Τα Παραμύθια του Σαββάτου

 γράφει η Ελένη Μπετεινάκη *

Παραμύθια της αγάπης, της προσφοράς, της αλήθειας της μεγάλης, του χρόνου, των εποχών. Η αγάπη κάνει κύκλους σε όλους, για όλα. Η αγάπη είναι κύκλος, δεν έχει γωνίες να σταματά, να κρύβεται , να ξαποσταίνει. Μόνο γυρίζει και μόνο δίνεται…

Παραμύθια μαγικά που μιλούν στις καρδιές, στ΄ αστέρια, στα παιδιά με λόγια όμορφα, απλά γεμάτα συναισθήματα που ξεχειλίζουν…

Αντάμα, Θοδωρής Παπαϊωάννου, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Ίκαρος

Ο Μέλιος και η Μελανή, τα αγαπημένα μας σκαθάρια μας μιλούν για την αγάπη, για τις αισθήσεις, τα συναισθήματα, τη ζωή και τον κύκλο της. Μια μια τις εποχές τις διαβαίνουν, στην αρχή χωριστά. O καθένας στη δική του φωλιά, κι όλο το χειμώνα στη χειμερία νάρκη τους ονειρεύονται ό ένας τον άλλον, τις όμορφες στιγμές  τους. Και σαν έρθει η Άνοιξη κι ανταμώσουν  ψάχνουν να βρουν το νόημα της ζωής στα απλά και καθημερινά που τους χαρίζει η φύση. Στο νερό που κυλά και δροσίζει κι ακούς τον ήχο και ξέρεις που είναι και  ας μην το βλέπεις. Στα μοναδικά χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Στην μυρωδιά του νυχτολούλουδου που σε μεθά. Στο χιόνι που κρυώνει τα έξι ποδάρια  τους αλλά τα γεμίζει και πάλι με ζωή. Και σαν κλείσει ο κύκλος των ημερών και εποχών ο επόμενος  χειμώνας θα τους βρει μαζί, αντάμα ,  στην ίδια φωλιά κι ίσως να κάνουν τα ίδια όνειρα.

Υπέροχη ιστορία, ύμνος αγάπης. Κύκλος ζωής μοναδικός που τάχει όλα. Εποχές που εναλλάσσονται, αρώματα, γεύσεις, ακούσματα, συναισθήματα μοναδικά. Ο Θοδωρής Παπαϊωάννου μας έκανε να αγαπήσουμε πολύ αυτά τα παράξενα έντομα. Να νοιώσουμε μαζί τους τη ζεστασιά της αγάπης, την ομορφιά του μοιράσματος, την ανακάλυψη των όμορφων απλών στιγμών που κρύβει η φύση, η καθημερινότητα, η καλή κουβέντα, το κοίταγμα, το …να προχωράμε μαζί.

Αντάμα το λένε το βιβλίο κι αντάμα συμβαίνουν πάντα τα καλύτερα πράγματα… Ίσως από τα πιο ποιητικά βιβλία για παιδιά και ας μην έχει ρίμες, ομοιοκαταληξίες κι όλα όσα θεωρούνται απαραίτητα στην ποίηση. Έχει όμως σπάνιες εικόνες σαν και αυτές που φαντάστηκε η Ίρις Σαμαρτζή και το έφταιξε τόσο χρωματιστό και ζωντανό σαν την μεγάλη αγάπη που ΄χουν το ένα  έντομο στο άλλο. Γεμάτο μουσική είναι το βιβλίο, κρυμμένη στον ήχο του νερού που σταματάς κι εσύ να την ακούσεις. Γεμάτο χρώμα από το πορτοκαλί του ηλιοβασιλέματος, το χρυσό, λευκό ή κατάμαυρο της νύχτας και των νυχτολούλουδων. Γεμάτο μυρωδιές της ‘Άνοιξης, του καλοκαιριού, του φθινοπώρου .Γεμάτο γλυκές γεύσεις από τους χυμούς των φρούτων και των λουλουδιών μα πιο πολύ απ όλα γεμάτο από αγάπη που δεν γνωρίζει εμπόδια, σκιές και μιζέρια…

Για όλα τα παιδιά μικρά και μεγάλα που αγαπούν τα όμορφα, τα μυρωδάτα,τα  γευστικά και τα χρωματιστά παραμύθια…

