Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, λένε στο χωριό μου και προφανώς αυτή του συνεργάτη υποψήφιου βουλευτή δεν ανήκει σε αυτές,ειδικά όταν βοηθώντας τον εν λόγω υποψήφιο, περνάς κι άλλες μεγάλες πόρτες, με μεγάλα και πολλά φώτα, που μπορεί και να σε θαμπώσουν!
Πάντως είναι να απορεί κανείς για το πως μπορεί κάποιος να βρεθεί σε οποιοδήποτε μετερίζι, σήμερα εδώ, χθες αλλού και μεθαύριο... απέναντι, αρκεί και μόνο να αποκτήσει ένα ρόλο, στο μικρόκοσμο που ο ίδιος δημιουργεί για τον εαυτό του. Βέβαια στην περίπτωση του εν λόγω... ταλέντου ισχύει η περίφημη ατάκα της Μήτσης Κωνσταντάρα, στην παλιά ελληνική ταινία: άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια!
Γιατί τα ξένα χέρια ενίοτε γίνονται και... μαχαίρια !
