Σκέψεις για το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.

Του Γιώργου Γαλενιανού* 

Σε μια βδομάδα περίπου ξεκινά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία. Το 3^ο Συνέδριο ενός σχετικά καινούριου κόμματος που στην σύντομη παρουσία του στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας έχει καταφέρει να συγκροτήσει μια αξιόμαχη πολιτική οντότητα, η οποία  μπόρεσε   να κυβερνήσει τη χώρα τεσσεράμισι χρόνια, να βγάλει την Ελλάδα από τα μνημόνια, να δώσει αναπτυξιακή τροχιά στην οικονομία της, να αντιμετωπίσει την ανεργία, να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο και τις κοινωνικές παροχές των Ελλήνων και επίσης να  εξομαλύνει τις σχέσεις της χώρας με τους γείτονές της.

Μετά την αποτυχία στις εκλογές τον Ιούλιο του 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ με το μεγάλο άνοιγμα που έκανε στην κοινωνία με βάση το τρίπτυχο ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ – ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ – ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ , κατάφερε να αυξήσει κατά πολύ τις κομματικές του δυνάμεις από τον προοδευτικό αριστερό χώρο, τον κεντροαριστερό και το προοδευτικό κέντρο και «ναυπηγώντας εν πλώ» συγκρότησε ένα πιο ολοκληρωμένο πολιτικό οργανισμό, τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.

Σήμερα με το 3^ο Συνέδριο, ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. τοποθετείται στα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας προβάλλοντας συγκεκριμένες λύσεις και ξαναδίνοντας ελπίδα στους Έλληνες και τις Ελληνίδες που δεν ανέχονται πιά μια σκληρή, αλαζονική κυβέρνηση, που κυβερνά για λογαριασμό λίγων εκλεκτών των περίφημων «αρίστων» που ένας-ένας αποδεικνύεται στην πορεία πόσο ά(χ)ριστος είναι. Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι να παίζουμε με τις λέξεις όταν μπροστά μας έχουμε τέτοια ανικανότητα διακυβέρνησης σε όλους τους τομείς:

• Στην οικονομία της καθημερινότητας – ακρίβεια
• Στην πανδημία
• Στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών
• Στο ενεργειακό

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. ως αξιωματική αντιπολίτευση και βασικός κορμός του ευρύτερου προοδευτικού χώρου στη χώρα μας, καλείται μέσα από το Συνέδριό του να πάρει αποφάσεις που θα δημιουργήσουν ένα πολιτικό υποκείμενο, ένα κόμμα υψηλών απαιτήσεων, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην εποχή της απαξίωσης του κομματικού φαινομένου, δημιουργώντας ένα σύγχρονο κόμμα με σοβαρές ψηφιακές παρεμβάσεις στη λειτουργία του και υιοθετώντας τολμηρές καινοτομίες στη δομή του – περιορισμός σε τρείς στις βουλευτικές θητείες, πλαφόν συμμετοχής στελεχών Π.Γ., Κ.Ε., Ν.Ε., σε κρατικούς θεσμούς, εσωκομματικά δημοψηφίσματα, ποσοστώσεις φύλλου στα όργανα κ.α. –

Μεγάλη αλλαγή είναι η πρόταση Τσίπρα , όπου προτείνεται: 1. Η εκλογή προέδρου του κόμματος και των μελών της Κ.Ε. να γίνει από τα μέλη του κόμματος (να ψηφίσουν οι οργανώσεις μελών) και 2. Να υπάρχει περιφερειακή ποσόστωση στα μέλη της Κ.Ε. (50% Κέντρο, 50% Περιφέρεια). Αυτή η πρόταση από ότι φαίνεται έχει τη στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των κομματικών μελών και των συνέδρων που έχουν εκλεγεί. Με την υλοποίησή της επιτυγχάνεται οι πιο σοβαρές αποφάσεις για τη λειτουργία του κόμματος – εκλογή προέδρου και μελών της Κεντρικής Επιτροπής να περνάνε στην υπευθυνότητα των μελών του κόμματος ενδυναμώνοντας έτσι το ζητούμενο της δημοκρατίας στο κόμμα και της αποκέντρωσης των εξουσιών (μεγάλο ζητούμενο της περιφέρειας της χώρας μας).

Οδεύουμε προς το 3^ο Συνέδριο αισιοδοξώντας ότι με τις αποφάσεις του θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανατροπή στις επόμενες εθνικές εκλογές της βλαβερής κυβέρνησης Μητσοτάκη και την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. στη διακυβέρνηση είτε αυτοδύναμου είτε σε συμμαχική κυβέρνηση προοδευτικού προσανατολισμού

* Μέλος της Ν.Ε. Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.