Η αγάπη είναι κύκλος, Γεωργία Λάττα, εικ: Νικόλας Ανδρικόπουλος, εκδ. Διάπλους

Η αγάπη κάνει κύκλους… Όχι όμως για την συκιά που όλοι λέγανε πως ήταν ένα «καταραμένο » δέντρο. Κανείς δεν το αγαπούσε, κανένας δεν καθόταν στον ίσκιο του κι εκείνο δεν  άφηνε ποτέ καμιά ηλιαχτίδα να περάσει από το φύλλωμά του. Μόνο μια μικρή νυχτοπεταλούδα καθόταν στον κορμό του, ίδια ώρα, κάθε βράδυ. Κι ένα από εκείνα τα βράδια της μοναξιάς, μίλησε στη συκιά για το φεγγάρι κι ένα ασημένιο δάκρυ άφησε να κυλήσει πάνω στα φύλλα της . Και τότε ακούστηκαν εκείνα τα λόγια τα μεγάλα:  « Η αγάπη είναι κύκλος. Χωρίς αρχή και τέλος. Κύκλος όπως το φεγγάρι. Θα ζήσω λίγο ακόμη. Όσο χρειάζεται να σου μάθω την αγάπη». Κι  άρχισε η συκιά να βγάζει την πίκρα της  κι η πεταλούδα της εξήγησε πως χρειαζόταν όμορφες σκέψεις κι όνειρα  για να αλλάξουν όλα και να μην είναι πια μονάχη της… Μια ασημένια καρδιά από το φως του φεγγαριού και μια σφαίρα από χρυσαφένια νήματα  που ‘ ταν σκέψεις όμορφες από τα αστέρια του ουρανού ακούμπησαν σαν κουβάρι στη διχάλα του δέντρου. Κι η πεταλούδα τη βοήθησε, της έδειξε το δρόμο στο φως, στη χαρά, στο χρώμα, στο τραγούδι, στην ίδια τη ζωή που γεννιέται, χάνεται, ξαναγεννιέται . Στην αγάπη που κάνει κύκλους ακόμα κι αν χαθεί η πεταλούδα. Κάτι άλλο, κάποιος άλλος θα είναι εκεί να τον προστατεύει όποιος αγαπά, να τον φυλάει, να του μάθει την αγάπη από την αρχή για την χαρούμενη πια συκιά!

Καταπληκτική Ιστορία Γεωργία Λάττα! Σαν ποίημα γραμμένη με ασημοκλωστές από το φεγγάρι και χρυσές βελονιές  από τον ήλιο. Η συκιά όντως είναι ένα παράξενο δέντρο που λίγοι έχουν ασχοληθεί μαζί του. Ωστόσο σε τούτο το παραμύθι γίνεται ζωντανή ψυχή γεμάτη με όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα. Πόνος, μελαγχολία, φόβος, μοναξιά κι ύστερα χαρά, ελπίδα, ζεστασιά, αγάπη και προσφορά. Κι υστέρα πάλι πως βιώνεις τη θλίψη; Σαν έχεις ζήσει την αγάπη βρίσκεις τον τρόπο κι είναι σχεδόν μονόδρομος. Μόνο με την προσφορά της δικής σου ψυχής ξανά, στους μικρούς, τους αδύναμους, τους φοβισμένους.  Ένα παραμύθι που θες να διαβάζεις ξανά και ξανά. Να νοιώθεις όλα τούτα τα συναισθήματα, να καταλαβαίνεις την ίδια τη ζωή. Ένα χέρι χρειάζονται όλοι για να αλλάξουν ρώτα σαν βυθίζονται. Μια καλή κουβέντα κι ένα θαρραλέο πείσμα να γίνουν όλα αλλιώτικα...

Και τα παιδιά, αχ! αυτά τα παιδιά , όπου υπάρχουν βασιλεύει η χαρά …

Πόσα συναισθήματα χωρούν σε ένα παραμύθι;  Τούτο δω τα΄χει όλα. Κι είναι δοσμένα απλόχερα και μοναδικά. Ζωντανεμένα από τα πινέλα του Νικόλα Ανδρικόπουλου ,με χρώματα απίστευτα όπως εκείνος μόνο ξέρει . Γιατί, είπαμε, η αγάπη κάνει μόνο κύκλους!

Για παιδιά από 5 χρονών ….

Το ημερολόγιο των Άστρων, Εύη Παπαδοπούλου, εικ :Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Πατάκη

