας καιρών για να χτίσει τη ζωή που της αξίζει, πατώντας γερά στα θεμέλια της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης, ανέφερε πως τιμάμε «όσους σήκωσαν το ανάστημά τους, ήρθαν αντιμέτωποι με βασανιστήρια στα μπουντρούμια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν» επισημαίνοντας πως «τα συνθήματα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”, “Έξω το ΝΑΤΟ, έξω οι ΗΠΑ” μένουν ανεξίτηλα και επίκαιρα» και πρόσθεσε: «Από την επέτειο του Πολυτεχνείου διδασκόμαστε και αντλούμε δύναμη για την ανάπτυξη ισχυρού εργατικού κινήματος, με τη νεολαία πρωτοπόρα για την ανατροπή της δικτατορίας του κεφαλαίου, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Ο βουλευτής της Ελληνικής Λύσης Βασίλης Βιλιάρδος, ανέφερε ότι τα αιτήματα, ο παλμός του Πολυτεχνείου υπάρχουν ακόμη και σήμερα και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Είναι αιτήματα για ένα καλύτερο μέλλον δικό μας, των παιδιών μας και της πατρίδας μας που χάθηκε με την υποθήκευση της Ελλάδας στους δανειστές της για ενενήντα εννέα χρόνια.

Η βουλευτής του ΜέΡΑ25 Φωτεινή Μπακαδήμα, ανέφερε πως το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρο ίσως από ποτέ. Τιμούμε τόσο τους εξεγερμένους του Πολυτεχνείου, όσο και τους σημερινούς αγωνιστές για αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία, όπως είναι οι διανομείς της «efood», της «Wolt», οι εργαζόμενοι της «Cosco», η νεολαία μας που απαιτεί βαθιά μόρφωση, οι νοσηλευτές και το ιατρικό προσωπικό, οι ακτιβιστές που σώζουν πρόσφυγες κόντρα σε ένα, κάθε μέρα και περισσότερο, ξενοφοβικό κράτος. Η γενιά του Πολυτεχνείου συμβολίζει τη διαχρονική δυνατότητα του λαού μας να πάρει την τύχη του στα χέρια του και ακηδεμόνευτος να αποβάλει την εξάρτηση, την υποτέλεια και κυρίως τον φόβο, σημείωσε η βουλευτής του ΜέΡΑ25.

Η αναφορά του Προέδρου της Βουλής για το Πολυτεχνείο
To γεγονός που τιμάμε στη σημερινή ιστορική επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι κατεξοχήν έργο της ελληνικής νεολαίας, η κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά του επταετούς δικτατορικού καθεστώτος.

Ένα επεισόδιο σήμερα το πρωί, το οποίο εμπόδισε αντιπροσωπεία της Βουλής να καταθέσει στεφάνι εντός του χώρου του Πολυτεχνείου, με αναγκάζει να καταδικάσω αυτή τη συμπεριφορά κάποιων ανιστόρητων και απαράδεκτων πολιτών, νέων ανθρώπων δυστυχώς, ευτυχώς λίγων, οι οποίοι έκριναν ότι έπρεπε να εμποδίσουν την αντιπροσωπεία της Βουλής υπό τον Αντιπρόεδρο τον κ. Αθανασίου, να καταθέσει στεφάνι, επικαλούμενοι λόγους τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας.

Το Πολυτεχνείο είναι ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία της χώρας και δεν αποτελεί έπαθλο καμίας δράκας, καμίας μικρής ή μεγαλύτερης ομάδας η οποία το διεκδικεί μαινόμενη εναντίον άλλων ομάδων. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε η εικόνα έξω από την κυρίως πύλη του Πολυτεχνείου, αυτή που σώριασε κάτω το τανκς της τυραννίας είναι αποκρουστική. Γίνεται ένα είδος face control και διαπληκτίζονται για το ποιος επιτρέπεται και ποιος δεν επιτρέπεται να μπει σε ένα χώρο δημόσιου προσκυνήματος. Θα μου πείτε τέτοια επεισόδια, τέτοιες μικροπρέπειες, τέτοιες συμπεριφορές αμαυρώνουν την ιστορική βαρύτητα και διαχρονικότητα ενός κορυφαίου γεγονότος; Αμαυρώνουν τη ζωή μας, αμαυρώνουν την καθημερινότητά μας, τη διάθεση μας, αμαυρώνουν την αισιοδοξία μας για το ότι πρέπει επιτέλους να ξεπεράσουμε όλα αυτά που μας καθηλώνουν και να αντικρίσουμε τα ιστορικά γεγονότα κατάματα.

