Όσο εύκολη είναι η διαδικασία να θέσει κάποιος σε ακινησία το όχημα του, τόσο εύκολο είναι και να εξαπατηθεί από τους επιτήδειους. Προφανώς και η ακινησία οχημάτων δεν είναι από μόνη της απάτη, αλλά αποτελεί μία συνήθη πρακτική επαγγελματιών και μη, σχετικών με τον κλάδο των αυτοκινήτων, που την προτείνουν σαν την εύκολη και μοναδική λύση για το «τελείωμα του αυτοκινήτου σας», όπως λένε χαρακτηριστικά.
Η ακινησία οχημάτων είναι η δυνατότητα που προσφέρει το κράτος στον πολίτη ούτως ώστε να μην επιβαρύνεται με έξοδα για το ακινητοποιημένο όχημα του, το οποίο έχει την δυνατότητα να το επανακυκλοφορήσει ή να το διαγράψει οριστικά (Νόμος 2367/1953 https://www.e-nomothesia.gr/kat-aytokinita/nomos-2367-1953-phek-82a-10-4-1953.html )/.
Αυτά τα έξοδα περιλαμβάνουν τα ΚΤΕΟ, τις ασφάλειες και τα τέλη της επόμενης χρονιάς από το έτος που κάνουν την ακινησία. Ο λόγος που τίθεται ένα αμάξι σε ακινησία είναι συνήθως κάποια σοβαρή ζημιά του αυτοκινήτου ή η αγορά άλλου αυτοκινήτου νεότερης τεχνολογίας. Η ακινησία γίνεται με την κατάθεση των πινακίδων και της άδειας στο Υπουργείο Μεταφορών και Συγκοινωνιών, εφόσον είναι φορτηγάκι, ή στην εφορία, εφόσον είναι επιβατικό. Επιπλέον, από το 2021, λόγω Covid-19, για να μην υπάρχει συνωστισμός στις ΔΟΥ υπάρχει η δυνατότητα να κατατεθούν οι πινακίδες ηλεκτρονικά μέσο της πλατφόρμας My Car στο www.GSIS.gr εφόσον πρόκειται για επιβατικό όχημα (Νόμος 4530/2018 https://www.e-nomothesia.gr/sygkoinonies-metafores/nomos-4530-2018-fek-59a-30-3-2018.html)
Η παγίδα
Η παραπάνω διαδικασία δεν αφήνει κενό ως προς τι θα κάνει ο πολίτης το όχημά του, συγκεκριμένα δηλώνεται επακριβώς η τοποθεσία που θα παραμείνει το όχημα παρκαρισμένο. Συνήθως, όμως, αφήνεται σε δρόμους, χωράφια, καταλαμβάνει ιδιωτικά παρκινγκ κλπ. Εκεί ακριβώς είναι και το μεμπτό σημείο, ένα μεγάλο μέρος των πολίτων, θέλοντας να βγάλει αυτό το πραγματικό και φορολογικό βάρος από πάνω του, απευθύνεται σε παράνομους κατά την λειτουργία τους εμπόρους ανταλλακτικών – ρακοσυλλέκτες κ.α. για την απομάκρυνση του αυτοκινήτου του.
Η απάτη που διαπράττεται εις βάρος του πολίτη έχει την εξής μορφή: ο πολίτης ανταποκρίνεται σε διαφήμιση στο ίντερνετ ή μία διαφημιστική πινακίδα, η οποία αναφέρει ότι «Αγοράζω αυτοκίνητα». Απευθυνόμενος ο πολίτης σε αυτούς, μέσω τηλεφώνου ή από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ρωτά για την διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει για να ανακυκλώσει το όχημα του και ποιο είναι το όφελος που θα αποκομίσει από αυτό. Η απάντηση που παίρνει είναι πως θα πρέπει να καταθέσει μία απλή υπεύθυνη δήλωση ότι το όχημα θα πουληθεί ως ανταλλακτικά σε εκείνους και ότι δεν χρειάζεται να κάνουν κάποια περεταίρω ενέργεια παρά μόνο να καταθέσουν άδεια και πινακίδες στις αρμόδιες υπηρεσίες ή ηλεκτρονικά, εφόσον δεν το έχουν κάνει ήδη. Μάλιστα, ισχυρίζονται ότι οι πινακίδες θα καταστραφούν μετά από 18 μήνες βάση του νόμου 4530/18 Άρθρο 45 και μετά από αυτό το όχημα διαγράφεται. Η νομοθεσία αυτή πέρα από το δικαίωμα που δίνει στης ΔΟΥ να καταστρέφουν τον τεράστιο όγκο πινακίδων που έχουν στα αρχεία τους δεν διαγράφει κανένα όχημα.
