"Θέλουμε τα όνειρα μας πίσω"!

Της Ειρήνης Ζαχαριαδάκη

 Περίοδος καταλήψεων σχολικών κτιρίων. Περίοδος έντονων αντιπαραθέσεων και αντιδράσεων αναφορικά με τη χρήση ή όχι της μάσκας. Περίοδος αναταραχών γενικά, εξαιτίας πολλών αιτιών και αφορμών και όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.

 Διαχωρισμός ανθρώπων σε υποομάδες, κάτι σαν συνομοταξίες δηλαδή.  Από τη μία υπάρχει η ομάδα των αρνητών της χρήσης μάσκας και εν γένει της μη τήρησης των μέτρων κατά του Covid-19 και από την άλλη, η ομάδα  εκείνων που ενστερνίζονται όλα τα μέτρα που αποτρέπουν την εξάπλωση του ιού.

 Και για όλα αυτά ποιος ή τί μας φταίει; Αλήθεια έχουμε ποτέ αναρωτηθεί; Προφανώς δεν φταίει ο ανάδρομος Ερμής, ή μοίρα μας η σακατεμένη. Και είναι παραπάνω από προφανές ότι δεν χρησιμοποίησα τυχαία τον όρο «συνομοταξίες» στην προηγούμενη παράγραφο. Επέλεξα αυτήν την συγκεκριμένη λέξη ως ακυρολεξία που επιδεικνύει την άγνοια του πομπού. Επειδή απλά δεν υπάρχει κανένας λόγος αντιπαράθεσης. Είτε πιστεύουμε στον ιό ή όχι, δεν έχει σημασία. Όλοι είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε τις επιπτώσεις που επιφέρει στην υγεία μας η μόλυνση μας από αυτόν. Το πιο σημαντικό όμως από όλα είναι ότι ο ιός μεταδίδεται με την ίδια ευκολία και σε αυτούς που πιστεύουν σε αυτόν και σε αυτούς που αγνοούν ή επιλέγουν να αγνοούν την ύπαρξη του. Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα είναι η νόσηση του προέδρου των Η.Π.Α. του Ντόναλντ Τράμπ.

                Δυστυχώς μέσα σε όλες τις άσχημες καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά,  παρασυρόμαστε σε ακραίες συμπεριφορές τόσο εμείς σαν ενήλικες, όσο και τα παιδιά μας, τα οποία στα πλαίσια του εκ γενετής μιμητισμού που διαθέτουν παρασύρονται εξ ορισμού από εμάς.  Αντιδρούν και κλείνουν αυθαίρετα σχολικές μονάδες. Κάποιοι από εμάς, λίγοι ευτυχώς, οργανώνουν κινήματα είτε κατά της χρήσης μάσκας, είτε κατά της τήρησης των μέτρων κατά της εξάπλωσης του ιού.  Κάποιοι άλλοι, πιστεύουν  ότι δεν είναι απαραίτητο  να ενστερνίζονται  τις απόψεις των επιστημόνων ακυρώνοντας τις γνώσεις τους και την ιδιότητα τους, στέλνοντας παράλληλα τα παιδιά τους στο σχολείο για να αποκτήσουν γνώση, η οποία είναι αποτυπωμένη στα βιβλία από επιστήμονες.

 Τα άτομα εκείνα που δεν πιστεύουν σε οτιδήποτε σχετικό με τον Covid-19, δεν έχουν αντιληφθεί ότι με τον τρόπο αντίδρασης που διαλέγουν κατά καιρούς και κατά περίπτωση δεν προστατεύουν ούτε την κοινωνία, ούτε και τα παιδιά , τουναντίον αυξάνουν την πιθανότητα μετάδοσης του ιού, λόγω αύξησης των κρουσμάτων. Και δυστυχώς δεν θα κολλήσουν μόνο τα παιδιά ή κάποιοι από αυτούς που τον «παίζουν» ατρόμητοι, αλλά και κάποιοι άλλοι που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και ενδεχομένως να χάσουν τη ζωή τους πριν την ώρα τους.

«ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ».  Αυτό θα πρέπει να αποτελεί το μότο μας αυτήν την περίοδο. Για αυτό θα πρέπει να αγωνιστούμε, χωρίς να το χαράξουμε σε πανό κατεβαίνοντας σε πορείες ή κρεμώντας το σε πόρτες σχολείων. Αρκεί να το χαράξουμε βαθιά στο μυαλό και στη ψυχή μας και να παλέψουμε για αυτό αντιστεκόμενοι στον ιό και μόνο σε αυτόν.  Να αγωνιστούμε όλοι μαζί σαν ομάδα, όπως η Παγκόσμια Επιστημονική Κοινότητα που ενωμένη προσπαθεί να ανακαλύψει το εμβόλιο.

     Όλοι μαζί, ενωμένοι θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε νέα όνειρα και νέα ζωή. Πιο ασφαλή και για εμάς και για τα παιδιά μας.  

       Ας κατεβάσουμε λοιπόν  τα πανό, ας εκμηδενίσουμε τις διαμάχες και τις αντιπαραθέσεις και ας προτρέψουμε τα παιδιά μας να ανοίξουν τα σχολεία. Ας τους επιτρέψουμε να είναι παιδιά  και να ζήσουν κάθε στιγμή και κάθε στάδιο της  παιδικής τους ζωής. Ας τους πείσουμε ότι η επίλυση των προβλημάτων είναι στην αρμοδιότητα των μεγάλων και σας ενήλικες που είμαστε θα επιληφθούμε και για αυτό το πρόβλημα  που ονομάζεται Covid-19. 

       Μπορούμε πάντα να έχουμε τη ζωή που θέλουμε. Λίγη προσπάθεια ακόμα χρειάζεται, τίποτα άλλο.