Ακόμη τον...ακούω τον Σπύρο Δανέλλη να βγάζει...φλούμπες για τα όσα συνέβαιναν την περίοδο ως το 2014 με όσους επιτίθονταν σε βουλευτές και όχι μόνο επειδή είχαν διαφορετικές απόψεις, όσους απειλούσαν τους...μνημονιακούς και τους ...γερμανοτσολιάδες. Και μετά το 2015 όταν έγινε βουλευτής του Ποταμιού ο ίδιος που ξεκάθαρα τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του έσουρναν τα εξ αμάξης οι παλαιοί σύντροφοί του. Ειδικά τα όσα έχουν γραφτεί για τον ίδιο και το Ποτάμι δεν μπορούν να μεταφερθούν εδώ- υπάρχει και η Εισαγγελία που θα παρέμβει με τις χυδαιότητες που έλεγαν για τον Δανέλλη!
Αλλά και ο Σπύρος Δανέλλης ποτέ δεν σταμάτησε να τους καρφώνει για τον "άκρατο λαϊκισμό", τα όσα ψέματα ειπώθηκαν εκείνη την περίοδο, ήξερε, όπως έλεγε, από μέσα τι συμβαίνει αφού και ο ίδιος υπήρξε αγαπημένο παιδί του Λεωνίδα Κύρκου με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Και γύρισε ο καιρός. Ο Σπύρος Δανέλλης επέλεξε να ξαναλλάξει πλευρά. Δικαίωμά του εάν το κάνει για λόγους συνείδησης και δεν πάρει φυσικά ανταλλάγματα. (διότι εάν αποδειχθεί ότι πήρε κάτι για την ψήφο που θα δώσει...αυτακυρώνεται πάραυτα και ουσιαστικά αμαυρώνει μια πολιτική καριέρα 30 ετών κατά την οποία έχει διατρέξει αξιώματα και κόμματα). Δέχεται όμως απειλές από τη μία πλευρά. Πράγμα απαράδεκτο και επίσης κατακριτέο. Αυτό ασφαλώς θα το διαχειριστεί, δεν είναι η πρώτη του φορά.
Το ζητούμενο είναι πώς θα διαχειριστεί τους επαίνους και τα φαιδρά σχόλια- δήθεν πολιτικής ηθικής- που άρχισαν να κάνουν εκείνοι που τον έβριζαν μέχρι πρότινος. Η πολιτική τελικά είναι...ελευθερίων ηθών!