Η πρώτη εικόνα που έπεισε την παγκόσμια κοινότητα ότι η Ελλάδα έχει δικτατορία είναι η εικόνα του ελληνικού Κοινοβουλίου, τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου του 1967, περικυκλωμένου από άρματα μάχης. Και η πρώτη εικόνα που έπεισε την παγκόσμια κοινότητα ότι στην Ελλάδα αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία είναι η εικόνα του Κοινοβουλίου περιβαλλόμενη από δεκάδες χιλιάδες ενθουσιασμένων πολιτών, τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου του ’74, που πανηγύριζαν στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Το Κοινοβούλιο και στη μία και στην άλλη περίπτωση συμβόλιζε τη θλίψη και την αγανάκτηση της κατάργησης του, την ελπίδα και την αισιοδοξία του ξανανοίγματός του.

Και αυτό το Κοινοβούλιο, διά των αντιπροσώπων του, αισθάνθηκαν σήμερα κάποιοι ότι δικαιούνται να το εμποδίσουν.

Αισθάνομαι την ανάγκη να πω ότι η μεγαλύτερη προσβολή που συνεπάγεται ένα απολυταρχικό καθεστώς και μία απολυταρχική νοοτροπία που πολλές φορές εκδηλώνεται μία τέτοια νοοτροπία σε μη απολυταρχικά καθεστώτα, η μεγαλύτερη λοιπόν προσβολή δεν είναι μόνο η παύση της ελευθερίας, η κατάργηση των δικαιωμάτων, η καταπίεση, τα βασανιστήρια, όλα αυτά είναι αποτρόπαια. Αλλά μία κορυφαία προσβολή είναι ότι δεν αναγνωρίζουν αυτοί το δικαίωμα και τη δυνατότητα και την αξιοσύνη σε ένα λαό να αυτοκαθορίζεται. Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου ο λαός αυτοκαθορίζεται. Όσοι την καταργούν προσβάλλουν το λαό γιατί δεν τον θεωρούν άξιο, νοήμονα, επαρκή, δυνάμενο να αυτοκαθορίζεται. Όσοι προσβάλλουν το εθνικό Κοινοβούλιο, τη λαϊκή αντιπροσωπεία, αμφισβητούν το δικαίωμα ενός λαού εν Δημοκρατία να αυτοκαθορίζεται και όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την ικανότητα και τη νοημοσύνη ενός λαού να αυτοκαθορίζεται και θέλουν να πάρουν τα ηνία επειδή θεωρούν ανάξιο το λαό ανάξια την αντιπροσωπεία του να αυτοκαθορίζεται.

Η κριτική σε μια Δημοκρατία, αν θέλουμε να είμαστε δημοκράτες και πιστοί στη Δημοκρατία, είναι ακόμη καλύτερη Δημοκρατία και όχι μη Δημοκρατία. Η κριτική σε ένα Κοινοβούλιο δεν είναι να εμποδίσεις την αντιπροσωπεία του να καταθέσει στεφάνι. Ο κ. Αθανασίου ο οποίος ως απόφοιτος της νομικής έζησε τότε από κοντά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ο κ. Αθανασίου και οι συνάδελφοι που ήταν μαζί του και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, με δηλώσεις που έγιναν στο Πολυτεχνείο τίμησαν τη μνήμη. Η κριτική λοιπόν σε μία εθνική αντιπροσωπεία δεν είναι να την προσβάλλεις, γιατί δεν την προσβάλλεις, τον εαυτό σου προσβάλλεις. Είναι να φροντίσεις να γίνει ακόμη αξιότερη, να εκπροσωπηθεί από ακόμη αξιότερους κι αν μπορείς κι εσύ νέε που αμφισβητείς αυτό το πολίτευμα, αμφισβήτησέ το κάνοντάς το καλύτερο κι όχι παριστάνοντας διά της βίας ότι μπορείς τάχα να το εμποδίσεις.

Από τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου του ΄74, χάρη και στο Πολυτεχνείο, σε αυτή την κορυφαία εκδήλωση, η εθνική αντιπροσωπεία, το ελληνικό κοινοβούλιο είναι ο χώρος όπου εκπροσωπείται ο ελληνικός λαός, με τα λάθη, με τις παραλείψεις και με τα σωστά μας. Και χρέος μας έναντι του Πολυτεχνείου και έναντι όσων αγωνίστηκαν εκεί μέσα και θυσιάστηκαν και κινδύνεψαν, είναι εν δημοκρατία, με τις αντιθέσεις μας και με τις συνθέσεις μας, να φροντίζουμε για τη βελτίωση της ζωής του ελληνικού λαού, ακόμη και αυτής της μικρής δράκας των 15-20 οργισμένων νέων που σήμερα δεν πρόσβαλαν τη Δημοκρατία, πρόσβαλαν τον εαυτό τους, αγνοώντας ότι με τον τρόπο τους έθιξαν τον ελληνικό λαό στο πρόσωπο των αντιπροσώπων της Βουλής.

Το Πολυτεχνείο θα μας καθορίζει, θα μας καθοδηγεί και θα μας οδηγεί σε διαρκή βελτίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.