Ναυαγοσώστες: Αν δεν μας σέβονται οι λουόμενοι τουλάχιστον ας μας φοβούνται!

Του Αντώνη Παντινάκη

Η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου και η αύξηση των αρμοδιοτήτων στους ναυαγοσώστες ίσως αποτελέσει την (διπλή) λύση για τον περιορισμό των πνιγμών στις θάλασσες της Κρήτης.

Αυτό υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ο εκπαιδευτής ναυαγοσωστικής και καταδύσεων Μανώλης Μακριδάκης, βλέποντας τον αριθμό των ανθρώπων που “σβήνουν” εντός του νερού, να αυξάνεται δραματικά και ανησυχητικά...

“Δεν είναι δυνατόν να έχουμε τόσες χιλιάδες τουρίστες και κάθε χρόνο να εξάγουμε 200, 300 και 400 φέρετρα! Ένα χωριό ολόκληρο πεθαίνει στις θάλασσες της Ελλάδας, κάθε χρόνο”, διαπιστώνει ο κ. Μακριδάκης, ο οποίος μας μετέφερε και μία σχετική συζήτηση που είχε πρόσφατα: “Είχα μία κουβέντα με έναν υποστράτηγο της Αστυνομίας, τον κ. Νίκο Προκοπάκη. Μου είπε ότι εάν δεν πάρει αρμοδιότητες ο ναυαγοσώστης στην παραλία, θα έχουμε συνέχεια πνιγμούς. Και έχει δίκιο”.

“Δεν μας ακούνε, δεν μας σέβονται, τουλάχιστον ας μας φοβούνται!”

Προς επίρρωση των σκέψεων – συμπερασμάτων του, ο κ. Μακριδάκης μας περιέγραψε τις συνηθισμένες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ναυαγοσώστης στη βάρδιά του, όταν έχει να κάνει με ανυπάκουους παραθεριστές: “Μπορεί να σφυρίζει και αντί να τον ακούνε να πηγαίνουν πιο μέσα. Μπορεί να τους φωνάξει με τον τηλεβόα, και να τον αγνοούν. Και μετά από όλα αυτά, ο ναυαγοσώστης καλείται με 6-7 μποφόρ να διακινδυνεύσει τη ζωή του για να πάει να κάνει διάσωση. Εκεί όμως ευθύνεται το κράτος. Πρέπει να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο. Να αλλάξει και να δώσει επιτέλους περισσότερες αρμοδιότητες στους ναυαγοσώστες”.

Ο μη συμμορφωμένος λουόμενος, που... ακυρώνει την δουλειά εκείνου που προσπαθεί να τον προστατεύσει, δεν αποκλείεται να είναι καλός κολυμβητής. Θα ισχύει όμως το ίδιο και με τους υπόλοιπους που είναι σε μία παραλία;

“Αφού πλέον δεν μας σέβονται, τουλάχιστον να μας φοβούνται, με κάποια πρόστιμα! Αν δηλαδή το δικό μας έργο το εκτελούσε το Λιμεναρχείο, πιστεύω ότι και μόνο γι’ αυτό τον λόγο θα είχαν μειωθεί οι πνιγμοί! Γιατί, βγαίνοντας έξω ο ανυπάκουος λουόμενος, θα του έκοβαν ένα πρόστιμο των 100 ευρώ και δεν θα το ξανάκανε! Να αλλάξει λοιπόν το προεδρικό διάταγμα, να πάρουν αρμοδιότητες οι ναυαγοσώστες κι επιτέλους να μπορέσουμε να κόβουμε κι εμείς ένα πρόστιμο, αλλά και να συλλαμβάνουμε τους παραβάτες. Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να γίνει. Να αλλάξει η εκπαίδευσή μας; Να πάρει μήπως τη Ναυαγοσωστική το Λιμεναρχείο και να γίνει Ακτοφυλακή; Πάντως, αυτά τα προβλήματα, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα τα έχουμε πάντα. Διότι δεν μας ακούνε!”, υπογραμμίζει ο κ. Μακριδάκης.

“Αφού δεν είμαστε ικανοί να προστατεύσουμε την ίδια μας την ζωή, κι αφού δεν ακούμε τις υποδείξεις των ναυαγοσωστών που είναι εκπαιδευμένοι για τον συγκεκριμένο χώρο εργασίας, πρέπει να παρθούν άλλα μέτρα!”, προσθέτει.