O Μύρωνας είναι ένα αγόρι μοναχικό που λατρεύει τη θάλασσα, τα βιβλία και τις καλές ιστορίες. Ζει σε ένα μικρό νησί ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη κι ένα βράδυ που ο παππούς του θα τον πάρει μαζί του για ψάρεμα, η ζωή του θα αλλάξει …για πάντα! Ένα δελφίνι κι ένα τεράστιο χάλκινο άγαλμα  θα « τον διαλέξουν» για πει ιστορίες άγνωστες, μοναδικές που χουν τη « ζωή» τους στο βυθό της θάλασσας. Κι έτσι θα μάθει την ιστορία του Ανταίου, ενός μοχθηρού έμπορα καθώς κι εκείνη του Ζήτη και της Εριφύλης. Ο Ζήτης ένας χαρισματικός νέος που ήξερε καλά μαθηματικά και αστρονομία αλλά και την τέχνη του σφαιροποιού.  Έτσι μπορούσε για εκείνη την εποχή να εξηγεί μοναδικά τα αστρονομικά φαινόμενα και να φτιάχνει μηχανές για αυτά …Η Εριφύλη πουλήθηκε στον πλούσιο έμπορο από τον ίδιο της τον πατέρα για να μην χάσει το εργαστήριο του στη Δήλο… Οι δυο νέοι ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά κι ο Ζήτης υποσχέθηκε στην αγαπημένη του πως εξ αιτίας του μαγικού φορτίου που είχε το καράβι, να μην φοβάται κανένα και τίποτα… Της έδειξε τους θησαυρούς του αμπαριού κι εκείνο το ξύλινο κουτί που είχε μέσα του όλη τη σοφία του τότε κόσμου κι όλη την ομορφιά τ ΄ ουρανού … Ο μαγικός κόσμος που ζωντάνεψε μπροστά της σαν γύρισε τη μικρή λαβή από το πλαϊνό μέρος του κουτιού την έκαναν να νοιώσει μοναδικά και να  γνωρίσει το μεγαλείο ενός μηχανισμού που θαυμάζει και σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης… Όμως ο Ανταίος ήταν κοντά τους και τότε δεν άργησε να συμβεί το κακό! Λάθος κινήσεις και υπολογισμοί, ζήλια, κακία και μίσος ανακατευτήκαν και έφτασε εκείνη η μαύρη στιγμή που το πλοίο θα βυθιζόταν. Οι δυο νέοι σφιχταγκαλιασμένοι θα γίνουν αστερισμοί ουρανού, ο Κηφέας κι η Κασσιόπη! Όσο για τον Μύρωνα έζησε για να διηγείται την μοναδική αυτή ιστορία της αγάπης, των αστεριών και του πιο εξελιγμένου μηχανισμού των αρχαίων χρόνων.

Πολλά έχουν γραφεί για τον περίφημο μηχανισμό των Αντικυθήρων. Όμως τούτο δω το παραμύθι, το αρχαιολογικό της Εύης Παπαδοπούλου μας ταξιδεύει όλους σε ένα κόσμο αλλιώτικο, πιο μαγικό, πιο όμορφο. Μύθος, αλήθεια , ζωή και φαντασία. Υπέροχο, ταξιδιάρικο, πολύτιμος θησαυρός, γεμάτος εικόνες και πλούτο λέξεων και εικόνων  που μένουν ανεξίτηλα γραμμένες σε ψυχές  μικρών παιδιών. Γραμμένα σαν εκείνα τα παλιά παραμύθια , ζωντανεύει μια ιστορία ξακουστή με πολύ πολύ ιδιαίτερο και προσεγμένο λόγο. Παραμύθια να’ ναι ή αλήθεια , ποιος να ξέρει τι πραγματικά να είχε συμβεί. Σημασία έχει να γνωρίσουν όλα τα απιδιά την σπουδαία αυτή ανακάλυψη, το μοναδικό αυτό εύρημα από το ναυάγιο των Αντικυθήρων που το πολύτιμο φορτίο του έμεινε ξακουστό και μοναδικό σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ένα παραμύθι που γυρίζει πίσω το χρόνο. Μια ιστορία ζηλευτή που μπορεί και να ΄είναι αληθινή. Σίγουρα μυεί τα παιδιά στον κόσμο της αρχαίας ιστορίας και της αρχαιολογίας. Αγάπη για τον πολιτισμό , μετάδοση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και διείσδυση σε περισσότερη ιστορία, σε γεγονότα που συγκλόνισαν και μαγεύουν ακόμα και στις μέρες μας.

Εικονογράφηση από την Κατερίνα Βερούτσου, ασπρόμαυρες τυπωμένες οι εικόνες που αφήνουν σε μας τη φαντασία και το χρώμα.

Να το διαβάσετε το «Ημερολόγιο των Άστρων». Να μαγευτείτε, να ψάξετε, να διαβάσετε ακόμα παραπέρα για πράγματα που έγιναν, που αποτελούν μυστήρια και που πάντα θα συγκλονίζουν.

Εύη Παπαδοπούλου, υπέροχο παραμύθι, καταπληκτική ιδέα και προσπάθεια.

Στην ίδια σειρά των αρχαιολογικών παραμυθιών ανήκει και το όνειρο του Νικία και της Μελίτης…Αλλά αυτό είναι ένα άλλο παραμύθι που θα το δούμε την επόμενη φορά!

Για παιδιά και μεγάλους που αγαπούν την ιστορία, τη χώρα μας, τον πολιτισμό και τα …ευρήματα – επιτεύγματα των προγόνων μας!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

https://zhtunteanagnostes.blog...