Έτσι απλά για τον πολίτη δημιουργούνται οι εξής κίνδυνοι:
· Ψευδής υπεύθυνη δήλωση ότι το όχημα βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο είτε με το καθεστώς ιδιοκτησίας, ενοικίασης ή παραχώρησης με επιβολή προστίμου 10.000 €
· Καμία διασφάλιση ότι το αυτοκίνητο δεν θα ξανά κυκλοφορήσει με παραποιημένα πλαίσια ή θα εμπλακεί σε καμία έκνομη ενέργεια
· Το όχημα παραμένει για πάντα στο ΑΦΜ του καθώς η διαδικασία διαγραφής του από τα μητρώα του υπουργείου δεν έχει εκτελεστεί από πιστοποιημένο κέντρο ανακύκλωσης αυτοκινήτων μέλους της ΕΔΟΕ ( www.EDOE.gr ).
· Σε περιπτώσεις αγροτικών οχημάτων που δεν έχουν μεταβιβαστεί ή διαγραφεί με τις ορθές διαδικασίες δεν δίνεται η δυνατότητα να απόκτησης νέου αγροτικού οχήματος στο ΑΦΜ του επαγγελματία αγρότη.
· Σε επαγγελματικά οχήματα εάν πάλι δεν έχουν μεταβιβαστεί ή διαγραφεί με τις ορθές διαδικασίες δεν μπορεί η εταιρεία σε περίπτωση λύσης αυτής να κλείσει τα λογιστικά βιβλία της.
· Περιβαλλοντική επιβάρυνση από τα ρυπογόνα απόβλητα που προκύπτουν από την μη ορθή αποσυναρμολόγηση των οχημάτων.
· Επιβολή προστίμων, όπως τέλη ακινησίας και ασφάλειες αστικής ευθύνης για τα ακινητοποιημένα οχήματα που ήδη συζητά το υπουργείο μεταφορών να επιβάλει.
Σοβαρά θέματα προκύπτουν όταν καλείται και η πολιτεία να λάβει θέση για το συγκεκριμένο ζήτημα. Σε περιπτώσεις συμπολιτών μας, όπου έδωσαν το αυτοκίνητο τους σε παρανόμους και έπειτα προσπάθησαν να το διαγράψουν, το υπουργείο αδυνατεί να δώσει λύση καθώς το Π.Δ. 116/2004 ( www.e-nomothesia.gr/kat-periballon/apobleta/pd-116-2004.html )
είναι ξεκάθαρο ως προς το ορθό κομμάτι της διαδικασίας. Ο πολίτης οφείλει να παραδώσει το όχημα του μαζί με τα απαραίτητα δικαιολογητικά σε κέντρο ανακύκλωσης και αυτό αναλαμβάνει την όλη διαδικασία της διαγραφής του. Κάποιοι συμπολίτες που κινήθηκαν εναντίον αυτών που τους εξαπάτησαν με ένδικα μέσα συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάποια ενέργεια καθώς ο εξαπατών είχε στα χέρια του την υπεύθυνη συγκατάθεση του ως προς την πώληση του αυτοκινήτου για ανταλλακτικά.
Η νομοθεσία είναι σαφής (https://www.e-nomothesia.gr/kat-aytokinita/koine-upourgike-apophase-a1304-2020.html)
Εν κατακλείδι, κάθε αυτοκίνητο αποτελεί περιουσιακό στοιχείο και όπως κάθε περιουσιακό στοιχείο έχει ευθύνη, δικαιώματα, φορολογικά βάρη. Η σωστή διεκπεραίωση είτε για την απόκτηση του ή την διαγράφη του – πώληση του απαιτεί τα σωστά δικαιολογητικά. Όταν ακροβατεί κάποιος μεταξύ των νόμων πιστεύοντας τα λεγόμενα των επιτήδειων, πρέπει να έχει την γνώση ότι ο πέλεκυς συνεχίζει και είναι βαρύς.
Δείτε επίσης:
Κάθε χρόνο «εξαφανίζονται» 12 εκατομμύρια αυτοκίνητα στην Ευρώπη