Γιατί είναι “λίγο πιο επικίνδυνες οι θάλασσες της Κρήτης”

Απευθυνόμενος σε κάθε λουόμενο, ο κ. Μακριδάκης τονίζει το πόσο σωτήριο είναι “να ακούμε τις υποδείξεις των ναυαγοσωστών”, επιθυμώντας και επιδιώκοντας “περισσότερη συνεργασία με το Λιμεναρχείο”.

Το Λιμεναρχείο, όπως λέει “όποτε το καλέσουμε έρχεται, αλλά πού να προλάβει κι αυτό! Έπρεπε να έχει άλλα 50 άτομα για να τρέχει πάνω κάτω και να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του στις παραλίες!”.

Το θαλάσσιο περιβάλλον της Κρήτης έχει ιδιαιτερότητες στις οποίες στέκεται ο κ. Μακριδάκης: “Επειδή είμαστε ανοιχτό πέλαγος κι έχουμε ρεύματα, είναι λίγο πιο επικίνδυνες οι θάλασσες. Αυτό όμως φταίει και οι θάλασσές μας είναι και πιο καθαρές”.

“Και τον... Κεντέρη να κάναμε ναυαγοσώστη, πάλι δεν θα προλάβαινε” - “Θα είχαμε περισσότερους πνιγμούς, αν...”

Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο δυνατό: “Κανείς ναυαγοσώστης, ο πιο καλά εκπαιδευμένος και ο πιο ανεκπαίδευτος, δεν θέλει να χρεωθεί έναν πνιγμό, γιατί κι εμείς έχουμε νομικές ευθύνες. Έχει δικαστεί ναυαγοσώστης επειδή δεν ήταν στο πόστο του, αλλά 100 μέτρα πιο πέρα! Αλλά κι εκεί στα 100 μέτρα που ήταν, πήγε να κάνει μία υπόδειξη. Ήταν χώρος ευθύνης του! Δεν μπορεί να είναι παντού! Ειδικά με το παλιό Προεδρικό Διάταγμα, καλύπταμε μία ακτίνα 600 μέτρων. Έχω πει πολλές φορές ότι και... τον Κεντέρη τον χρυσό Ολυμπιονίκη να τον κάναμε ναυαγοσώστη, αν γινόταν ένα περιστατικό 300 μέτρα δεξιά, και ταυτόχρονα 300 μέτρα αριστερά, 600 μέτρα σύνολο, δεν προλαβαίνει, να πάει, να βγάλει το κάθε άτομο και να το κρατήσει στη ζωή, ώσπου να έρθει το ασθενοφόρο! Και πάλι όμως, και τώρα που έχει μειωθεί στα 200 μέτρα η ακτίνα επίβλεψης ενός ναυαγοσώστη, υπάρχουν δυσκολίες. Τα ωράρια έχουν παραμείνει τα ίδια και βλέπετε ότι οι περισσότεροι πνιγμοί γίνονται μετά τις 5 και μισή το απόγευμα που οι ναυαγοσώστες φεύγουν από τις παραλίες”.

Η υλικοτεχνική υποδομή που διαθέτουν “είναι στο σύνολό της σωστή, αν εξαιρέσουμε τα σκαφάκια που έχουμε στην παραλία. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν φταίει ούτε ο ναυαγοσώστης, ούτε η επιχείρηση που έχει αναλάβει το έργο. Ελάτε να βάλουμε ένα βαρκάκι μέσα στη θάλασσα με 3 μποφόρ. Δεν θα μπει! Στην Αμμουδάρα ειδικά έχουμε βράχια. Η μηχανή περισσεύει κάτω από το σκάφος και θα βρει η προπέλα! Για αυτό και χρειαζόμαστε άλλον εξοπλισμό για να μπορούμε να κάνουμε διάσωση”.

Οι ναυαγοσώστες κάνουν τα πάντα για να “δουλεύουν όλα σωστά”, διαβεβαιώνει ο κ. Μακριδάκης, επαινώντας την υπερπολύτιμη συνεισφορά των ανθρώπων “που έχουν τα θαλάσσια σπορ”, οι οποίοι “μας βοηθάνε πάρα πολύ και κάνουν πολλές διασώσεις. Αν δεν μας βοηθούσαν θα είχαμε περισσότερους πνιγμούς. Γι’ αυτό και πρέπει να τους ευχαριστήσουμε!”.