Βγήκε λοιπόν «λευκός καπνός» από την Περιφέρεια Κρήτης μετά την εκλογή του προεδρείου και την επιλογή των βασικών συνεργατών του Σταύρου Αρναουτάκη. Οι επιλογές του Αρναουτάκη ήταν μάλλον προβλέψιμες και σας είχα προϊδεάσει γι αυτά.
Ο Περιφερειάρχης αφού για μέρες άκουγε τους βασικούς του συνεργάτες, για το πως έπρεπε να κινηθεί κατέληξε στην απόφαση να επιλέξει σε εκείνους που θα εμπιστευθεί τα χαρτοφυλάκια των αντιπεριφερειών με όρους αριθμητικής επιλέγοντας δηλαδή για τα πόστα εκείνους που πήραν περισσότερους σταυρούς προτίμησης) αντί για όρους πολιτικής όπως μέχρι τώρα φαινόταν και ο ίδιος να επιλέγει. Να ξεδίπλωνε δηλαδή το πολιτικό του αφήγημα, το σχέδιο και τις προτεραιότητες πάνω σε αυτό, όπου στα πλαίσια μιας διαδικασίας με όρους παράταξης, θα γίνονταν συζητήσεις, συνθέσεις και τελικές αποφάσεις. Αντ’ αυτού επέλεξε ένα δρόμο που μοιάζει να μην είναι...δικός του, ίσως και γι αυτό κρατούσε ως το τέλος κλειστά τα χαρτιά του, ως επτασφράγιστο κρατικό μυστικό τις επιλογές του, δείχνοντας πως ήταν αναποφάσιστος, ενώ εκ του αποτελέσματος ήταν καιρό αποφασισμένος! Προφανώς εδώ και καιρό είχε αποφασίσει- ή είχε πιεστεί να πάρει τις αποφάσεις αυτές- αλλά για λόγους τακτικής δεν έλεγε τίποτα ακόμη και στους πιο στενούς του συνεργάτες. Ή μάλλον για να ακριβολογούμε στους...πρώην συνεργάτες του αφού μαζί με τις επιλογές του αποφάσισε να δημιουργήσει κι ένα νέο κύκλο ανθρώπων εξασφαλίζοντας το...μέλλον για το οποίο ο ίδιος έχει αποφασίσει να διεκδικήσει άλλη μια θητεία. Προς τα εκεί προσανατολίζεται, προς τα εκεί δείχνουν τα βήματά του.
Αυτό που φαίνεται πάντως να ξενίζει και να προκαλεί προβληματισμό στην Πλατεία Ελευθερίας ήταν ο πολιτικός συμβολισμός της επιλογής του χωρικού αντιπεριφερειάρχη Ηρακλείου με την έννοια ότι ο Στ.Αρναουτάκης αποφασίζει να κινηθεί πιο...δεξιά στέλνοντας ένα μήνυμα προς τη ΝΔ και τα γαλάζια στελέχη ότι θα κινηθεί σε ένα πλαίσιο νομιμοφροσύνης.
Είναι ,αλήθεια, πολιτικά οξύμωρο, ο μοναδικός περιφερειάρχης που προέρχεται από την εκλογική σύμπραξη ΚΙΝΑΛ - ΣΥΡΙΖΑ να δίδει την βασική αντιπεριφέρεια Ηρακλείου στη Νέα Δημοκρατία. Ο Νίκος Σιριγωνάκης, αθλητικός παράγοντας και επιτυχημένος αντιπεριφερειάρχης Αθλητισμού, στενός συνεργάτης του προέδρου της ΕΠΣΗ Νίκου Τζώρτζογλου και κορυφαίων στελεχών της ΝΔ, στήριξε σθεναρά τη ΝΔ στις τελευταίες εκλογές. Δεν έκρυψε άλλωστε ο ικανός και συμπαθέστατος νέος αντιπεριφερειάρχης ότι ανήκει και στηρίζει τον γαλάζιο χώρο. Και υπό αυτό το πρίσμα η επιλογή στο πρόσωπό του δεν έχει να κάνει ούτε με τις ψήφους που πήρε , αλλά ούτε και με την ξεκάθαρη θέληση που είχε να προσφέρει- άλλωστε και στις προηγούμενες θητείες ήταν παρών, αλλά ποτέ δεν πήρε θέση αντιπεριφερειάρχη...Ότι δικαούνταν να έχει θέση αντιπεριφερειάρχη είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, αλλά ούτε ο ίδιος ίσως δεν περίμενε πριν λίγο καιρό να ηγείται του νομού...
Είναι γνωστό επίσης πως το τελευταίο διάστημα υπήρχαν πιέσεις από το χώρο του ΠΑΣΟΚ να μην αναλάβει χρέη χωρικού αντιπεριφερειάρχη ο Σιριγωνάκης, καθώς υπήρχαν 17 άλλες επιλογές από το δικό τους χώρο, που θα μπορούσαν να γίνουν. Ωστόσο ο Αρναουτάκης αποφάσισε να εμπιστευθεί το πολιτικό του ένστικτο και να κάνει ένα βήμα δεξιότερα.
Το ερώτημα που πλανιέται από χθες ("είχε κάνει την επιλογή του και δεν θέλησε να την αλλάξει ;" ) μάλλον -όπως ήδη είπαμε- απαντήθηκε εκ του αποτελέσματος. Να πείστηκε από τον ίδιο τον νυν αντιπεριφερειάρχη που του ζήτησε εάν σκέφτεται να τον αξιοποιήσει να τον κάνει μόνο χωρικό αντιπεριφερειάρχη και τίποτα άλλο, είναι κάτι που δύσκολα γίνεται πιστευτό. Από κάποιον υψηλά ιστάμενο που σήκωσε το τηλέφωνο; Άγνωστο τι συνέβη, αλλά ο κ.Αρναουτάκης προφανώς θέλει να στείλει ένα μήνυμα εντός κι εκτός παράταξης. Ένα πολιτικό μήνυμα προς τον πρωθυπουργό και στη ΝΔ και στους κατά καιρούς φίλους της πως αφήνουμε πίσω όσα μας χώρισαν και τώρα κοιτάμε μπροστά!
Ο περιφερειάρχης επιμένει στη λογική της... Εθνικής Κρήτης, όπου στο ίδιο σχήμα συναντάμε αντιπεριφερειάρχη και από ΝΔ αλλά και από ΣΥΡΙΖΑ (Παπαδεράκης). Ένα ρίσκο το οποίο ο κ.Αρναουτάκης το πήρε ξέροντας ότι έχει άστρο ο ίδιος, αρκεί να μην μετατραπεί σε... σούπερ νόβα!
Ειπαμε όμως κι άλλη φορά. Ο Αρναουτάκης είναι παίκτης. Ένα σπάνιο πολιτικό ον από αυτά που σπάνια συναντά πια κανείς και που στο μέλλον θα μπορούσε να είναι case study ακόμη και για Πανεπιστήμια!
ΥΓ: Το μόνο πραγματικά δυσάρεστο στην όλη υπόθεση είναι ο τρόπος που χειρίστηκε τους μέχρι πρότινος στενούς του συνεργάτες, τους ανθρώπους ειδικών αποστολών και τους οποίους με ένα τρόπο άκομψο τους παρέπεμψε στις πολιτικές καλένδες χωρίς καν να τους ενημερώσει για τις προθέσεις του.
