Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 27 Μαΐου

Δευτέρα 27 Μαΐου 2024 σήμερα και σύμφωνα με το εορτολόγιο γιορτάζουν όσες και όσοι φέρουν το όνομα: Αλύπιος, Αλυπία, Θεράπων. Την τιμητική του έχει και ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος.

Άγιος Αλύπιος

Ο  Άγιος Μάρτυς Αλύπιος τελειώθηκε, αφού του συνέτριψαν το κεφάλι του με ογκόλιθο.

Άγιος Θεράπων

Ο Άγιος Θεράπων ήταν Ιερέας στην εκκλησία των Σάρδεων. Κατά τα παραγγέλματα του Αποστόλου Παύλου ήταν πράος, ειρηνικός, επιεικής, φιλόξενος, αφιλοχρήματος, διδακτικός, και έτρεμε μήπως από αμέλεια του χανόταν ή και στιγμιαία σκανδαλιζόταν έστω και μόνο μια ψυχή.

Όταν συνελήφθη, διατάχθηκε να αρνηθεί τον Ιησού. Αυτός μίλησε στον ειδωλολάτρη άρχοντα σαν ήρωας, επιθυμώντας να βαδίσει στο μαρτύριο και όχι να τ’ αποφύγει. Ο έπαρχος Ουαλεριανός τον βασάνισε σκληρά, και τελικά τον αποκεφάλισε κοντά στον ποταμό Έρμο, όπου βρισκόταν η επισκοπή Σατάλων.
 

Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος

Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από γονείς ευλαβείς και ενάρετους. Όταν έφθασε σε νόμιμη ηλικία στρατεύθηκε, ενώ βασίλευε στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος. Έλαβε μέρος στον πόλεμο που έκανε εκείνος ο τολμηρός τσάρος εναντίον των Τούρκων κατά το 1711 μ.Χ., και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τατάρους. Οι Τάταροι τον πούλησαν σε έναν Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο, που καταγόταν από το Προκόπιον της Μικράς Ασίας, το οποίο βρίσκεται πλησίον στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ο αγάς τον πήρε μαζί του στο χωριό του. Πολλοί από τους αιχμαλώτους συμπατριώτες του αρνήθηκαν την πίστη του Χριστού και έγιναν Μουσουλμάνοι, είτε γιατί κάμφθηκαν από τις απειλές, είτε γιατί δελεάστηκαν από τις υποσχέσεις και τις προσφορές υλικών αγαθών.

Ο Ιωάννης, όμως, ήταν από μικρός αναθρεμμένος με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και αγαπούσε πολύ τον Θεό και την πίστη των πατέρων του. Ήταν από εκείνους τους νέους, όπου τους σοφίζει η γνώση του Θεού, όπως κήρυξε ο σοφός Σολομών, λέγοντας: «Ο δίκαιος είναι γνωστικός και στη νεότητά του. Διότι τιμημένο γήρας δεν είναι το πολυχρόνιο, ούτε μετριέται με τον αριθμό των ετών. Η φρονιμάδα πιο νέους ανθρώπους είναι σεβάσμια ωσάν να είναι φέροντες και ο καθαρός βίος τους κάνει ωσάν να είναι γέροντες πολύμαθοι».

Έτσι, λοιπόν, και ο μακάριος Ιωάννης, έχοντας την σοφία που δίδει ο Θεός σε εκείνους που τον αγαπούν, έκανε υπομονή στη δουλεία και στην κακομεταχείρηση του αφέντη του και στις ύβρεις και τα πειράγματα των Οθωμανών, οι οποίοι τον φώναζαν «κιαφίρη», δηλαδή άπιστο, φανερώνοντάς του την περιφρόνηση και την απέχθειά τους. Στον αφέντη του και σε όσους τον παρακινούσαν να αρνηθεί την πίστη του, αποκρινόταν με σθεναρή γνώμη ότι προτιμούσε να πεθάνει, παρά να πέσει σε τέτοια φοβερή αμαρτία. Στον αγά είπε: «Εάν με αφήσεις ελεύθερο στην πίστη μου, θα είμαι πολύ πρόθυμος στις διαταγές σου. Αν με βιάσεις να αλλαξοπιστήσω, γνώριζε ότι σού παραδίδω την κεφαλή μου, παρά την πίστη μου. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα αποθάνω».

Ο Θεός, βλέποντας την πίστη του και ακούγοντας την ομολογία του, μαλάκωσε την σκληρή καρδιά του αγά και με τον καιρό τον συμπάθησε. σε αυτό συνήργησε και η μεγάλη ταπείνωση όπου στόλιζε τον Ιωάννη, καθώς και η πραότητά του.