Τα δημοτικά περιφερειακά θέατρα δημιουργήθηκαν από την αξέχαστη Μελίνα Μερκούρη για να υπηρετήσουν τον πολιτισμό και την περιφέρεια. Στην πορεία όμως δεν στηρίχτηκαν και έσβησαν. Τα περισσότερα. Ελάχιστα, όπως το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης...αντιστέκονται και παράγουν ακόμη πολιτισμό! Κάνουν παραστάσεις από το πουθενά, από το υστέρημα του θεάτρου και της αυτοδιοίκησης που το στηρίζει ανεβάζουν σπουδαία πράγματα...
Που οφείλεται αυτό; Οι πάντες ξέρουν...Σε ελάχιστους παράγοντες ένας εκ των οποίων και ο καλλιτεχνικές διευθυντής Μιχάλης Αεράκης ο οποίος εδώ και χρόνια δίνει τον εαυτό του και το είναι του στον οργανισμό. Αναγνωρίζεται δε από όλους η δουλεια του. Από όλους; Οχι, ακριβώς!
Υπάρχουν και ορισμένοι όψιμοι θεατρολόγοι που αφού απέτυχαν παταγωδώς στην πολιτική, στην αυτοδιοίκηση, αφού παρέσυραν το κόμμα τους στα τάρταρα...αίφνης θέλουν να ελέγξουν πρόσωπα και πράγματα ,πχ στα Χανιά -να βάλουμε και κάποιο "δικό μας να το ελέγχουμε το μαγαζί"- και φυσικά σε όλη την Κρήτη- δεν ξέρεις που φτάνει ο μικρομεγαλισμός τους !
Ποιοι; Οι γνωστοί απόντες κρίνουν με ασχετοσύνη και μπόλικη αλαζονεία τη δουλειά χρόνων και επικαλούνται την αποκέντρωση! Ποιοι; Οι πιο συγκεντρωτικοί εγκέφαλοι- εάν διαθέτουν τέτοιο δηλαδή...- οι οποίοι επιδίδονται σε μια ακατάσχετη μπουρδολογία.
Αλλά δεν ευθύνονται οι λίγοι, που έτσι κι αλλιώς, δεν γνωρίζουν τι ποιεί η...αριστερά τους. Ευθύνονται όλοι εκείνοι που έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Η διοίκηση του ΔΗΠΕΘΕΚ, ο δήμος Χανίων, ο δήμος Ηρακλείου, η περιφέρεια Κρήτης που φαίνεται ότι περί άλλα τυρβάζουν. Δεν μπορούν να πουν κάτω τα χέρια από το ΔΕΗΠΕΘΕ Κρήτης; Δεν τολμούν;
