Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να χαρακτηρίσουν γραφική έως και προβληματική τη δεκαεξάχρονη ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ, όταν προσπάθησε να πείσει τον πλανήτη ότι η κλιματική κρίση μάς επιφυλάσσει απρόσμενους κινδύνους.
Τα δραματικά καιρικά φαινόμενα στη Γερμανία την επιβεβαίωσαν. Ποιος περίμενε πως μια ανεπτυγμένη χώρα της Βόρειας Ευρώπης θα βρεθεί στη δίνη της πρωτοφανούς αυτής τραγωδίας. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο γεγονός δεν είναι μεμονωμένο. Αρκεί να παρατηρήσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας σε Σιβηρία και Καναδά. Ή την ξηρασία σε πολλές περιοχές της Γης.
Τα προβλήματα που βιώνουμε, αν κάτι δείχνουν, είναι το υπαρκτό και μεγάλο έλλειμμα βιωσιμότητας. Φαίνεται ότι έστω και αργά υπάρχει ένα κύμα αφύπνισης. Χαρακτηριστικές είναι οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη.
Η Ελλάδα, παρά τα όσα πιστεύουν κάποιοι, κάθε άλλο παρά θωρακισμένη είναι στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Η υστέρησή της σε καίριους τομείς την εκθέτει σε τεράστιους κινδύνους. Η πράσινη μετάβαση του Ταμείου Ανάκαμψης είναι ο μόνος δρόμος για να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικό τρόπο την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, να διαχειριστεί ορθά τα απορρίμματά της, υπερβαίνοντας τις χρόνιες καθυστερήσεις. Αλλά και να προχωρήσει με τολμηρά βήματα στην απεξάρτησή της από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα.
Η στροφή της χώρας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καθίσταται πλέον ζωτική προτεραιότητα. Η αξιοποίηση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων, του ήλιου και του ανέμου, με παράλληλη ανάπτυξη υδροηλεκτρικών έργων πολλαπλής σκοπιμότητας και κυρίως αντιπλημμυρικής προστασίας, της επιτρέπει να αναδειχθεί σε χώρα-πρότυπο καθαρής ενέργειας. Στο πεδίο αυτό η Κρήτη έχει τις προϋποθέσεις να αποτελέσει ενεργειακό κόμβο στη Μεσόγειο.
Το πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης για το οποίο δεσμεύθηκε η Ελλάδα απέσπασε ήδη τα εύσημα της διεθνούς κοινότητας. Το παράδοξο είναι ότι κάποιοι εδώ στον τόπο μας επιχειρούν μέχρι και σήμερα να συντηρήσουν τη συζήτηση για δήθεν ύπαρξη υδρογονανθράκων στην περιοχή μας και εκμετάλλευσή τους. Αγνοώντας τις σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε έναν ιδιαίτερα επιβαρυμένο πλανήτη από την καύση υδρογονανθράκων.
Μια τέτοια συζήτηση εκτός του ότι καθίσταται μετέωρη, εκπέμπει και λανθασμένα μηνύματα προς όλες τις πλευρές και πρωτίστως στους Ευρωπαίους εταίρους μας. Ακόμη κι αν επαληθευθούν οι υποθέσεις ως προς τα κοιτάσματα, θα χρειαστούν δεκαπέντε με είκοσι χρόνια για την άντληση πετρελαίου ή φυσικού αερίου. Τότε όμως ολόκληρος ο κόσμος θα έχει περάσει πλήρως σε άλλες καθαρές μορφές ενέργειας.
Δεν θα χαθούν μονάχα τεράστιες επενδύσεις για την άντληση πετρελαίου ή φυσικού αερίου. Επιπλέον, θα απωλέσουμε και τις ευκαιρίες να διαδραματίσουμε τον δικό μας πρωταγωνιστικό ρόλο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουμε τις φαντασιώσεις; Να αγνοήσουμε τις σειρήνες εκείνων που αφελώς υιοθετούν αλόγιστες επιλογές;
Η Κρήτη, αξιοποιώντας τις δυνατότητές της, είναι η Περιφέρεια που μπορεί να κάνει πράξη τον ενεργειακό της μετασχηματισμό, ακολουθώντας τον δρόμο της βιώσιμης και πράσινης ανάπτυξης. Με το όπλο της καθαρής ενέργειας δεν θα εκσυγχρονίσει μόνο τις υποδομές της, αλλά θα γίνει υπόδειγμα για ένα διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο.
