Πέντε υποψήφιους για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ μετράμε ως σήμερα, άγνωστο ακόμα αν θα προστεθούν κι άλλοι στην πορεία και το μεγάλο θέμα είναι αν φτάσουν όλοι αυτοί ως την κάλπη ! Ακούγεται για τη Διαμαντοπούλου, το σκέφτεται και η Γιαννακοπούλου, επιβεβαιώνοντας πως το ΠΑΣΟΚ παράγει περισσότερους αρχηγούς από όσους μπορεί να καταναλώσει!
Διότι καλές οι φιλοδοξίες ωστόσο πρέπει να εκπορεύονται κι από κάπου, να νοηματοδοτούν κάτι και να έχουν να πούνε το κρίσιμο: τι μπορούν να κάνουν διαφορετικό από αυτό που έκανε ο Ανδρουλάκης και κυρίως εάν εκφράζουν μιαν τάση, ένα ρεύμα σκέψης, μια διαφορετική πρόταση ; Κι αυτό θα προκύψει στην πορεία !
Θα φτάσουν όλοι αυτοί ως την κάλπη; Κομματάκι δύσκολο μπορεί να πει κάποιος αλλά είναι νωρίς ακόμα, εξάλλου και μόνο που θα μιλούν ως τον Σεπτέμβριο ως υποψήφιοι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ τους δίνει ρόλο και βήμα και διεκδικούν και θέση για την επόμενη μέρα ! Από την άλλη αυτό είναι ένας εκφυλισμός της διαδικασίας και δείχνει τις παθογένειες ενός χώρου, διότι αν υπήρχε ένας σοβαρός πόλος αξιόπιστος απέναντι στον Ανδρουλάκη πχ ο Δούκας δηλαδή, δεν θα υπήρχαν τόσοι πολλοί υποψήφιοι!
Προφανώς κανείς δεν τον θεωρεί ισχυρό διεκδικητή διότι σκεφτείτε μόνο πως από την ευρύτερη περιοχή της Αττικής εκεί που έχουν τις δυνάμεις τους (και τη μεγάλη μαύρη τρύπα το ΠΑΣΟΚ) οι τρεις στους πέντε διεκδικητές ( Δούκας, Γερουλάνος, Μιλένα) θα διαμοιράσουν τα ιμάτια τους, κατουσίαν ακυρώνοντας ο ένας τον άλλον… εάν φτάσουν όλοι αυτοί ως την κάλπη ! Και για να το πάρουμε αλλοιώς: πόσο αξιόπιστοι είναι όλοι αυτοί που στην εκλογική τους περιφέρεια ( Δούκας, Γερουλάνος και Αποστολάκη) έφεραν το ΠΑΣΟΚ τεταρτοπέμπτο, θα πείσουν πως είναι εναλλακτική του κινήματος ώστε να γίνει αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση !
