Η 7η Σεπτεμβρίου 2024 για την Ορθόδοξη Εκκλησία είναι το Σάββατο προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και τα προεόρτια της Γέννησης της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Σύμφωνα με το εορτολόγιο τιμώνται οι:
- Άγιος Σώζων ο Μάρτυρας (Πολιούχος Λήμνου)
- Οσία Κασσιανή η Υμνογράφος
- Όσιος Δανιήλ ο Κατουνακιώτης
- Άγιοι Εύοδος και Ονησιφόρος οι Απόστολοι
Ο Άγιος Σώζων
Ο Άγιος Σώζων έζησε τον 3ο αιώνα και πριν γίνει Χριστιανός ονομαζόταν Ταράσιος. Καταγόταν από τη Λυκαονία της Μικρας Ασίας και ζούσε στην Κιλικία και ήταν βοσκός. Κάποτε βρέθηκε στην Πομπηιούπολη της Κιλικίας.
Εκεί, είδε ένα χρυσό άγαλμα της θεάς Άρτεμης. Τότε απέκοψε το χέρι του αγάλματος και μοίρασε το χρυσάφι σε φτωχούς χριστιανούς. Όμως έγινε αντιληπτός, συνελήφθη και πέθανε με μαρτυρικό θάνατο.
Η Κασσιανή
Η Κασσιανή, ή Κασ(σ)ία (μεταξύ 805 και 810 – πριν το 865) ήταν Βυζαντινή ηγουμένη, ποιήτρια, συνθέτρια, και υμνογράφος στην οποία και αποδίδεται το ψαλλόμενο τη Μεγάλη Τρίτη τροπάριο που αρχίζει με τις λέξεις: «Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…».
Η ζωή και το έργο της καλύπτονται από μια ασάφεια, ξεκινώντας από το όνομά της, το οποίο απαντάται στις πηγές με τις τέσσερις παραπάνω παραλλαγές. Το πρώτο, Κασσιανή, προέκυψε επειδή ίσως το όνομά της δεν ήταν συνηθισμένο και της δόθηκε όνομα καλογερικό, δηλαδή η θηλυκή μορφή του γνωστού καλογερικού ονόματος Κασσιανός. Το δεύτερο, Κασ(σ)ία, χρησιμοποιείται από την ίδια στην ακροστιχίδα του μοναδικού σωζόμενου κανόνα της.
Η Κασσιανή είναι μία από τους πρώτους μεσαιωνικούς συνθέτες τα έργα των οποίων σώζονται αλλά και μπορούν να ερμηνευτούν από σύγχρονους ειδικούς και μουσικούς. Περίπου 50 από τους ύμνους της έχουν διασωθεί και 23 από αυτούς περιλαμβάνονται στα λειτουργικά βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο ακριβής αριθμός τους είναι εξαιρετικά δυσχερές να προσδιοριστεί καθώς διαφορετικά χειρόγραφα πολλές φορές αποδίδουν τον ίδιο ύμνο σε διαφορετικά πρόσωπα, ενώ συχνά δεν διασώζεται το όνομα του υμνογράφου.
Επιπλέον, σώζονται 789 μη υμνολογικοί της στίχοι. Πρόκειται κυρίως για «γνωμικά», όπως για παράδειγμα το παρακάτω: «Απεχθάνομαι τον πλούσιο άντρα που γκρινιάζει σαν να ήταν φτωχός».
Δανιήλ ο Κατουνακιώτης
Ο Άγιος Δανιήλ Κατουνακιώτης ο Σμυρναίος (Σμύρνη, 1846 – Άγιο Όρος, 8 Σεπτεμβρίου 1929)[ήταν Έλληνας Ορθόδοξος Μοναχός που έζησε στο Άγιο Όρος. Η κατάταξή του ως Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως το 2020.
Γεννήθηκε στη Σμύρνη το έτος 1846. Ήταν ο μικρότερος γιος πολύτεκνης οικογένειας και αποφοίτησε αριστούχος από την Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, το μορφωτικό ίδρυμα της ελληνικής κοινότητας της Σμύρνης, ένα από τα σημαντικότερα της εποχής για τον Ελληνισμό.
Από τα 19 του έτη έχοντας διάθεση να μονάσει επισκέφθηκε στην αρχή, μετά από συμβουλή του Αγιοταφίτη πνευματικού του, διάφορες μονές στην Πελοπόννησο και στα νησιά Ύδρα, Τήνο, Πάρο και Ικαρία, όπου γνώρισε σπουδαίους και φημισμένους για την αγιότητά τους Γέροντες.
Στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος του Αγίου Όρους εκάρη μοναχός το 1866, απολαμβάνοντας μεγάλη αγάπη και εκτίμηση από τον Έλληνα ηγούμενο της Μονής και τους άλλους, κατά πλειοψηφία Έλληνες μοναχούς. Ο μοναχός Δανιήλ, την περίοδο αυτή διακονούσε ως γραμματέας της Μονής.
Η περίοδος όμως εκείνη χαρακτηρίζεται από τα ρωσικά σχέδια του Πανσλαβισμού. Την περίοδο 1874-1875 οι Ρώσοι μοναχοί προσπαθούσαν να ελέγξουν τη διοίκηση της Μονής Αγίου Παντελεήμονος με αποτέλεσμα να ανακύψουν φιλονικίες και εντάσεις. Έτσι οι ελληνικής καταγωγής μοναχοί αποχώρησαν, ανάμεσα σε αυτούς και ο μοναχός Δανιήλ που μετέβη στη Μικρά Αγία Ἄννα.
Σε ποιους λέμε «χρόνια πολλά»
Την ονομαστική τους εορτή έχουν οι:
- Κασσιανή, Κάσσυ, Κασιανή, Κασσία, Κασία, Κασσιανός, Κασιανός, Κάσσιος, Κάσιος, Κάσσος, Κάσος, Κάσσης, Κάσης
- Σώζων, Σώζος, Σώζης, Σώζη, Σωζούσα, Σώζα
- Ονησιφόρος, Ονησιφόρα
