Δεν ξέρω πόσοι είναι οι τυχεροί που έχουν δει από το Καλοκαίρι τη μουσική παράσταση "Μπουάτ…από τους δρόμους του ’60 στη σιωπή της δικτατορίας". Ή την είδαν χθες το βράδυ. Αλλά εάν δεν είστε μέσα σε αυτούς τότε προλαβαίνετε να τη δείτε σήμερα που παίζεται στο "Αστόρια" του Ηρακλείου, αν και κατά την ταπεινή μου άποψη πρέπει να παίξει στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα. Μαθαίνω ότι ήδη πάντως υπάρχει επαφή με το φεστιβάλ Αθηνών...
Θυμίζω ότι είναι μια αναδρομή μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού, από τα μαθητικά χρόνια στην ελληνική επαρχία, στα φοιτητικά βιώματα στην Αθήνα του ‘60 μέχρι τα χρόνια της δικτατορίας με μουσικές από τις μπουάτ με πολλά μηνύματα... Η πολύ καλή σκηνοθεσία που έχει κάνει ο Γιάννης Πετράκης και τα κείμενα της Νίκης Τρουλινού που ερμηνεύει εντυπωσιακά η Ανδριανή Κυλάφη καθηλώνουν τους θεατές σε αυτή τη μεγάλη- και κυριολεκτικά- παράσταση. Πολύ καλοί στη μουσική και στο τραγούδι η Μαρία Ιερωνυμάκη και οι Αντώνης Νικολιδάκης ( ακορντεόν), Άρης Κουτεντάκης ( μπουζούκι, μαντολίνο, κιθάρα, τραγούδι), Γιάννης Κιαγιαδάκης (πιάνο), Γιώργος Κριτσωτάκης (τραγούδι, κιθάρα), Ζαχάρης Δραμουντάνης (μπάσο) και Κώστας Σφακιανάκης ( μπουζούκι, τραγούδι).
