Θέση στη διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη για το νέο φορέα της Κεντροαριστεράς, παίρνει με δημόσια παρέμβασή του ο Φραγκίσκος Λαμπρινός, γιος του Δημάρχου Ηρακλείου.
Αν και "κομματικά άστεγος κεντρώος" όπως δηλώνει, τάσσεται υπέρ της υποψηφιότητας του Νίκου Ανδρουλάκη για την ηγεσία του νέου φορέα, αναφέροντας 4 λόγους για τους οποίους κατέληξε σε αυτόν.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Φρ. Λαμπρινού, στην προσωπική του σελίδα στο Facebook:
"Ανήκω στην κατηγορία των «άστεγων κομματικά» κεντρώων. Για μένα το Κέντρο είναι αυτόνομος ιδεολογικός πόλος με ξεκάθαρους «άξονες»: Δημοκρατία, ελεύθερη οικονομία χωρίς κοινωνικές ανισότητες, ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικό κράτος, αξιοκρατία, ισονομία.
Θεωρώ τον κομματισμό βασικό υπαίτιο για τη χρεοκοπία της χώρας, πιστεύω στον ανεξάρτητο συνδικαλισμό και στην ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι τα κόμματα δεν είναι αναγκαία για την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Όπως χιλιάδες άλλοι λοιπόν, ελπίζω ότι από την εκλογή ηγεσίας στην Κεντροαριστερά θα προκύψει ένα νέο κόμμα, με αρχές και λειτουργία διαφορετικές από αυτές που έχουμε συνηθίσει, μ’ έναν αρχηγό που θα συνδυάζει το όραμα με τη σοβαρότητα και κυρίως που ποτέ, το ξαναγράφω ποτέ, δεν θα λέει ψέματα και δεν θα λαϊκίζει , όσο απλουστευμένο κι αν ακούγεται.
Υπάρχουν τρεις υποψηφιότητες για την ηγεσία που αξιολογώ ως κατάλληλες:
Ο Σταύρος Θεοδωράκης που εδώ και τρία χρόνια κάνει έναν έντιμο πολιτικό αγώνα, με αρκετά λάθη αλλά και ολόσωστες –φυσικά με τα δικά μου κριτήρια- θέσεις, ο Γιώργος Καμίνης, εξαιρετική υποψηφιότητα και κεφάλαιο για την Κεντροαριστερά και ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Κατέληξα στο Νίκο για τέσσερις λόγους:
Πρώτον γιατί, παρά το κομματικό παρελθόν του, είχε το θάρρος να σταθεί (όχι τώρα, εγκαίρως) απέναντι από νοοτροπίες και πρόσωπα που θα έπρεπε να βρίσκονται προ πολλού στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Δεύτερον (και κυριότερο) επειδή θεωρώ ότι είναι το πρόσωπο που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να φέρει ξανά στο χώρο του Κέντρου τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα που έχουν πραγματικά διαλυθεί από την κρίση. Νομίζω ότι σήμερα ο άνεργος, ο χαμηλόμισθος ιδιωτικός υπάλληλος,ο χαμηλοσυνταξιούχος επ’ ουδενί μπορούν να ταυτιστούν με το Κέντρο που μοιάζει ένας χώρος «ελιτίστικος».
Τρίτον γιατί άφησε εξαιρετικά δείγματα γραφης με τη θητεία του ως ευρωβουλευτής και
Τέταρτον γιατί νομίζω ότι ο Νίκος έχει το σωστό σύνθημα: Μ’ αυτούς που θέλουν να κάνουν κι όχι αυτούς που θέλουν να γίνουν"!
